អេភេសូរ ២:១-១០
ដ្បិតយើងរាល់គ្នាជាស្នាដៃ ដែលទ្រង់បង្កើតក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវសំរាប់ការល្អ ដែលព្រះបានរៀបចំជាមុន ឲ្យយើងរាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាម។ អេភេសូរ ២:១០
ក្នុងសៀវភៅ ដែលលោក អាធ័រ ស៊ី ប្រ៊ូក(Arthur C. Brooks) បាននិពន្ធមានចំណងជើងថា នគរអាត្លង់ទិច គាត់បានពិពណ៌នា អំពីពេលដែលគាត់បានទៅទស្សនាសារៈមន្ទីររាជវាំងជាតិ ក្នុងប្រទេសតៃវ៉ាន់ ដែលមានការប្រមូលផ្តុំនូវ នៃស្នាដៃសិល្បៈចិន មានចំនួនច្រើនជាងគេនៅលើពិភពលោក។ អ្នកនាំភ្ញៀវចូលទស្សនាបានសុំឲ្យគាត់គិត អំពីរបស់អ្វីមួយដែលគេមិនទាន់បានធ្វើឲ្យវាក្លាយជាស្នាដៃសិល្បៈ។ គាត់ក៏បានឆ្លើយថា ពេលនោះគាត់បានគិតអំពីផ្ទាំងក្រណាត់ទទេ ដែលមិនទាន់មានរូបគំនូរ។ អ្នកនាំភ្ញៀវរូបនោះក៏បានតបថា យើងអាចមើលផ្ទាំងក្រណាត់ទទេ តាមរបៀបមួយទៀត ដោយស្រមៃថា រូបគំនូរគឺមាននៅក្នុងគំនិតរបស់វិចិត្រកររួចជាស្រេចហើយ គឺគ្រាន់តែគាត់មិនទាន់បានបង្ហាញចេញមកឲ្យគេឃើញ នៅលើផ្ទាំងក្រណាត់នោះ។
ក្នុងបទគម្ពីរអេភេសូរ ២:១០ ពាក្យ ស្នាដៃដែលទ្រង់បង្កើត ឬស្នាដៃឯក ជាពាក្យដែលបានបកប្រែពីពាក្យ poiēma ជាភាសាក្រិក ដែលជាឫសនៃពាក្យ កំណាព្យ ក្នុងភាសាអង់គ្លេស។ ព្រះទ្រង់បានបង្កើតយើងមកជាស្នាដៃសិល្បៈ ឬបទកំណាព្យដ៏រស់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ស្នាដៃសិល្បៈនោះបានខូច ព្រោះ “ពីដើម អ្នករាល់គ្នាក៏ស្លាប់ក្នុងការរំលង ហើយក្នុងអំពើបាបដែរ”(ខ.១)។ បានសេចក្តីថា យើងគឺជាស្នាដៃសិល្បៈដែលព្រះទ្រង់បានបង្កើតរួចជាស្រេចហើយ តែព្រះអង្គដែលជាវិចិត្រករ មានតួនាទីបើកបង្ហាញស្នាដៃសិល្បៈនោះ។ ជាការពិតណាស់ ព្រះទ្រង់កំពុងស្អាងយើង ដែលជាស្នាដៃដ៏ល្អឯករបស់ព្រះអង្គ ឲ្យល្អឡើង។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា ព្រះដែលទ្រង់មានសេចក្តីមេត្តាករុណាដ៏លើសលប់ ទ្រង់បានប្រោសឲ្យយើងរាល់គ្នាបានរស់ ជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ”(ខ.៤-៥)។
ខណៈពេលដែលយើងឆ្លងកាត់បញ្ហាប្រឈម និងទុក្ខលំបាក យើងអាចមានការកម្សាន្តចិត្ត ដោយដឹងថា ព្រះដ៏ជាវិចិត្រករ កំពុងតែធ្វើការទ្រង់ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “ដ្បិតគឺជាព្រះហើយ ដែលបណ្តាលចិត្តអ្នករាល់គ្នា ឲ្យមានទាំងចំណងចង់ធ្វើ ហើយឲ្យបានប្រព្រឹត្តតាមបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ដែរ”(ភីលីព ២:១៣)។ ចូរយើងចាំថា ព្រះទ្រង់កំពុងធ្វើការក្នុងយើង ដើម្បីបង្ហាញស្នាដៃដ៏ល្អឯករបស់ព្រះអង្គ។—Kenneth Petersen
តើមានកត្តាអ្វីខ្លះ ដែលធ្វើឲ្យស្នាដៃល្អឯករបស់ព្រះអង្គខ្វះពន្លឺ? តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ពេលដែលអ្នកបានដឹងថា ព្រះអង្គកំពុងធ្វើការក្នុងជីវិតអ្នក ក្នុងពេលសព្វថ្ងៃ?
ឱព្រះអាទិករ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានបង្កើតទូលបង្គំជាស្នាដៃដ៏ល្អឯក។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : អេសាយ ១៤-១៦ និង អេភេសូរ ៥:១-១៦