សេចក្តីទូលអង្វរដ៏អស់ពីចិត្តរបស់មនុស្សសុចរិត នោះពូកែណាស់។ យ៉ាកុប ៥:១៦
លោកឆាក់(Chuck) ជាតួសម្តែង និងជាអ្នកហាត់ក្បាច់គុណ បានផ្តល់កិត្តិយសដល់ម្តាយគាត់ នៅថ្ងៃបុណ្យខួបកំណើតគំរប់១០០ឆ្នាំរបស់ម្តាយគាត់ ដោយចែកចាយ អំពីការរួមចំណែកដ៏សំខាន់របស់ម្តាយគាត់ នៅក្នុងការផ្លាស់ប្រែខាងវិញ្ញាណរបស់គាត់។ គាត់បានសរសេរថា “ម៉ាក់បានធ្វើជាគំរូនៃការអត់ធន់ និងសេចក្តីជំនឿ”។ ម្តាយគាត់បានចិញ្ចឹមកូនប្រុសទាំងបីតែម្នាក់ឯង ក្នុងអំឡុងពេលមហាវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក ហើយបានបាត់បង់ស្វាមីម្នាក់ហើយម្នាក់ទៀត កូនប្រុសម្នាក់ កូនចុងម្នាក់ និងចៅ ដែលបានស្លាប់ចោលម្តាយគាត់ ព្រមទាំងបានឆ្លងកាត់ការវះកាត់ជាច្រើនដង។ គាត់បន្តទៀតថា ម្តាយគាត់តែងតែអធិស្ឋានឲ្យគាត់ ពេញមួយជីវិតគាត់ ទោះគាត់កំពុងរស់នៅសុខស្រួល ឬជួបការលំបាកក៏ដោយ ហើយពេលដែលគាត់ស្ទើរតែដាច់ចេញពីព្រះនៅហូលីវូដ ម្តាយគាត់ដែលនៅផ្ទះ បានអធិស្ឋានឲ្យគាត់ទទួលជោគជ័យ និងសេចក្តីសង្គ្រោះ។ គាត់សន្និដ្ឋានថា គាត់សូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានប្រើម្តាយគាត់ ដើម្បីឲ្យគាត់បានផ្លាស់ប្រែ តាមបំណងព្រះទ័យព្រះអង្គ។
ការអធិស្ឋានរបស់ម្តាយលោកឆាក់ បានជួយឲ្យគាត់ទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះ និងរកបានភរិយាដែលកោតខ្លាចព្រះ។ គាត់បានអធិស្ឋានយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនឲ្យកូនប្រុសគាត់ ហើយព្រះទ្រង់ក៏បានឮគាត់អធិស្ឋាន។ យើងមិនតែងតែទទួលបានការឆ្លើយតបរបស់ព្រះអង្គ ចំពោះការអធិស្ឋានរបស់យើង តាមបំណងចិត្តយើង ដូចនេះ យើងមិនអាចប្រើការអធិស្ឋានរបស់យើង ដូចចង្កឹះវេទមន្តនោះឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បទគម្ពីរយ៉ាកុបបានធានាយើងថា “សេចក្តីទូលអង្វរដ៏អស់ពីចិត្តរបស់មនុស្សសុចរិត នោះពូកែណាស់”(យ៉ាកុប ៥:១៦)។ យើងក៏ត្រូវបន្តអធិស្ឋានឲ្យអ្នកមានជំងឺ និងអ្នកដែលកំពុងជួបបញ្ហាផងដែរ(ខ.១៣-១៥)។ ពេលណាយើងប្រកបស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះ តាមរយៈការអធិស្ឋាន យើងនឹងរកឃើញការលើកទឹកចិត្ត និងសន្តិភាព និងការធានាថា ព្រះវិញ្ញាណតែងតែធ្វើការយ៉ាងសកម្ម ក្នុងជីវិតយើង។
តើក្នុងជីវិតអ្នក មាននរណាខ្លះ ដែលកំពុងត្រូវការសេចក្តីសង្រ្គោះ ការប្រោសឲ្យជា ឬជំនួយ? ចូរទូលថ្វាយសេចក្តីសំណូមរបស់អ្នក ដល់ព្រះ ដោយសេចក្តីជំនឿចុះ។ ព្រះអង្គកំពុងតែផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្តាប់យើងអធិស្ឋានជានិច្ច។—ALYSON KIEDA
តើអ្នកបានឃើញព្រះទ្រង់ឆ្លើយតបការអធិស្ឋានដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួនរបស់អ្នក នៅពេលណា? តើអ្នកនៅបន្តអធិស្ឋានឲ្យនរណាខ្លះ?
ឱព្រះវរបិតា សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំ ឲ្យបន្តអធិស្ឋានឥតឈប់ឈរ។ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ សម្រាប់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ដែលបានជួយទូលបង្គំឲ្យអាចស៊ូទ្រាំ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ពួកចៅហ្វាយ ១-៣ និង លូកា ៤:១-៣០
