ប្រាជ្ញារបស់លោកិយ ឬប្រាជ្ញាពីស្ថានសួគ៌?

សូមអាន : យ៉ាកុប ៣:១៣-១៨

ក្នុង​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា បើ​មាន​អ្នកណា​មាន​ប្រាជ្ញា និង​យោបល់ ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​សំដែង​ចេញ​ជា​កិរិយា​ល្អ ដោយសារ​ការ​ដែល​ខ្លួន​ប្រព្រឹត្ត ដោយ​សេចក្តី​សុភាព​នៃ​ប្រាជ្ញា​ចុះ​។ យ៉ាកុប ៣:១៣

មុន​ពេល​បុណ្យ​ព្រះយេស៊ូវ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ នៅ​ឆ្នាំ២០១៨ ភេរវករ​ម្នាក់​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្សា ​សម្លាប់​មនុស្ស​ពីរ​នាក់ ហើយក៏​បាន​ចាប់​ស្រ្តី​ម្នាក់​ធ្វើ​ជា​ចំណាត់​ខ្មាំង​។ ការ​ប្រឹង​ប្រែង​រំដោះ​ស្រ្តី​នោះ​បាន​ទទួល​បរាជ័យ តែ​ប៉ូលិស​ម្នាក់​ក៏បាន​ធ្វើ​ការ​ដោះដូរ​ជា​មួយ​ភេរវករ​នោះ ដោយ​ឲ្យ​រំដោះ​ស្រ្តី​នោះ ហើយ​យក​គាត់​ធ្វើ​ជា​ចំណាប់​ខ្មាំង​វិញ​។

ការ​ដោះដូរ​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​គ្រប់​គ្នា​ភ្ញាក់​ផ្អើល ព្រោះ​ជា​ទង្វើ​ដែល​ផ្ទុយ​នឹង​ផ្នត់គំនិត​ដ៏​ពេញ​និយម​ ដែល​លោកិយ​ចាត់​ទុកជា​ប្រាជ្ញា។ យើង​តែងតែ​អាច​ដឹង​ថា “ប្រាជ្ញា”របស់​វប្បធម៌​ណាមួយ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ម្តេច ដោយ​គ្រាន់តែ​មើល​ពាក្យ​សម្តី ដែល​វប្បធម៌​នោះ​អបអរ ​ដូចជា​សម្រង់​ពាក្យ​របស់​ជន​ល្បី​ឈ្មោះ ដែលគេ​បង្ហោះ​តាម​បណ្តាញ​សង្គម​ជាដើម​។ ឧទាហរណ៍​មាន​សម្រង់​សម្តី​ដ៏​ពេញ​និយម​មួយ​ចំនួន​​ពោល​ថា “ការ​ផ្សង​ព្រេង​ធំ​បំផុត ដែល​អ្នក​អាច​មាន គឺ​ត្រូវ​រស់នៅ​ក្នុង​ជីវិត ដែល​អ្នក​ស្រមៃ​ចង់​បាន”។ “ចូរ​ស្រឡាញ់​ខ្លួនឯង​ជា​មុន​សិន នោះ​បញ្ហា​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត​នឹង​មាន​ដំណោះ​ស្រាយ”។ “ចូរ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើ​សម្រាប់​ខ្លួនឯង”។ បើសិន​ជា​មន្ត្រី​ប៉ូលិស​រូប​នោះ​ស្តាប់​តាម​យោបល់​ទាំង​អស់​នេះ គាត់​មុខជា​មិន​អាច​លះបង់​ជីវិត​ដើម្បី​រំដោះ​ស្រ្តី​នោះ​បាន​ឡើយ​។

សាវ័ក​យ៉ាកុប​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា មាន​ប្រាជ្ញា​ពីរ​ប្រភេទ ក្នុង​លោកិយ​នេះ គឺ​ប្រាជ្ញា “របស់​លោកិយ” និង​ប្រាជ្ញា “មកពី​ស្ថាន​សួគ៌”។ ប្រភេទ​ប្រាជ្ញាទី១ គឺ​មាន​លក្ខណៈ​អាត្មា​និយម និង​គ្មាន​សណ្តាប់​ធ្នាប់(យ៉ាកុប ៣:១៤-១៦) ប្រភេទ​ប្រាជ្ញាទី២ មាន​លក្ខណៈ​បន្ទាប​ខ្លួន ការ​ចុះ​ចូល​នឹង​ព្រះ ហើយ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​សន្តិភាព(ខ.១៣,១៧-១៨)។ ប្រាជ្ញា​របស់​លោកិយ​យក​អាត្មា​ខ្លួនឯង​ជាទី១​។ ប្រាជ្ញា​មកពី​ស្ថាន​សួគ៌​ចាត់​ទុក​ប្រយោជន៍​របស់​អ្នក​ដទៃ​ជា​សំខាន់​ជាង ដោយ​នាំ​ទៅ​រក​ជីវិត​ដែល​មាន​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន(ខ.‌១៣)។

ភេរវករ​នោះ​បាន​ទទួលយក​ការ​ដោះដូរ​របស់​ប៉ូលិស​រូប​នោះ​។ ចំណាត់​ខ្មាំង​ក៏​ត្រូវ​បាន​ដោះ​លែង តែ​មន្រ្តី​ប៉ូលិស​ត្រូវ​ភេរវករ​នោះ​បាញ់​សម្លាប់ ហើយ​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ព្រះយេស៊ូវ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ ពិភពលោក​ក៏បាន​ឃើញ​មនុស្ស​ស្លូត​ត្រង់​ម្នាក់​ស្លាប់ ដើម្បី​មនុស្ស​ម្នាក់​ទៀត​។

ប្រាជ្ញា​ដែល​មកពី​ស្ថាន​សួគ៌​បាន​នាំ​ទៅ​រក​ការប្រព្រឹត្ត​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ ព្រោះ​ប្រាជ្ញា​នោះ​ចាត់​ទុក​ព្រះ​ជាធំ​ជាង​ខ្លួនឯង(សុភាសិត ៩:១០)។ តើ​អ្នក​កំពុងតែ​ដើរ​តាម​ប្រាជ្ញា​មួយ​ណា ក្នុង​ពេល​សព្វថ្ងៃ​នេះ?—Sheridan Voysey

តើ​លោកិយ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ “ប្រាជ្ញា”អ្វី​ខ្លះ? តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ឲ្យ​អ្នក​អាច​ដឹង​ថា ប្រាជ្ញា​ដែល​អ្នក​ទទួល​មកពី​ស្ថាន​សួគ៌ ឬ​ជា​របស់​លោកិយ?

ឱ​ព្រះ​មាន​គ្រប់​ប្រាជ្ញា សូម​ព្រះ​អង្គ​ប្រទាន​ទូល​បង្គំ​នូវ​ប្រាជ្ញា ដែល​នាំ​ទៅរ​ក​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​។

គម្រោងអានរយៈពេល១ឆ្នាំ : សុភាសិត ១០-១២ និង ២កូរិនថូស ៤

Share this post:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

From the same category:

More articles