ព្រះដែលបានប្រោសលោះ
កុំឲ្យខ្លាចឡើយ ដ្បិតអញបានលោះឯងហើយ។ អេសាយ ៤៣:១ ក្នុងពេលបង្រៀនព្រះបន្ទូល ខ្ញុំបានធ្វើការពន្យល់ ដោយដើរទៅរកផ្ទាំងគំនូរដ៏ស្រស់ស្អាតមួយ ដែលវិចិត្រករបានដាក់តាំង នៅលើឆាក ហើយខ្ញុំក៏បានយកថ្នាំពណ៌ខ្មៅមកគូសចំពាក់កណ្តាលរូបនោះ។ ពួកជំនុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ វិចិត្រកររូបនោះគ្រាន់តែបានឈរមើលខ្ញុំធ្វើឲ្យខូចស្នាដៃរបស់នាង។ បន្ទាប់មក នាងក៏បានយកជក់ថ្មីមួយមកគូរពីលើរូបនោះ ដោយកែប្រែរូបគំនូរដែលបានខូច ឲ្យក្លាយជាស្នាដៃសិល្បៈដ៏ល្អប្រណិត។ ការកែសម្រួលរូបគំនូរឡើងវិញ នៅថ្ងៃនោះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីកិច្ចការដែលព្រះទ្រង់អាចធ្វើ ក្នុងជីវិតយើង ពេលណាយើងបានធ្វើឲ្យជីវិតខ្លួនឯងមានភាពរញ៉េរញ៉ៃ។ ហោរាអេសាយបានស្តីបន្ទោសឲ្យប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ដែលបានជ្រើសរើសយកភាពខ្វាក់ និងភាពគថ្លង់ខាងវិញ្ញាណ(អេសាយ ៤២:១៨-១៩) តែបន្ទាប់មក គាត់ក៏បានប្រកាសព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គថា កុំឲ្យភ័យខ្លាចឡើយ ដ្បិតព្រះអង្គបានលោះពួកគេហើយ(៤៣:១)។ នេះជាការប្រកាស អំពីសេចក្តីសង្ឃឹមនៃការរំដោះ និងការប្រោសលោះរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គក៏អាចលោះយើងផងដែរ។ ពេលណាយើងបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប បើយើងបានសារភាពបាប ហើយងាកបែរមករកព្រះអង្គវិញ ព្រះអង្គនឹងអត់ទោសឲ្យយើង ហើយស្អាងយើងឡើងវិញ(ខ.៥-៧ និង មើល ១យ៉ូហាន ១:៩)។ យើងមិនអាចនាំភាពស្រស់ស្អាតចេញពីជីវិតដ៏រញ៉េរញ៉ៃរបស់យើងបានទេ មានតែព្រះយេស៊ូវទេដែលអាចធ្វើដូចនេះបាន។ ដំណឹងល្អនោះគឺថា ព្រះអង្គបានប្រោសលោះយើង ដោយសារព្រះលោហិតរបស់ព្រះអង្គហើយ។ កណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈបានធានាយើងថា នៅចុងបញ្ចប់ ព្រះយេស៊ូវនឹងជូតទឹកភ្នែកយើងចេញ សេចក្តីដែលមានពីមុននឹងកន្លងផុតទៅ ព្រះអង្គធ្វើឲ្យអ្វីៗថ្មីឡើងវិញ(វិវរណៈ ២១:៤-៥)។ យើងមិនអាចយល់អំពីរឿងរបស់យើងបានច្បាស់ទេ…
Read article