កូនតូចៗ រាល់គ្នាអើយ ខ្ញុំសរសេរផ្ញើមកអ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះទ្រង់បានអត់ទោសបាបរបស់អ្នករាល់គ្នាហើយដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់។ ១យ៉ូហាន ២:១២
ហេតុអ្វីយើងគួរតែនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ អត់ទោសបាប និងសង្គ្រោះយើង “ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់” ឬដើម្បីសិរីល្អរបស់ព្រះអង្គ? ខ្ញុំសូមបង្ហាញហេតុផល២យ៉ាង (ក្នុងចំណោមហេតុផលជាច្រើន) ដូចតទៅ ៖
១) យើងគួរតែនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ និងអត់ទោសបាប ដើម្បីសិរីល្អរបស់ព្រះអង្គ ព្រោះព្រះគម្ពីរបានចែងដូចនេះ។
គឺអញ អញនេះហើយជាអ្នកដែលលុបអំពើរំលងរបស់ឯងចេញ ដោយយល់ដល់ខ្លួនអញ ហើយអញមិននឹកចាំអំពើបាបរបស់ឯងទៀតឡើយ (អេសាយ ៤៣:២៥)។
ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ សូមអត់ទោសការទុច្ចរិត ដ៏មានទំងន់របស់ទូលបង្គំផង ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ (ទំនុកដំកើង ២៥:១១)។
ឱព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះយើងខ្ញុំអើយ សូមជួយយើងខ្ញុំ ដោយយល់ដល់សិរីល្អនៃព្រះនាមទ្រង់ សូមប្រាសឲ្យយើងខ្ញុំរួច ហើយអត់ទោសអំពើបាប របស់យើងខ្ញុំផង ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ (ទំនុកដំកើង ៧៩:៩)។
ឱព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះយើងខ្ញុំអើយ សូមជួយយើងខ្ញុំ ដោយយល់ដល់សិរីល្អនៃព្រះនាមទ្រង់ សូមប្រាសឲ្យយើងខ្ញុំរួច ហើយអត់ទោសអំពើបាបរបស់យើងខ្ញុំផង ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ (យេរេមា ១៤:៧)។
ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយយើងខ្ញុំទទួលស្គាល់អំពើអាក្រក់របស់យើងខ្ញុំហើយ ព្រមទាំងសេចក្តីទុច្ចរិតរបស់ពួកព្ធយុកោយើងខ្ញុំផង ដ្បិតយើងខ្ញុំបានធ្វើបាបនឹងទ្រង់ពិត សូមកុំស្អប់យើងខ្ញុំឡើយ ដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ សូមកុំបង្អាប់បល្ល័ង្កនៃសិរីល្អរបស់ទ្រង់ (យេរេមា ១៤:២០-២១)។
ដែលព្រះបានតាំងទ្រង់ទុកជាទីសន្តោសប្រោស ដោយសារសេចក្តីជំនឿដល់ព្រះលោហិតទ្រង់ សំរាប់នឹងសំដែងឲ្យឃើញសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ ចំពោះការដែលទ្រង់មិនប្រកាន់អំពើបាប ដែលគេប្រព្រឹត្តពីដើម ដោយទ្រង់មានព្រះហឫទ័យអត់ធ្មត់ ដើម្បីនឹងសំដែងឲ្យឃើញសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ នៅជាន់ឥឡូវនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យទ្រង់បានសុចរិត ព្រមទាំងរាប់ពួកអ្នកដែលមានសេចក្តីជំនឿ ជឿដល់ព្រះយេស៊ូវ ថាជាសុចរិតដែរ (រ៉ូម ៣:២៥-២៦)។
ទ្រង់បានអត់ទោសបាបរបស់អ្នករាល់គ្នាហើយដោយយល់ដល់ព្រះនាមទ្រង់ (១យ៉ូហាន ២:១២)។
២) យើងគួរតែនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ និងអត់ទោសឲ្យយើង ដើម្បីសិរីល្អរបស់ព្រះអង្គ ព្រោះការនេះបានបង្ហាញច្បាស់ថា ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ដោយក្តីស្រឡាញ់អស្ចារ្យបំផុត។
ឱព្រះវរបិតាអើយ ឯពួកអ្នកដែលទ្រង់ប្រទានមកទូលបង្គំ នោះទូលបង្គំចង់ឲ្យគេនៅជាមួយនឹងទូលបង្គំ ក្នុងកន្លែងដែលទូលបង្គំនៅដែរ ដើម្បីឲ្យបានឃើញសិរីល្អ ដែលទ្រង់បានប្រទានមកទូលបង្គំ (យ៉ូហាន ១៧:២៤)។
ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់យើង មិនមែនតាមរបៀបដែលធ្វើឲ្យយើងធំប្រសើរបំផុតនោះទេ តែដើម្បីធ្វើឲ្យអង្គទ្រង់ធំប្រសើរបំផុត។ ស្ថានសួគ៌មិនមែនជាស្ថាននៃការវង្វេងវង្វាន់នោះឡើយ តែជាកន្លែងដែលយើងនឹងបានឃើញភាពធំប្រសើរកាន់តែច្បាស់។ វាជារឿងខកចិត្តបំផុត បើយើងទៅនគរស្ថានសួគ៌ ហើយរកឃើញថា យើងមានភាពធំប្រសើរជាងគេនោះ។
ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់អស្ចារ្យបំផុត នោះព្រះទ្រង់ធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង តាមរបៀបដែលលើកដំកើង និងពង្រីកភាពធំប្រសើរបំផុតរបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីកាលណាយើងបានទៅដល់នគរស្ថានសួគ៌ សិរីល្អរបស់ព្រះនឹងបង្កើតក្តីអំណររបស់យើង ជារៀងរហូត។ ដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យបំផុត ព្រះទ្រង់ប្រទានព្រះអង្គទ្រង់មកយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានក្តីអំណរដ៏អស់កល្ប ដោយលះបង់ព្រះជន្មព្រះរាជបុត្រាព្រះអង្គ (រ៉ូម ៨:៣២)។ នេះហើយជាអត្ថន័យ នៃព្រះបន្ទូលដែលបានចែងថា ព្រះអង្គស្រឡាញ់យើង ហើយអត់ទោសឲ្យយើង ដោយយល់ដល់ព្រះនាមព្រះអង្គ។
