ទ្រង់មិនដែលខាននឹងប្រោសឯងឡើយ ក៏មិនដែលលះចោលឯងដែរ ដូច្នេះកុំឲ្យខ្លាច ឬស្រយុតចិត្តឲ្យសោះ។ ចោទិយកថា ៣១:៨
អេនី ចនសិន ភ្លីន(Annie Johnson Flint) បានក្លាយជាជនពិការ ដោយសារជំងឺរលាកសន្លាក់ធ្ងន់ធ្ងរ បន្ទាប់ពីបានរៀនចប់វិទ្យាល័យ បានពីរបីឆ្នាំ។ នាងមិនអាចដើរបានទៀត ហើយត្រូវពឹងផ្អែកលើអ្នកដទៃជួយបំពេញតម្រូវការរបស់នាង។ ដោយសារនាងពូកែតែងកំណាព្យ និងបទចម្រៀងទំនុកដំកើង មានមនុស្សជាច្រើនមកសួរសុខទុក្ខនាង ដោយរាប់បញ្ចូលទាំងអ្នកបម្រើព្រះម្នាក់ ដែលកំពុងមានការបាក់ទឹកចិត្ត នៅក្នុងការងារបម្រើព្រះ។ បន្ទាប់ពីបានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ភ្ញៀវម្នាក់នោះក៏បានសរសេរសារផ្ញើមកអេនី ដោយសួរនាងថា ហេតុអ្វីព្រះអនុញ្ញាតឲ្យការលំបាកយ៉ាងនេះ កើតឡើងក្នុងជីវិតនាង។
អេនីក៏បានផ្ញើកំណាព្យ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅវិញថា “ព្រះទ្រង់មិនបានសន្យាថា ផ្ទៃមេឃនឹងស្រឡះជារៀងរហូត ហើយក៏មិនបានសន្យាថា យើងនឹងឃើញផ្ការីកនៅតាមផ្លូវណា ដែលយើងដើរទៅនោះដែរ”។ តាមបទពិសោធន៍របស់នាង នាងដឹងថា ទុក្ខវេទនាកើតមានជាញឹកញាប់ តែព្រះទ្រង់មិនដែលបោះបង់ចោលមនុស្សដែលព្រះអង្គស្រឡាញ់នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបានសន្យាថា នឹងប្រទានព្រះគុណ ក្នុងពេលមានទុក្ខលំបាក ជំនួយមកពីស្ថានសួគ៌ សេចក្តីអាណិត និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្ថិតស្ថេរ។ យើងអាចរកឃើញបទកំណាព្យនេះ នៅក្នុងបទចម្រៀងទំនុកសកលមានចំណងជើងថា “អ្វីដែលព្រះទ្រង់បានសន្យា”។
លោកម៉ូសេក៏ធ្លាប់ជួបទុក្ខលំបាកផងដែរ តែគាត់ដឹងថា ព្រះអង្គគង់នៅក្បែរគាត់ជានិច្ច។ ពេលដែលគាត់ផ្ទេរការដឹកនាំប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលទៅលោកយ៉ូស្វេ គាត់ក៏បានប្រាប់យុវជនរូបនោះ ឲ្យមានកម្លាំង និងចិត្តក្លាហានឡើង ព្រោះព្រះអម្ចាស់នឹងយាងទៅជាមួយលោកយ៉ូស្វេ(ចោទិយកថា ៣១:៦)។ លោកម៉ូសេដឹងថា ពួកអ៊ីស្រាអែលនឹងជួបខ្មាំងសត្រូវដ៏កាចសាហាវ នៅពេលដែលពួកគេចូលទៅចាប់យកទឹកដីសន្យា ដូចនេះ គាត់ក៏បានប្រាប់លោកយ៉ូស្វេថា “កុំឲ្យខ្លាច ឬស្រយុតចិត្តឲ្យសោះ”(ខ.៨)។
សិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទនឹងជួបទុក្ខលំបាក និងការបៀតបៀនក្នុងលោកិយដែលធ្លាក់ចូលក្នុងអំពើបាប តែយើងមានព្រះវិញ្ញាណព្រះកម្សាន្តចិត្ត និងលើកទឹកចិត្តយើង។ ព្រះអង្គនឹងមិនបោះបង់យើងចោលឡើយ។—Amy Boucher Pye
ពេលដែលអ្នកស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក តើអ្នកទុកចិត្តព្រះ យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? តើអ្នកអាចចែកចាយដល់អ្នកដទៃ ដូចម្តេចខ្លះ អំពីសេចក្តីស្មោះត្រង់ ដែលព្រះអង្គមានសម្រាប់អ្នក?
ឱព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ពេលណាទូលបង្គំមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត និងថប់បារម្ភ សូមព្រះអង្គរំឭកទូលបង្គំ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណព្រះអង្គថា ព្រះអង្គនឹងមិនដែលចាកចេញពីទូលបង្គំឡើយ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ទំនុកដំកើង ៨៩-៩០ និង រ៉ូម ១៤
