គង់តែខ្ញុំនឹងរីករាយ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងអរសប្បាយក្នុងព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះខ្ញុំដែរ។ ហាបាគុក ៣:១៨
អ្នកស្រីម៉ូនីកា(Monica) បានអធិស្ឋានឥតឈប់ឈរ ឲ្យកូនប្រុសគាត់វិលត្រឡប់មកព្រះវិញ។ គាត់បានសោកសង្រេង ដោយសារកូនប្រុសគាត់ដើរផ្លូវខុស ហើយថែមទាំងតាមរកកូនប្រុសគាត់ ក្នុងទីក្រុងមួយចំនួន ដែលកូនប្រុសគាត់បានសម្រេចចិត្តទៅរស់នៅ។ ស្ថានភាពហាក់ដូចជាអស់សង្ឃឹម។ បន្ទាប់មក ថ្ងៃមួយ មានរឿងមួយបានកើតឡើង។ ព្រះទ្រង់បានធ្វើការក្នុងចិត្តកូនប្រុសគាត់ តាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យ។ ក្រោយមក កូនប្រុសគាត់ក៏បានក្លាយជាទេវវិទូ ដែលស្ថិតក្នុងចំណោមទេវវិទូដ៏ល្បីល្បាញបំផុតរបស់ពួកជំនុំ។ កូនប្រុសគាត់មានឈ្មោះថា អូគូស្ទីន ជាអ្នកដឹកនាំពួកជំនុំ នៅទីក្រុងហ៊ីផូ។
ព្រះទ្រង់ហាក់ដូចជាមិនធ្វើអ្វីសោះ ខណៈពេលដែលអ្នកមានអំណាចកំពុងប្រព្រឹត្តអំពើអយុត្តិធម៌(ហាបាគុក ១:៤) ហោរាហាបាគុកក៏បានពោលទំនួញថា “តើត្រូវឲ្យទូលបង្គំអំពាវនាវដល់កាលណាទៀត”(ហាបាគុក ១:២)។ ចូរយើងគិតអំពីពេលដែលយើងបានបែរមករកព្រះ ដោយភាពអស់សង្ឃឹម ដោយពោលទំនួញរបស់យើង ដោយសារអំពើអយុត្តិធម៌ ឬបញ្ហាសុខភាពដែលហាក់ដូចជាគ្មានសង្ឃឹម ការខ្វះខាតក្នុងគ្រួសារ ឬមួយកូនយើងដើរចេញពីព្រះ។
រៀងរាល់ពេលហោរាហាបាគុកពោលទំនួញ ព្រះទ្រង់ស្តាប់គាត់។ ខណៈពេលដែលយើងរង់ចាំ ដោយជំនឿ យើងអាចរៀនកែប្រែការសោកសង្រេងរបស់យើង ឲ្យក្លាយជាការសរសើរដំកើង តាមគំរូរបស់លោកហោរា។ គឺដូចដែលគាត់បានពោលសរសើរដំកើងព្រះអម្ចាស់ថា “គង់តែខ្ញុំនឹងរីករាយ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងអរសប្បាយក្នុងព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះខ្ញុំដែរ”(៣:១៨)។ ពេលដែលព្រះទ្រង់បង្ហាញផ្លូវទ្រង់ គាត់មិនបានយល់ទាំងស្រុង តែគាត់បានទុកចិត្តព្រះអង្គ ដោយបង្ហាញចេញនូវសេចក្តីជំនឿ តាមរយៈការពោលទំនួញ និងការសរសើរដំកើង។ យើងពោលទំនួញដល់ព្រះ ផ្អែកលើចរិយាសម្បត្តិរបស់ព្រះ។ ហើយការសរសើរដំកើងរបស់យើង គឺផ្អែកទៅលើសេចក្តីពិតដែលថា ព្រះអង្គជានរណា គឺជាព្រះដ៏អស្ចារ្យ ព្រះដ៏មានគ្រប់ចេស្ដា។ ថ្ងៃមួយ ទំនួញនីមួយៗនឹងប្រែក្លាយជាការសរសើរដំកើង ដោយសារព្រះគុណព្រះអង្គ។—GLENN PACKIAM
តើអ្នកចង់ពោលទំនួញអ្វីដល់ព្រះនៅថ្ងៃនេះ? តើអ្នកអាចកែប្រែទំនួញនោះ ឲ្យក្លាយជាការសរសើរ ដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះយេស៊ូវ សូមព្រះអង្គរំឭកទូលបង្គំ ឲ្យនឹកចាំថា ព្រះអង្គជានរណា និងបានធ្វើអ្វីខ្លះក្នុងជីវិតទូលបង្គំ។
For further study, read Wounded in Worship at DiscoverySeries.org/courses/wounded-in-worship/
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : លោកុប្បត្តិ ៣៦-៣៨ និង ម៉ាថាយ ១០:២១-៤២
