ព្រឹក
ព្រះអង្គចាត់ទេវតាឲ្យថែរក្សាយើង
ដោយAnne Cetas
April 27, 2024
និក្ខមនំ ២៣:២០-២៦
មើល អញចាត់ទេវតា១ឲ្យនាំមុខឯង ដើម្បីនឹងជួយទំនុកបំរុងឯងតាមផ្លូវ។ និក្ខមនំ ២៣:២០
អ្នកស្រីបេវ(Bev) បានទៅពិនិត្យសុខភាពម្តងហើយម្តងទៀត ហើយមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើកិច្ចការផ្សេងទៀត ដូចនេះ គាត់មានអារម្មណ៍ថា ពិបាកខ្លាំងពេក ហើយក៏ហត់នឿយផង។ ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតបានប្រាប់គាត់ថា ពួកគេកំពុងស្វែងរកមហារីក ក្នុងផ្នែកណាមួយនៃរូបកាយគាត់។ ការនេះបានធ្វើឲ្យគាត់ថប់បារម្ភ។ តែជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពេលណាគាត់ងាកទៅរកព្រះអង្គ ឬអានព្រះគម្ពីរ ព្រះអង្គបានលើកទឹកចិត្តគាត់ ដោយសេចក្តីស្មោះត្រង់ ដោយព្រះវត្តមាន និងសន្តិភាពដ៏ស្ថិតស្ថេរ ដែលព្រះអង្គបានសន្យាប្រទាន។ គាត់បានតយុទ្ធនឹងភាពមិនច្បាស់លាស់ និងបានរៀនថ្វាយដាច់ដល់ព្រះអង្គជាញឹកញាប់ នូវការថប់បារម្ភអំពីពេលអនាគត។ នៅពេលព្រឹកមួយនោះ មុនពេលការវះកាត់ធ្ងន់ធ្ងរមួយចាប់ផ្តើម អ្នកស្រីបេវ ក៏បានអានខគម្ពីរមួយ ក្នុងបទគម្ពីរនិក្ខមនំ ជំពូក២៣ ដែលបានចែងថា “មើល អញចាត់ទេវតា១ឲ្យនាំមុខឯង ដើម្បីនឹងជួយទំនុកបំរុងឯងតាមផ្លូវ”(ខ.២០)។
នេះជាពាក្យពេចន៍ដែលព្រះទ្រង់បានមានបន្ទូល តាមរយៈលោកម៉ូសេ ទៅកាន់ពួកអ៊ីស្រាអែល ដែលជារាស្រ្តព្រះអង្គ។ កាលនោះ ព្រះអង្គកំពុងប្រទានក្រឹត្យវិន័យដល់រាស្រ្តព្រះអង្គ ឲ្យប្រព្រឹត្តតាម និងដឹកនាំពួកគេ ទៅកាន់ទឹកដីថ្មី(ខ.១៤-១៩)។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងពេលដែលព្រះអង្គបង្គាប់ពួកគេ ព្រះអង្គក៏បានប្រាប់ពួកគេថា ព្រះអង្គនឹងចាត់ទេវតាមួយអង្គ ឲ្យនាំមុខពួកគេ “ឲ្យការពារពួកគេនៅតាមផ្លូវ”។ ទោះជីវិតរបស់អ្នកស្រីបេវ មិនបានស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដូចពួកគេក៏ដោយ ក៏គាត់បាននឹកចាំថា បទគម្ពីរផ្សេងទៀតក៏បានចែងអំពីទេវតា ដែលព្រះអម្ចាស់ចាត់ឲ្យមកថែរក្សារាស្រ្តព្រះអង្គផងដែរ។ គឺដូចដែលបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ៩១:១១ បានចែងថា “ដ្បិតទ្រង់នឹងបង្គាប់ដល់ពួកទេវតារបស់ទ្រង់ ពីដំណើរឯង ឲ្យបានថែរក្សាឯង ក្នុងគ្រប់ទាំងផ្លូវរបស់ឯង”។ ហើយបទគម្ពីរហេព្រើរ ១:១៤ បានប្រាប់យើងថា ព្រះទ្រង់ចាត់ទេវតាព្រះអង្គជា “វិញ្ញាណបម្រើ” ដើម្បីបម្រើអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ។
បើយើងបានទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ ព្រះអង្គក៏ចាត់ទេវតាមួយអង្គ ឬច្រើនអង្គ នៅក្បែរយើង សម្រាប់បម្រើយើងផងដែរ។—Anne Cetas
តើព្រះទ្រង់អាចធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់អ្នក តាមរយៈទេវតារបស់ព្រះអង្គ? តើការដឹងដូចនេះបានលើកទឹកចិត្តអ្នកដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដ្បិតព្រះអង្គតែងតែគង់នៅក្បែរ ហើយព្រះអង្គក៏មានទេវតាមើលថែកូនព្រះអង្គផងដែរ។
For further study, read What Can We Learn from Angels? at DiscoverySeries.org/Q1003.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ១ពង្សាវតាក្សត្រ ៣-៥ និង លូកា ២០:១-២៦
ប្រភេទ
ល្ងាច
សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលអស្ចារ្យបំផុត
ដោយJohn Piper
April 27, 2024
កូនតូចៗ រាល់គ្នាអើយ ខ្ញុំសរសេរផ្ញើមកអ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះទ្រង់បានអត់ទោសបាបរបស់អ្នករាល់គ្នាហើយដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់។ ១យ៉ូហាន ២:១២
ហេតុអ្វីយើងគួរតែនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ អត់ទោសបាប និងសង្គ្រោះយើង “ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់” ឬដើម្បីសិរីល្អរបស់ព្រះអង្គ? ខ្ញុំសូមបង្ហាញហេតុផល២យ៉ាង (ក្នុងចំណោមហេតុផលជាច្រើន) ដូចតទៅ ៖
១) យើងគួរតែនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ និងអត់ទោសបាប ដើម្បីសិរីល្អរបស់ព្រះអង្គ ព្រោះព្រះគម្ពីរបានចែងដូចនេះ។
គឺអញ អញនេះហើយជាអ្នកដែលលុបអំពើរំលងរបស់ឯងចេញ ដោយយល់ដល់ខ្លួនអញ ហើយអញមិននឹកចាំអំពើបាបរបស់ឯងទៀតឡើយ (អេសាយ ៤៣:២៥)។
ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ សូមអត់ទោសការទុច្ចរិត ដ៏មានទំងន់របស់ទូលបង្គំផង ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ (ទំនុកដំកើង ២៥:១១)។
ឱព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះយើងខ្ញុំអើយ សូមជួយយើងខ្ញុំ ដោយយល់ដល់សិរីល្អនៃព្រះនាមទ្រង់ សូមប្រាសឲ្យយើងខ្ញុំរួច ហើយអត់ទោសអំពើបាប របស់យើងខ្ញុំផង ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ (ទំនុកដំកើង ៧៩:៩)។
ឱព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះយើងខ្ញុំអើយ សូមជួយយើងខ្ញុំ ដោយយល់ដល់សិរីល្អនៃព្រះនាមទ្រង់ សូមប្រាសឲ្យយើងខ្ញុំរួច ហើយអត់ទោសអំពើបាបរបស់យើងខ្ញុំផង ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ (យេរេមា ១៤:៧)។
ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយយើងខ្ញុំទទួលស្គាល់អំពើអាក្រក់របស់យើងខ្ញុំហើយ ព្រមទាំងសេចក្តីទុច្ចរិតរបស់ពួកព្ធយុកោយើងខ្ញុំផង ដ្បិតយើងខ្ញុំបានធ្វើបាបនឹងទ្រង់ពិត សូមកុំស្អប់យើងខ្ញុំឡើយ ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ សូមកុំបង្អាប់បល្ល័ង្កនៃសិរីល្អរបស់ទ្រង់ (យេរេមា ១៤:២០-២១)។
ដែលព្រះបានតាំងទ្រង់ទុកជាទីសន្តោសប្រោស ដោយសារសេចក្តីជំនឿដល់ព្រះលោហិតទ្រង់ សំរាប់នឹងសំដែងឲ្យឃើញសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ ចំពោះការដែលទ្រង់មិនប្រកាន់អំពើបាប ដែលគេប្រព្រឹត្តពីដើម ដោយទ្រង់មានព្រះហឫទ័យអត់ធ្មត់ ដើម្បីនឹងសំដែងឲ្យឃើញសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ នៅជាន់ឥឡូវនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យទ្រង់បានសុចរិត ព្រមទាំងរាប់ពួកអ្នកដែលមានសេចក្តីជំនឿ ជឿដល់ព្រះយេស៊ូវ ថាជាសុចរិតដែរ (រ៉ូម ៣:២៥-២៦)។
ទ្រង់បានអត់ទោសបាបរបស់អ្នករាល់គ្នាហើយដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ (១យ៉ូហាន ២:១២)។
២) យើងគួរតែនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ និងអត់ទោសឲ្យយើង ដើម្បីសិរីល្អរបស់ព្រះអង្គ ព្រោះការនេះបានបង្ហាញច្បាស់ថា ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ដោយក្តីស្រឡាញ់អស្ចារ្យបំផុត។
ឱព្រះវរបិតាអើយ ឯពួកអ្នកដែលទ្រង់ប្រទានមកទូលបង្គំ នោះទូលបង្គំចង់ឲ្យគេនៅជាមួយនឹងទូលបង្គំ ក្នុងកន្លែងដែលទូលបង្គំនៅដែរ ដើម្បីឲ្យបានឃើញសិរីល្អ ដែលទ្រង់បានប្រទានមកទូលបង្គំ (យ៉ូហាន ១៧:២៤)។
ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់យើង មិនមែនតាមរបៀបដែលធ្វើឲ្យយើងធំប្រសើរបំផុតនោះទេ តែដើម្បីធ្វើឲ្យអង្គទ្រង់ធំប្រសើរបំផុត។ ស្ថានសួគ៌មិនមែនជាស្ថាននៃការវង្វេងវង្វាន់នោះឡើយ តែជាកន្លែងដែលយើងនឹងបានឃើញភាពធំប្រសើរកាន់តែច្បាស់។ វាជារឿងខកចិត្តបំផុត បើយើងទៅនគរស្ថានសួគ៌ ហើយរកឃើញថា យើងមានភាពធំប្រសើរជាងគេនោះ។
ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់អស្ចារ្យបំផុត នោះព្រះទ្រង់ធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង តាមរបៀបដែលលើកដំកើង និងពង្រីកភាពធំប្រសើរបំផុតរបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីកាលណាយើងបានទៅដល់នគរស្ថានសួគ៌ សិរីល្អរបស់ព្រះនឹងបង្កើតក្តីអំណររបស់យើង ជារៀងរហូត។ ដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យបំផុត ព្រះទ្រង់ប្រទានព្រះអង្គទ្រង់មកយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានក្តីអំណរដ៏អស់កល្ប ដោយលះបង់ព្រះជន្មព្រះរាជបុត្រាព្រះអង្គ (រ៉ូម ៨:៣២)។ នេះហើយជាអត្ថន័យ នៃព្រះបន្ទូលដែលបានចែងថា ព្រះអង្គស្រឡាញ់យើង ហើយអត់ទោសឲ្យយើង ដោយយល់ដល់ព្រះនាមព្រះអង្គ។