និក្ខមនំ ២៣:២០-២៦
មើល អញចាត់ទេវតា១ឲ្យនាំមុខឯង ដើម្បីនឹងជួយទំនុកបំរុងឯងតាមផ្លូវ។ និក្ខមនំ ២៣:២០
អ្នកស្រីបេវ(Bev) បានទៅពិនិត្យសុខភាពម្តងហើយម្តងទៀត ហើយមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើកិច្ចការផ្សេងទៀត ដូចនេះ គាត់មានអារម្មណ៍ថា ពិបាកខ្លាំងពេក ហើយក៏ហត់នឿយផង។ ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតបានប្រាប់គាត់ថា ពួកគេកំពុងស្វែងរកមហារីក ក្នុងផ្នែកណាមួយនៃរូបកាយគាត់។ ការនេះបានធ្វើឲ្យគាត់ថប់បារម្ភ។ តែជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពេលណាគាត់ងាកទៅរកព្រះអង្គ ឬអានព្រះគម្ពីរ ព្រះអង្គបានលើកទឹកចិត្តគាត់ ដោយសេចក្តីស្មោះត្រង់ ដោយព្រះវត្តមាន និងសន្តិភាពដ៏ស្ថិតស្ថេរ ដែលព្រះអង្គបានសន្យាប្រទាន។ គាត់បានតយុទ្ធនឹងភាពមិនច្បាស់លាស់ និងបានរៀនថ្វាយដាច់ដល់ព្រះអង្គជាញឹកញាប់ នូវការថប់បារម្ភអំពីពេលអនាគត។ នៅពេលព្រឹកមួយនោះ មុនពេលការវះកាត់ធ្ងន់ធ្ងរមួយចាប់ផ្តើម អ្នកស្រីបេវ ក៏បានអានខគម្ពីរមួយ ក្នុងបទគម្ពីរនិក្ខមនំ ជំពូក២៣ ដែលបានចែងថា “មើល អញចាត់ទេវតា១ឲ្យនាំមុខឯង ដើម្បីនឹងជួយទំនុកបំរុងឯងតាមផ្លូវ”(ខ.២០)។
នេះជាពាក្យពេចន៍ដែលព្រះទ្រង់បានមានបន្ទូល តាមរយៈលោកម៉ូសេ ទៅកាន់ពួកអ៊ីស្រាអែល ដែលជារាស្រ្តព្រះអង្គ។ កាលនោះ ព្រះអង្គកំពុងប្រទានក្រឹត្យវិន័យដល់រាស្រ្តព្រះអង្គ ឲ្យប្រព្រឹត្តតាម និងដឹកនាំពួកគេ ទៅកាន់ទឹកដីថ្មី(ខ.១៤-១៩)។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងពេលដែលព្រះអង្គបង្គាប់ពួកគេ ព្រះអង្គក៏បានប្រាប់ពួកគេថា ព្រះអង្គនឹងចាត់ទេវតាមួយអង្គ ឲ្យនាំមុខពួកគេ “ឲ្យការពារពួកគេនៅតាមផ្លូវ”។ ទោះជីវិតរបស់អ្នកស្រីបេវ មិនបានស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដូចពួកគេក៏ដោយ ក៏គាត់បាននឹកចាំថា បទគម្ពីរផ្សេងទៀតក៏បានចែងអំពីទេវតា ដែលព្រះអម្ចាស់ចាត់ឲ្យមកថែរក្សារាស្រ្តព្រះអង្គផងដែរ។ គឺដូចដែលបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ៩១:១១ បានចែងថា “ដ្បិតទ្រង់នឹងបង្គាប់ដល់ពួកទេវតារបស់ទ្រង់ ពីដំណើរឯង ឲ្យបានថែរក្សាឯង ក្នុងគ្រប់ទាំងផ្លូវរបស់ឯង”។ ហើយបទគម្ពីរហេព្រើរ ១:១៤ បានប្រាប់យើងថា ព្រះទ្រង់ចាត់ទេវតាព្រះអង្គជា “វិញ្ញាណបម្រើ” ដើម្បីបម្រើអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ។
បើយើងបានទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ ព្រះអង្គក៏ចាត់ទេវតាមួយអង្គ ឬច្រើនអង្គ នៅក្បែរយើង សម្រាប់បម្រើយើងផងដែរ។—Anne Cetas
តើព្រះទ្រង់អាចធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់អ្នក តាមរយៈទេវតារបស់ព្រះអង្គ? តើការដឹងដូចនេះបានលើកទឹកចិត្តអ្នកដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដ្បិតព្រះអង្គតែងតែគង់នៅក្បែរ ហើយព្រះអង្គក៏មានទេវតាមើលថែកូនព្រះអង្គផងដែរ។
For further study, read What Can We Learn from Angels? at DiscoverySeries.org/Q1003.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ១ពង្សាវតាក្សត្រ ៣-៥ និង លូកា ២០:១-២៦
