និក្ខមនំ ១៤-១៥ និង ម៉ាថាយ ១៧
១សាំយ៉ូអែល ១៦:១-៧
មនុស្សលោក តែងមើលតែឫកពាខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះ តែព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ទតចំពោះក្នុងចិត្តវិញ។ ១សាំយ៉ូអែល ១៦:៧
ជាច្រើនឆ្នាំមុន អ្នកស្រីជូលី លែនស៍មែន(Julie Landsman) បានចូលរួមការប្រកួតផ្លុំត្រែបារាំង សម្រាប់មហោស្រពអូប៉ែរ៉ាមេត្រូប៉ូលិស នៅទីក្រុងញូយ៉ក។ ក្នុងកម្មវិធីប្រកួតនេះ បេក្ខជនម្នាក់ៗត្រូវផ្លុំត្រែបារាំងរបស់ខ្លួន នៅក្រោយកញ្ចក់កុំឲ្យគណៈកម្មការឃើញមុខ ដើម្បីជៀសវាងការលំអៀង ដោយសារពួកគេសុទ្ធតែជាមនុស្សប្រុស។ អ្នកស្រីជូលីផ្លុំត្រែបានល្អជាងគេ ហើយក៏បានឈ្នះការប្រកួតនោះ។ ប៉ុន្តែ ពេលនាងបោះជំហានចេញពីក្រោយកញ្ចក់ គណកម្មការខ្លះបានដើរគេចមុខនាង ទៅខាងក្រោយបន្ទប់។ ពួកគេប្រាកដមិនចង់ឲ្យមនុស្សស្រីមានសមត្ថភាពធ្វើបានល្អដូចនេះទេ។
កាលពួកអ៊ីស្រាអែលទូលសូមព្រះអម្ចាស់ ប្រទានស្តេចមួយអង្គឲ្យគ្រប់គ្រងពួកគេ ព្រះអង្គក៏បានឆ្លើយតប ដោយប្រទានបុរសម្នាក់ ដែលមានកាយសម្បទាល្អ ធ្វើជាស្តេច ដូចជាតិសាសន៍ដទៃ(១សាំយ៉ូអែល ៨:៥ ៩:២)។ ប៉ុន្តែ ដោយសារស្តេចសូលបានសោយរាជ ដោយព្រះទ័យមិនស្មោះត្រង់ និងមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ព្រះអង្គក៏បានចាត់លោកសាំយូអែលឲ្យទៅភូមិបេថ្លេហិម ដើម្បីចាក់ប្រេងតាំងមនុស្សម្នាក់ទៀត ឲ្យឡើងគ្រងរាជ(១៦:១-១៣)។ ពេលលោកសាំយូអែលឃើញលោកអេលាប ជាកូនច្បង គាត់ក៏បានសន្និដ្ឋានថា ព្រះទ្រង់បានជ្រើសរើសគាត់ឲ្យធើ្វស្តេច ព្រោះគាត់មានកាយសម្បទាគួរឲ្យស្ញប់ស្ញែង។ តែព្រះទ្រង់បានបង្រៀនលោកហោរាឲ្យគិតថា “ឯមនុស្សលោក តែងមើលតែឫកពាខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះ តែព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ទតចំពោះក្នុងចិត្តវិញ”(ខ.៧)។ ព្រះទ្រង់ក៏បានជ្រើសរើសដាវីឌឲ្យដឹកនាំរាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ(ខ.១២)។
ពេលយើងធ្វើការវាយតម្លៃមកលើសមត្ថភាព និងភាពសក្ដិសមរបស់មនុស្ស សម្រាប់បំពេញបំណងព្រះទ័យ ព្រះទ្រង់ទតមើលចារិកលក្ខណៈ ឆន្ទៈ និងបំណងចិត្តរបស់ពួកគេ។ ព្រះអង្គក៏បានត្រាស់ហៅយើង ឲ្យមើលទៅលោកិយ និងមនុស្សតាមគំរូព្រះអង្គផងដែរ ដោយផ្ដោតទៅលើចិត្តរបស់មនុស្ស គឺមិនមែនផ្ដោតទៅលើរូបរាង្គខាងក្រៅ ឬសញ្ញាប័ត្រនោះឡើយ។—Marvin Williams
ហេតុអ្វីយើងមិនត្រូវវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃ តែសម្បកក្រៅ? តើការមានចិត្តត្រឹមត្រូវ ថ្វាយព្រះអម្ចាស់ មានន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក?
ឱព្រះអម្ចាស់ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំកុំឲ្យវាយតម្លៃមនុស្ស តែសម្បកក្រៅ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : និក្ខមនំ ១៤-១៥ និង ម៉ាថាយ ១៧
