ព្រះទ្រង់ដេញតាមយើង ជាប្រាកដ
ប្រាកដជាសេចក្តីសប្បុរស និងសេចក្តីមេត្តាករុណា នឹងជាប់តាមខ្ញុំ រាល់តែថ្ងៃ ដរាបដល់អស់១ជីវិតខ្ញុំ។ ទំនុកដំកើង ២៣:៦ កាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន បុរសម្នាក់កំពុងតែដើរនៅចម្ងាយ៥០ម៉ែត្រ ខាងមុខខ្ញុំ។ ខ្ញុំអាចមើលឃើញគាត់កំពុងមានកញ្ចប់ឥវ៉ាន់កាន់ពេញដៃ។ ភ្លាមៗនោះ គាត់ក៏បានជំពប់ជើងដួល ជ្រុះរបស់របរទាំងអស់នោះទៅលើដី។ មនុស្សពីរបីនាក់ បានជួយលើកគាត់ ហើយជួសរើសរបស់ដែលគាត់បានជ្រុះ។ តែពួកគេមិនបានឃើញកាបូបលុយរបស់គាត់ទេ។ ខ្ញុំក៏បានរើសកាបូបលុយគាត់ ហើយប្រញាប់រត់តាមពីក្រោយបុរស ដែលខ្ញុំមិនដែលស្គាល់នោះ ដោយសង្ឃឹមថា នឹងបានប្រគល់របស់ដែលគាត់បានជ្រុះនោះ ទៅគាត់។ ខ្ញុំក៏ស្រែកហៅគាត់ថា “លោក លោក!” ហើយទីបំផុតគាត់ក៏បានឮខ្ញុំ។ ពេលខ្ញុំទៅទាន់គាត់ គាត់ក៏បានងាកមករកខ្ញុំ។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំហុចកាបូបលុយទៅគាត់ ខ្ញុំមិនដែលភ្លេចទឹកមុខរបស់គាត់ ដែលបង្ហាញចេញនូវភាពធូរស្រាលក្នុងអារម្មណ៍ និងការដឹងគុណ។ ការតាមពីក្រោយនេះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីពាក្យ “តាម” នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលមានន័យផ្សេងពីនេះ។ បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក២៣ បានចែងថា “ប្រាកដជាសេចក្តីសប្បុរស និងសេចក្តីមេត្តាករុណា នឹងជាប់តាមខ្ញុំ រាល់តែថ្ងៃ ដរាបដល់អស់១ជីវិតខ្ញុំ”(ខ.៦)។ ហើយក្នុងព្រះគម្ពីរភាសាហេព្រើរ ពាក្យដែលប្រែមកថា “ជាប់តាម” គឺមានន័យថា “ដេញតាម ឬដេញ” ដូចសត្វឆ្កែចចកដេញតាមសត្វចៀមអញ្ចឹងដែរ។…
Read article