គ្មានពាក្យដែលអាចពណ៌នាបាន
អ្នកនោះបានលើកឡើងដល់ស្ថានបរមសុខ ហើយបានឮពាក្យដែលថ្លែងប្រាប់មិនបាន ក៏គ្មានច្បាប់ឲ្យមនុស្សណានិយាយឡើយ។ ២កូរិនថូស ១២:៣-៤ លោកថូម៉ាស អ័គីណាស(ឆ្នាំ១២២៥-១២៧៤) ស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកការពារសេចក្តីជំនឿ ដែលមានភាពល្បីល្បាញបំផុត របស់ពួកជំនុំ។ តែក្នុងរយៈពេល៣ខែមុនពេលគាត់ស្លាប់ មានរឿងមួយបានកើតឡើង បណ្តាលឲ្យគាត់ផ្អាកការនិពន្ធសៀវភៅ ស៊ូម៉ា ស៊ីអូឡូជីកា ដែលជាកេរដំណែលដ៏ធំធេង ក្នុងការងារបម្រើព្រះ ក្នុងជីវិតគាត់។ ខណៈពេលដែលលោកអ័គីឡាកំពុងជញ្ជឹងគិត អំពីព្រះកាយដ៏ឈឺចាប់ និងព្រះលោហិតដែលហូរចុះ របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ គាត់មានការប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង បានជាគាត់មិនអាចសរសេរពាក្យអ្វីទៀត ក្នុងសៀវភៅនោះ។ គាត់ក៏បាននិយាយថា ពេលនោះគាត់មិនអាចបន្តនិពន្ធសៀវភៅនោះទៀតឡើយ ព្រោះពាក្យដែលគាត់សរសេរហាក់ដូចជាចំបើង មិនអាចពិពណ៌នាអំពីសេចក្តីល្អព្រះអង្គឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ឡើយ។ សាវ័កប៉ុលក៏ធ្លាប់មានការប៉ះពាល់ចិត្តផងដែរ។ ក្នុងបទគម្ពីរ ២កូរិនថូស គាត់បានពិពណ៌នាថា “ខ្ញុំស្គាល់មនុស្សនោះ (ទោះបើក្នុងរូបកាយ ឬក្រៅពីរូបកាយក្តី ខ្ញុំមិនដឹងទេ មានតែព្រះដែលទ្រង់ជ្រាប) ថា អ្នកនោះបានលើកឡើងដល់ស្ថានបរមសុខ ហើយបានឮពាក្យដែលថ្លែងប្រាប់មិនបាន ក៏គ្មានច្បាប់ឲ្យមនុស្សណានិយាយឡើយ”(១២:៣-៤)។ សាវ័កប៉ុល និងលោកអ័គីណាសបាននាំយើង ជញ្ជឹងអំពីភាពធំធេងនៃសេចក្តីល្អរបស់ព្រះ ដែលគ្មានពាក្យ ឬហេតុផលណាអាចពិពណ៌នាបានឡើយ។ លោកអ័គីណាសបានទទួលស្គាល់ថា សំណេររបស់គាត់ មិនអាចពិពណ៌នា ឲ្យសមនឹងការលះបង់ដែលព្រះទ្រង់មានសម្រាប់មនុស្ស។ តែសាវ័កប៉ុលបានបន្តសរសេរសំបុត្រគាត់រហូតដល់ចប់ ដោយដឹងថា គាត់មិនអាចពិពណ៌នា ឬបញ្ចប់ដោយកម្លាំងខ្លួនឯងបានឡើយ។…
Read article