January 7, 2024

You are here:
ការអ្វី​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​មក​លើ​សេចក្តី​ស្លាប់

ហើយដោយ​ព្រោះ​បាន​តម្រូវឲ្យ​មនុស្ស​ទាំងអស់​ស្លាប់១ដង រួច​សឹម​ជាប់​សេចក្តី​ជំនុំជំរះ ដូច្នេះ ព្រះគ្រីស្ទ​ក៏​បែបយ៉ាង​នោះ​ដែរ ដែល​ទ្រង់​បាន​ថ្វាយព្រះ​អង្គ​ទ្រង់១ដង ហើយដោយ​ព្រោះ​បាប​របស់​មនុស្សជា​ច្រើន នោះ​ទ្រង់​នឹង​លេច​មក​ម្តង​ទៀត ក្រៅពី​រឿង​អំពើបាប គឺ​សំរាប់​នឹង​ជួយសង្គ្រោះ​ដល់​អស់អ្នក​ដែល​រង់ចាំ​ទ្រង់។ ហេព្រើរ ៩:២៧-២៨ ការ​សុគត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ គឺជា​ការ​ផ្ទុក​អំពើបាប​របស់​មនុស្ស​ពី​លើ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់។ សេចក្តី​ពិត​នេះ​ស្ថិតនៅ​ក្នុង​ចំណុច​ស្នូល​នៃ​ជំនឿ​គ្រីស្ទបរិស័ទ និង​ចំណុច​ស្នូល​នៃ​ដំណឹងល្អ ហើយនិង​ចំណុច​ស្នូល​នៃ​ព្រះរាជកិច្ច​ដ៏​អស្ចារ្យ​នៃ​ការ​ប្រោស​លោះ​របស់​ព្រះ ក្នុង​ពិភពលោក​នេះ។ កាល​ព្រះគ្រីស្ទ​សុគត ព្រះអង្គ​បាន​ផ្ទុក​បាប​របស់​មនុស្ស​នៅ​លើ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់។ ព្រះអង្គ​ទទួលយក​បាប ដែល​មិនមែន​ជា​បាប​របស់​ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គ​រងទុក្ខ ដោយសារ​អំពើបាប​ដែល​មនុស្សជាតិ​បាន​ប្រព្រឹត្ត ដើម្បីឲ្យ​ពួក​គេ​អាច​មាន​សេរីភាព​រួច​ពី​អំពើបាប។ នេះ​ជា​ចម្លើយ​សម្រាប់​បញ្ហា​ធំ​បំផុត ក្នុង​ជីវិត​អ្នក ទោះ​អ្នកមាន​អារម្មណ៍​ថា វា​ជា​បញ្ហា​ចម្បង ឬ​អត់​ក៏ដោយ។ មាន​ចម្លើយ​មួយ​ដែល​ប្រាប់​យើង អំពី​របៀប​ដែល​យើង​អាច​ផ្សះផ្សា​ជាមួយ​ព្រះ ទោះ​យើង​ជា​មនុស្ស​មាន​បាប​ក៏ដោយ។ ចម្លើយ​នោះ​គឺ ការ​សុគត​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ​ជា​ដង្វាយ​លោះ​បាប ដែល​បាន “ផ្ទុក​បាប​របស់​មនុស្សជា​ច្រើន”។ ព្រះអង្គ​បាន​លើក​បាប​របស់​យើង​ឡើង ផ្ទុក​លើ​អង្គ​ទ្រង់ ក្នុង​ដំណើរ​ឆ្ពោះទៅ​រក​ឈើឆ្កាង ហើយ​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​សុគត ដោយ​សេចក្តី​ស្លាប់​ដែល​យើង​សមនឹង​ទទួល។ ឥឡូវនេះ តើ​ការ​នេះ​មានន័យ​យ៉ាងណា សម្រាប់​សេចក្តី​ស្លាប់​របស់ខ្ញុំ? “ព្រះ​ទ្រង់​បាន​តម្រូវឲ្យ[ខ្ញុំ]ស្លាប់​តែមួយដង”។ បាន​សេចក្តី​ថា សេចក្តី​ស្លាប់​របស់ខ្ញុំ​មិនមែន​សម្រាប់​ដាក់ទោស​ខ្ញុំ​ទៀត​ទេ។ សេចក្តី​ស្លាប់​របស់ខ្ញុំ​មិនមែន​ជា​ការ​ដាក់ទោស ដោយសារ​អំពើបាប​របស់ខ្ញុំ​ទៀត​ឡើយ។ ព្រះអង្គ​បាន​យក​អំពើបាប​របស់ខ្ញុំ​ចេញ​ទៅ​ហើយ។ ការ​សុគត​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ “បាន​លប់” អំពើបាប​របស់ខ្ញុំ​ចោល។ ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​ទទួលទោស​ជំនួស​ខ្ញុំ​ហើយ។ ហេតុអ្វី​ខ្ញុំ​នៅតែ​ត្រូវ​ស្លាប់?…

Read article
ដល់​ពេល​វិល​ត្រឡប់​មក​ព្រះអង្គ​វិញ

លោកុប្បត្ដិ ១៨-១៩ និង ម៉ាថាយ ៦:១-១៨ ទំនុក​ដំកើង ៨០:១,៧-១៤,១៩ ឱ​ព្រះ​នៃ​ពួក​ពល​បរិវារ​អើយ សូម​បង្វិល​យើង​ខ្ញុំ​មកវិញ សូម​ឲ្យ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទ្រង់​ភ្លឺ​មក នោះ​យើង​ខ្ញុំ​នឹង​បាន​រួច​ហើយ​។ ទំនុក​ដំកើង ៨០:៧ មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ពេល​ដែល​បាន​ឃើញ​រូបថត ដែល​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ម្នាក់​បាន​ផ្ញើរ​មក​។ ក្នុង​រូបថត​ទាំង​នោះ ខ្ញុំ​ឃើញ​ឡាន​ហ្វ៊ត ម៉ាស្ទាំង ឆ្នាំ១៩៦៥ ដែល​គាត់​បាន​ជួសជុល​ឲ្យ​ស្អាត​ដូច​ដើម​វិញ ធ្វើ​ជា​អំណោយ​ដ៏​ភ្ញាក់​ផ្អើល សម្រាប់​ភរិយា​គាត់​។ ឡាន​នោះ​មាន​ផ្ទៃ​ខាង​ក្រៅ​ពណ៌​ទឹក​ប៊ិច យ៉ាន់​ពណ៌​ក្រូម​ភ្លឺ​ស្អាត ផ្ទៃ​ខាង​ក្នុង​ពណ៌​ខ្មៅ និង​មាន​បំពាក់​គ្រឿង​ទំនើបៗ​ផង​ដែរ​។ ហើយក៏​មាន​រូប​ថត​ឡាន​ដដែល​នោះ មុន​ពេល​គេ​ជួសជុល ដែល​មាន​រូបរាង​ចាស់ ពណ៌លឿង​ដែល​មិន​គួរ​ឲ្យ​ទាក់ទាញ​។ គេ​ប្រហែល​ជា​ពិបាក​នឹកស្រមៃ​ទុក​ជា​មុន​ថា វា​នឹង​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​យ៉ាងណា ប៉ុន្តែ កាល​គេ​ទើប​តែ​យក​វា​ចេញ​ពី​រោង​ចក្រ​ផលិត​ថ្មីៗ វា​ទំនងជា​មាន​សម្រស់​ដ៏​ទាក់ទាញ​សម្រាប់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​។ តែ​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក្រោយមក វា​ក្លាយ​ជា​ឡាន​ចាស់​មាន​ការ​សឹក​រីក​រិល រលាត់​ដាច់ និង​កត្តា​ផ្សេង​ទៀត ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​គិតថា វា​ដល់​ពេល​ដែលគេ​ត្រូវ​ជួសជុល​ឲ្យ​ស្អាត​ដូច​ដើម​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​ស្ថានភាព​របស់​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក៨០ ដែល​ក្នុង​នោះ ក៏​មាន​ការ​អធិស្ឋាន​ជា​ច្រើន​ដង​ថា “ឱ​ព្រះ​អង្គ​អើយ សូម​បង្វិល​យើង​ខ្ញុំ​មកវិញ សូម​ឲ្យ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទ្រង់​ភ្លឺ​មក នោះ​យើង​ខ្ញុំ​នឹង​បាន​រួច​ហើយ”(ខ.៣ និង ខ.៧,១៩)។ ទោះ​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​របស់​ពួកគេ​បាន​រាប់​បញ្ចូល​ការ​រំដោះ​ពួកគេ…

Read article