តើមិនគួរឲ្យអញអាល័យចំពោះក្រុងនីនីវេ ជាទីក្រុងយ៉ាងធំនេះ? យ៉ូណាស ៤:១១
កាលពីឆ្នាំ១៨៥៤ មេបញ្ជាការកងកាំភ្លើងធំរុស្ស៊ីដ៏ក្មេងវ័យម្នាក់ បានមើលការប្រយុទ្ធគ្នាពីចម្ងាយ ពីទីតាំងកាំភ្លើងធំរបស់គាត់ នៅលើកំពូលភ្នំ។ លោកឡេអូ ថូលស្តយ(Leo Tolstoy) ក៏បានសរសេរក្នុងកំណត់ហេតុរបស់គាត់ថា “ការមើលមនុស្សកាប់សម្លាប់គ្នា គឺជាការសប្បាយម្យ៉ាងដែរ តែរៀងរាល់ពេលព្រឹក និងពេលល្ងាច ខ្ញុំតែងតែចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោង មើលគេប្រយុទ្ធគ្នា ពីចម្ងាយ”។
មិនយូរប៉ុន្មានទស្សនៈរបស់លោកថូលស្តយក៏មានការផ្លាស់ប្តូរ។ បន្ទាប់ពីគាត់បានចូលទៅដល់ទីក្រុងសេវ៉ាស្តូប៉ូលដោយផ្ទាល់ ឃើញភាពហិនវិនាស និងទុក្ខវេទនានៅទីនោះ គាត់ក៏បានសរសេរថា “ពេលអ្នកបានទៅដល់កន្លែងនោះដោយផ្ទាល់ អ្នកនឹងបានយល់ ហើយផ្លាស់ប្តូរការគិតខុសពីមុន អំពីសម្លេងបាញ់គ្នាក្នុងទីក្រុង ដែលអ្នកបានឮពីចម្ងាយ”។
ហោរាយ៉ូណាសធ្លាប់ឡើងភ្នំ ដើម្បីរង់ចាំមើលសេចក្តីហិនវិនាសធ្លាក់មកលើទីក្រុងនីនីវេ(យ៉ូណាស ៤:៥)។ គាត់ទើបតែបានព្រមានទីក្រុងដ៏កាចសាហាវនេះ អំពីការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះ ដែលជិតមកដល់។ តែពួកអ្នកក្រុងនីនីវេបានប្រែចិត្ត ហើយលោកយ៉ូណាសមិនបានឃើញសេចក្តីហិនវិនាសធ្លាក់មកលើទីក្រុងនេះឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ទីក្រុងនេះបានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងការអាក្រក់ជាថ្មី មួយសតវត្សរ៍ក្រោយមក ហោរាណាហ៊ុមក៏បានពិពណ៌នា អំពីសេចក្តីហិនវិនាសរបស់ទីក្រុងនេះថា “ឯខែលរបស់មនុស្សខ្លាំងពូកែបានប្រឡាក់ក្រហម ពួកមនុស្សក្លាហានស្លៀកពាក់ក្រហមឆ្អៅ ឯរទេះចំបាំង ក៏ភ្លឺផ្លេកៗនៅថ្ងៃរៀបចំ ហើយគេងាលំពែងដងកកោះយ៉ាងគួរស្ញែង”(ណាហ៊ុម ២:៣)។
ដោយសារទីក្រុងនីនីវេនៅតែបន្តធ្វើអំពើបាបនៅពេលក្រោយៗទៀត ព្រះទ្រង់ក៏បានដាក់ទោសទីក្រុងនេះ។ តែព្រះអង្គបានប្រាប់លោកយ៉ូណាសថា “តើមិនគួរឲ្យអញអាល័យចំពោះក្រុងនីនីវេ ជាទីក្រុងយ៉ាងធំនេះ ដែលមានមនុស្សជាង១សែន២ម៉ឺននាក់ ជាពួកអ្នកដែលមិនស្គាល់ស្តាំ មិនស្គាល់ឆ្វេងសោះ ព្រមទាំងហ្វូងសត្វយ៉ាងច្រើនផងទេឬអី?”(យ៉ូណាស ៤:១១)។
យុត្តិធម៌ និងក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះតែងតែដើរទន្ទឹមគ្នាជានិច្ច។ ហោរាណាហ៊ុមបានបង្ហាញ អំពីលទ្ធផលនៃការអាក្រក់។ ហោរាយ៉ូណាសក៏បានបើកសម្ដែងក្តីអាណិតចំពោះមនុស្សទាំងអស់ សូម្បីតែមនុស្សដែលអាក្រក់បំផុតក៏ដោយ។ ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងប្រែចិត្ត និងបង្ហាញក្តីអាណិតរបស់ព្រះអង្គដល់អ្នកដទៃផងដែរ។—Tim Gustafson
តើអ្នកបានឃើញនរណាខ្លះកំពុងមានសេចក្តីវេទនា? តើព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកមានទស្សនៈយ៉ាងណា ចំពោះពួកគេ?
ឱព្រះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យបដិសេធន៍ការអរសប្បាយក្នុងការអាក្រក់ ដែលអាចធ្លាក់មកលើខ្មាំងសត្រូវរបស់ទូលបង្គំ។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំ ឲ្យធ្វើជាឧបករណ៍នាំសេចក្តីស្រឡាញ់ និងក្តីអាណិតដល់ពួកគេវិញ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ២របាក្សត្រ ១-៣ និង យ៉ូហាន ១០:១-២៣
