ការស្តាប់បង្គាប់ដោយសេរី
ឯងនឹងស៊ីផ្លែទាំងអស់ក្នុងសួនច្បារនេះបានតាមចិត្ត តែឯត្រង់ដើមដឹងខុសត្រូវ នោះមិនត្រូវឲ្យឯងស៊ីផលឡើយ។ លោកុប្បត្តិ ២:១៦-១៧ ក្មេងជំទង់ម្នាក់មានទឹកមុខក្រៀមក្រំ ដែលបានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការថប់បារម្ភ និងសេចក្តីអាម៉ាស។ ការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិករដូវរងាកំពុងតែរំកិលចូលមក ខណៈពេលដែលជោគជ័យរបស់នាង ក្នុងនាមជាកីឡាករជិះស្គីលើទឹកកក គឺគ្មានគូប្រៀបឡើយ ព្រោះការឈ្នះពានរង្វាន់ជើងឯកជាបន្តបន្ទាប់ បានធ្វើឲ្យនាងមានជំនឿចិត្តថា នាងនឹងឈ្មោះបានមេដាយមាសជាមិនខាន។ ប៉ុន្តែ លទ្ធផលនៃការធ្វើតេស្តបានរកឃើញសារធាតុហាមឃាត់ នៅក្នុងខ្លួនរបស់នាង។ ការរំពឹង និងការថ្កោលទោសដ៏លើសលប់ ដែលបានគ្របសង្កត់ចិត្តនាង ធ្វើឲ្យនាងខកខានមិនបានចូលរួមប្រកួតយកមេដាយ។ មុនពេលនាងមានរឿងអាស្រូវនេះ នាងបានប្រើសេរីភាពរបស់នាង ក្នុងការបង្ហាញសមត្ថភាពផ្នែកសិល្បះ និងមានភាពប៉ិនប្រសប់យ៉ាងខ្លាំង ក្នុងការជិះស្គីលើទឹកកក ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ការចោទប្រកាន់ថា នាងបានធ្វើខុសច្បាប់កីឡា បានធ្វើឲ្យក្តីស្រមៃរបស់នាងរលាយអស់។ ចាប់តាំងពីដើមដំបូងនៃកំណើតមនុស្សជាតិ ព្រះទ្រង់បានបើកសម្តែងអំពីសារៈសំខាន់នៃការស្តាប់បង្គាប់ ខណៈពេលដែលយើងប្រើឆន្ទៈសេរីរបស់យើង។ ការមិនស្តាប់បង្គាប់បាននាំមកផលវិបាកនៃសេចក្តីហិនវិនាស ដល់លោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ា និងយើងរាល់គ្នា ព្រោះអំពើបាបនាំមកនូវភាពប្រេះបែក និងសេចក្តីស្លាប់ ក្នុងពិភពលោករបស់យើង(លោកុប្បត្តិ ៣:៦-១៩)។ រឿងនេះមិនត្រូវកើតឡើងសោះឡើយ។ ព្រះទ្រង់បានប្រាប់អ្នកទាំងពីរថា “ឯងនឹងស៊ីផ្លែទាំងអស់ក្នុងសួនច្បារនេះបានតាមចិត្ត តែឯត្រង់ដើមដឹងខុសត្រូវ នោះមិនត្រូវឲ្យឯងស៊ីផលឡើយ”(លោកុប្បត្តិ ២:១៦-១៧)។ ពួកគេគិតស្មានថា “ភ្នែករបស់ពួកគេនឹងបើកឡើង ហើយពួកគេនឹងបានដូចជាព្រះ” ពួកគេក៏បានបរិភោគផ្លែដើមដឹងខុសត្រូវ(៣:៥ ២:១៧)។ អំពើបាប…
Read article