ម៉ារី(Marie) ជាស្ត្រីមេម៉ាយ ដែលខិតខំធ្វើការចិញ្ចឹមកូន តែនាងកម្រខកខានមិនបានទៅព្រះវិហារ ឬចូលរួមការសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ រៀងរាល់សប្តាហ៍ នាងតែងតែជិះឡានក្រុងទៅព្រះវិហារ ជាមួយកូនៗទាំង៥នាក់ ហើយក៏បានជួយរៀបចំកន្លែងថ្វាយបង្គំព្រះ និងសម្អាតព្រះវិហារ។
នៅថ្ងៃអាទិត្យមួយនោះ លោកគ្រូគង្វាលបានប្រាប់ម៉ារីថា សមាជិកពួកជំនុំខ្លះបានរៀបចំអំណោយ សម្រាប់គ្រួសាររបស់នាង។ ប្តីប្រពន្ធមួយគូរបានឲ្យគ្រួសារនាងជួលផ្ទះរបស់ពួកគេ ដោយថ្លៃជួលផ្ទះថោកជាងផ្ទះដែលនាងកំពុងស្នាក់នៅមុន។ ប្តីប្រពន្ធមួយគូរទៀតក៏បានផ្តល់ការងារ នៅហាងកាហ្វេរបស់ពួកគេ ដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនសម្រាប់នាង។ យុវជនម្នាក់បានឲ្យរថយន្តចាស់មួយគ្រឿងឲ្យនាងប្រើប្រាស់ ដែលគាត់បានជួសជុល ហើយបានសន្យាថា នឹងជួយជួសជុលឡាននោះ ពេលណាវាខូច។ ម៉ារីក៏បានអរព្រះគុណព្រះ ដែលបានប្រទានក្តីអំណរ ក្នុងការរស់នៅ ក្នុងសហគមន៍ ដែលមានការប្ដេជ្ញាចិត្តបម្រើព្រះ និងបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក។
យើងប្រហែលមិនអាចជួយអ្នកដទៃ ឲ្យបានច្រើនដូចពួកជំនុំរបស់ម៉ារីឡើយ តែព្រះទ្រង់បានរៀបចំរាស្រ្តទ្រង់ ឲ្យជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ កណ្ឌគម្ពីរកិច្ចការបានពិពណ៌នាថា អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ “នៅតែព្យាយាមក្នុងសេចក្តីបង្រៀនរបស់ពួកសាវ័ក ហើយក្នុងសេចក្តីប្រកបគ្នា”(កិច្ចការ ៤:៤២)។ ពេលណាយើងរួបរួមគ្នា ដោយការលះបង់ធនធានតាមលទ្ធភាពរបស់យើង យើងអាចជួយអ្នកដែលខ្វះខាតក្នុងពួកជំនុំ ដូចអ្នកជឿនៅសម័យពួកជំនុំដំបូងផងដែរ(ខ.៤៤-៤៥)។ កាលណាយើងចូលទៅជិតព្រះ និងចូលមកជិតគ្នា យើងអាចមើលថែគ្នាទៅវិញទៅមក។ ពេលណាអ្នកដទៃបានឃើញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់រាស្រ្តព្រះអង្គ ពួកគេអាចមានចិត្តចង់មានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះយេស៊ូវ ដោយទទួលសេចក្តីសង្គ្រោះ(ខ.៤៦-៤៧)។
យើងអាចបម្រើអ្នកដទៃ ដោយទឹកមុខញញឹម ឬដោយអំពើសប្បុរសធម៌។ យើងអាចដាក់ដង្វាយ ឬអធិស្ឋានឲ្យពួកគេជាដើម។ ខណៈពេលដែលព្រះទ្រង់ធ្វើការនៅក្នុង និងតាមរយៈយើង យើងនឹងមានការចម្រើនឡើងទាំងអស់គ្នា។—XOCHITL DIXON
ហេតុអ្វីបានជាយើងចាំបាច់ ត្រូវចូលរួមក្នុងសហគមន៍មួយ ដែលប្តូរផ្តាច់ក្នុងការបម្រើព្រះ និងបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក? តើអ្នកអាចបម្រើនរណាម្នាក់យ៉ាងណាខ្លះ ដោយគ្មានចិត្តអាត្មានិយម និងដោយចិត្តសប្បុរស ក្នុងសប្តាហ៍នេះ?
ឱព្រះវរបិតានៃសេចក្តីស្រឡាញ់ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំ ឲ្យមើលឃើញអ្នកដែលខ្វះខាត និងបម្រើព្រះអង្គ ដោយបម្រើអ្នកដទៃ។
For further study, read Understanding the Bible: The Book of Acts at DiscoverySeries.org/Q0418.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : យេរេមា ២៤-២៦ និង ទីតុស ២
