គ្រាប់ពូជនៃសេចក្តីជំនឿ
ហើយឲ្យប្រុងប្រៀបជានិច្ច ដោយសុភាព ហើយកោតខ្លាច ដើម្បីនឹងតបឆ្លើយដល់អ្នកណាដែលសួរពីហេតុនៃសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់អ្នករាល់គ្នា។ ១ពេត្រុស ៣:១៥ កាលរដូវផ្ការីកឆ្នាំមុន នៅពេលយប់ មុនពេលខ្ញុំជីកដីនៅក្នុងទីធ្លាផ្ទះខ្ញុំ មានខ្យល់ព្យុះមួយបានបក់បោកមកយ៉ាងគំហុក ធ្វើឲ្យគ្រាប់របស់ដើមមេភលធ្លាប់ចុះមកព្រមៗគ្នា។ ដូចនេះ ពេលយើងប្រើម៉ាស៊ីនជីកដី ដើម្បីធ្វើឲ្យដីរឹងប្រែជាទន់ យើងក៏បានដាំគ្រាប់ពូជរបស់ដើមមេភលរាប់រយគ្រាប់ ដោយមិនដឹងខ្លួន។ គ្រាន់តែពីរសប្តាហ៍សោះ ព្រៃដើមមេភលបានចាប់ផ្តើមដុះឡើង នៅក្នុងទីធ្លាផ្ទះរបស់ខ្ញុំ។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំបោសសម្អាតស្លឹកឈើ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះជីវិតថ្មី ដែលបានកើតចេញជាបរិបូរ ពីដើមឈើតែមួយដើមនោះ។ កូនឈើនីមួយៗបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីជីវិតថ្មី ដែលខ្ញុំមានក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដែលក្នុងនាមជាមនុស្សម្នាក់ ព្រះអង្គអាចប្រើខ្ញុំនាំមនុស្សជាច្រើន ឲ្យទទួលជីវិតថ្មីពីព្រះអង្គ។ យើងម្នាក់ៗមានឱកាសច្រើនរាប់មិនអស់ ដើម្បីប្រាប់គេ អំពីមូលហេតុដែលយើងមានក្តីសង្ឃឹម(១ពេត្រុស ៣:១៥) ក្នុងការរស់នៅពេញមួយជីវិត។ ពេលណាយើង “រងទុក្ខ ដោយសារសេចក្តីសុចរិត” ដោយក្តីសង្ឃឹមមកពីព្រះយេស៊ូវ(ខ.១៤) មនុស្សជុំវិញយើង ដែលមិនទាន់ជឿព្រះអាចមើលឃើញយើងមានក្តីសង្ឃឹម ហើយចង់ដឹង អំពីមូលហេតុដែលយើងមានក្តីសង្ឃឹម។ បើយើងបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ពេលគេសួរយើង នោះយើងអាចចែករំលែកគ្រាប់ពូជ ដែលព្រះទ្រង់អាចប្រើ ដើម្បីនាំមកនូវជីវិតថ្មី។ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវចែករំលែកជាមួយមនុស្សទាំងអស់ក្នុងពេលតែមួយនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងអាចទម្លាក់គ្រាប់ពូជនៃជំនឿ ដោយចិត្តសុភាព និងការគោរព ចូលទៅក្នុងចិត្តដែលបានបើកចំហ។—KIRSTEN HOLMBERG តើមាននរណាខ្លះ…
Read article