ទ្រង់ក៏ឱបវារាល់គ្នា ហើយដាក់ព្រះហស្តលើ ទាំងប្រទានពរឲ្យផង។ ម៉ាកុស ១០:១៦
ក្នុងសាលាបឋមសិក្សាមួយ នៅក្រុងគ្រីណក់ ប្រទេសស្កត់ឡង់ មានគ្រូបង្រៀនបីនាក់បានឈប់សម្រាក ដើម្បីសម្រាលកូន។ ពួកគេក៏បាននាំកូនតូចរបស់ខ្លួន មកសាលារៀនរៀងរាល់២សប្តាហ៍ម្តង ដើម្បីទំនាក់ទំនងជាមួយក្មេងៗ។ ការចំណាយពេលលេងជាមួយទារក បានបង្រៀនក្មេងៗទាំងនោះ ឲ្យមានក្តីអាណិត ឬយកចិត្តទុកដាក់ និងគិតដល់អ្នកដទៃ។ គ្រូម្នាក់បានមានប្រសាសន៍ថា “ជាញឹកញាប់ សិស្សដែលរៀនសូត្របានច្រើនជាងគេពីសកម្មភាពនេះ គឺជាក្មេងដែលមានអាកប្បកិរិយាមិនល្អនៅសាលារៀន ហើយមិនសូវមានទំនាក់ទំនងជាក្រុម។ ពួកគេបានដឹងថា ការថែរក្សាកូនតូចមានការលំបាកប៉ុណ្ណា ហើយក៏បានរៀនយល់អារម្មណ៍គ្នាទៅវិញទៅមកបានកាន់តែច្រើន”។
ការរៀនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកដទៃ តាមគំរូរបស់ក្មេងៗ គឺជាអ្វីដែលអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ មានតាំងពីយូរមកហើយឡើយ។ យើងស្គាល់ព្រះដែលបានយាងមកចាប់កំណើតជាទារកតូច មានព្រះនាមយេស៊ូវ។ ការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គបានផ្លាស់ប្តូរអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដែលយើងយល់ដឹង អំពីទំនាក់ទំនងដែលមានការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ ក្រុមមនុស្សដំបូងដែលបានទទួលដំណឹងអំពីការប្រសូត្ររបស់ព្រះគ្រីស្ទ គឺជាពួកអ្នកគង្វាល ដែលអាជីពរបស់ពួកគេមានងឲឋានៈតូចទាប ជាអ្នកឃ្វាលសត្វចៀម ដែលទន់ខ្សោយ និងងាយរងគ្រោះ។ ក្រោយមក ពេលដែលគេនាំក្មេងៗមកជួបព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គក៏បានកែតម្រង់ពួកសាវ័ក ដែលគិតថា ក្មេងៗមិនមានភាពសក្តិសម។ គឺដូចព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ឲ្យកូនក្មេងមកឯខ្ញុំចុះ កុំឃាត់វាឡើយ ដ្បិតនគរព្រះមានសុទ្ធតែមនុស្ស ដូចវារាល់គ្នាដែរ”(ម៉ាកុស ១០:១៤)។
ព្រះយេស៊ូវក៏បានឱបក្មេងៗទាំងនោះ ហើយដាក់ព្រះហស្តលើ ទាំងប្រទានពរឲ្យផង(ខ.១៦)។ ក្នុងជីវិតយើង ជួនកាល យើងមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនយើងមិនមានភាពសក្តិសម ដូចក្មេងៗដែលមានអាកប្បកិរិយាមិនល្អផងដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ក្នុងនាមព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់កុមារភាព ព្រះអង្គបានទទួលយកយើង ដោយក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ដោយបង្រៀនយើង អំពីអំណាចនៃការយកចិត្តទុកដាក់ ដោយស្រឡាញ់ ដល់ក្មេងៗ និងមនុស្សទាំងអស់។—PATRICIA RAYBON
តើអ្នកចូលចិត្តការចំណាយពេលជាមួយក្មេងៗ ត្រង់ចំណុចណា? តើព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះ នៅថ្ងៃនេះ អំពីរបៀបស្រឡាញ់ និងយកចិត្តទុកដាក់ ចំពោះអ្នកដទៃ?
ឱព្រះដែលយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះទូលបង្គំ ពេលណាទូលបង្គំភ្លេចបង្ហាញការអាណិតដល់អ្នកដទៃ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេ តាមគំរូព្រះអង្គផងដែរ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីរយៈពេល១ឆ្នាំ : សុភាសិត ៣០-៣១ និង ២កូរិនថូស ១១:១-១៥
