នោះត្រូវឲ្យចូលទៅក្នុងបន្ទប់ ហើយបិទទ្វារ រួចអធិស្ឋានដល់ព្រះវរបិតានៃអ្នក។ ម៉ាថាយ ៦:៦
អ្នកស្រី ម៉ាដេលេន អែល អីហ្គល(Madeleine L’Engle) មានទម្លាប់ទូរស័ព្ទទៅម្តាយគាត់ មួយសប្តាហ៍ម្តង។ ពេលដែលម្តាយគាត់មានវ័យកាន់តែចាស់ជរា អ្នកនិពន្ធសៀវភៅគ្រីស្ទបរិស័ទរូបនេះ ក៏បានទូរស័ព្ទទៅម្តាយគាត់កាន់តែញឹកញាប់ ដើម្បីឲ្យទំនាក់ទំនងមានភាពជាប់លាប់។ អ្នកស្រីម៉ាដេលេនចង់ឲ្យកូនៗរបស់គាត់ ទូរស័ព្ទមកគាត់ ហើយរក្សាទំនាក់ទំនងយ៉ាងដូចនេះផងដែរ។ ជួនកាល ពួកគេជជែកគ្នាយូរៗ ដោយមានសំណួរ និងចម្លើយសំខាន់ៗជាច្រើន។ ពេលខ្លះទៀត ពួកគេទូរស័ព្ទគ្រាន់តែដើម្បីឲ្យដឹងច្បាស់ថា លេខទូរស័ព្ទរបស់គាត់នៅអាចទទួលការហៅចូលឬអត់។ កាលគាត់និពន្ធសៀវភៅមានចំណងជើងថា ការដើរនៅលើទឹក គាត់បានសរសេរថា “កូនចាំបាច់ត្រូវរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយឪពុកម្តាយ ហើយយើងរាល់គ្នាក៏ចាំបាច់ត្រូវរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះវរបិតានៃយើងផងដែរ”។
អ្នកជឿភាគច្រើនបានស្គាល់សេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ ក្នុងបទគម្ពីរ ម៉ាថាយ ៦:៩-១៣។ តែខគម្ពីរនៅមុនបទគម្ពីរនេះ ក៏មានសារៈសំខាន់ដូចគ្នា ព្រោះខគម្ពីរនោះបានបង្ហាញយើងអំពីរបៀបដែលយើងត្រូវអធិស្ឋាន។ យើងមិនត្រូវអធិស្ឋាន ដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃមើលឃើញយើងអធិស្ឋាននោះទេ(ខ.៥)។ ព្រះគម្ពីរមិនបានចែងថា ការអធិស្ឋានរបស់យើងត្រូវមានរយៈពេលយូរប៉ុណ្ណាដែរ តែការពោលពាក្យជាច្រើន(ខ.៧) មិនមានតម្លៃស្មើនឹងគុណភាពនៃការអធិស្ឋានអស់ពីចិត្តនោះឡើយ។ បទគម្ពីរនេះហាក់ដូចជាសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើការបន្តទំនាក់ទំនងជាទៀងទាត់ ជាមួយព្រះវរបិតាយើង ដែលជ្រាបអំពីតម្រូវការយើង “មុនពេលយើងទូលសូមព្រះអង្គ”(ខ.៨)។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលសង្កត់ធ្ងន់ អំពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការប្រកបស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះវរបិតា ឲ្យបានជាប់លាប់។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គក៏បានបង្រៀនយើងថា “ដូច្នេះ ចូរអធិស្ឋានបែបយ៉ាងនេះវិញថា”(ខ.៩)។
ការអធិស្ឋានមានសារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំង និងជាជម្រើសសំខាន់បំផុត ព្រោះការអធិស្ឋានបានជួយយើងឲ្យមានការប្រកបដ៏ជាប់លាប់ជាមួយព្រះវរបិតានៃយើងរាល់គ្នា។—JOHN BLASÉ
តើធ្វើដូចម្តេច ឲ្យអ្នកអាចមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ កាន់តែប្រសើរឡើង? តើអ្នកមានបទពិសោធន៍យ៉ាងណា នៅក្នុងការប្រកបជាមួយព្រះវរបិតា?
ឱព្រះវរបិតា ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានជ្រាប់អំពីតម្រូវការទូលបង្គំ មុនពេលទូលបង្គំទូលថ្វាយព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈ១ឆ្នាំ : ១របាក្សត្រ ១០-១២ និង យ៉ូហាន ៦:៤៥-៧១
