សេចក្តីជំនឿដែលសប្បុរស
ចោទិយកថា ២៤:១៧-២២ កាលណាច្រូតចំរូតនៅស្រែរបស់ឯង … ត្រូវទុកសំរាប់អ្នកដទៃ និងពួកកូនកំព្រា ហើយនឹងស្រីមេម៉ាយវិញ។ ចោទិយកថា ២៤:១៩ កាលពីរបីឆ្នាំមុន ពួកជំនុំរបស់យើងបានទទួលការអញ្ជើញ ឲ្យទទួលជនភៀសខ្លួនចូលស្នាក់នៅ បន្ទាប់ពីពួកគេបានភៀសខ្លួនចេញប្រទេសកំណើត ដោយសារការផ្លាស់ប្តូរអ្នកដឹកនាំ ដែលនាំឲ្យមានភាពវឹកវរ។ ក្រុមគ្រួសារទាំងមូលបានធ្វើដំណើរមកដល់ ដោយមានតែបង្វេចតួចមួយ។ ក្រុមគ្រួសារមួយចំនួន ក្នុងពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំ បានបើកទ្វារផ្ទះទទួលពួកគេឲ្យចូលរស់នៅជាមួយ ហើយសូម្បីតែគ្រួសារដែលនៅសល់តែបន្ទប់តូចមួយ ក៏បានស្វាគមន៍ពួកគេឲ្យចូលស្នាក់នៅជាមួយផងដែរ។ ការទទួលស្វាគមន៍ដោយចិត្តសប្បុរសដូចនេះ បានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះ ចំពោះពួកអ៊ីស្រាអែល នៅពេលដែលពួកគេចូលរស់នៅក្នុងទឹកដីសន្យា(ចោទិយថា ២៤:១៩-២១)។ ដោយសារពួកគេរស់នៅក្នុងសង្គមកសិកម្ម ពួកគេមានការយល់ដឹង អំពីសារៈសំខាន់នៃការប្រមូលផល។ ស្រូវដែលពួកគេបានច្រូតកាត់ មានសារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំង ចំពោះការរស់នៅ ក្នុងឆ្នាំក្រោយ។ ហេតុនេះហើយ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានបង្គាប់ពួកគេឲ្យ ទុកគួរស្រូវខ្លះ សម្រាប់ជនបរទេសដែលមកស្នាក់នៅក្នុងចំណោមពួកគេ ក៏ដូចជាសម្រាប់ពួកក្មេងកំព្រា និងស្ត្រីមេម៉ាយ(ខ.១៩) ហើយក៏បានប្រាប់ពួកគេឲ្យទុកចិត្តលើការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះអង្គ។ ពួកអ៊ីស្រាអែលត្រូវតែបង្ហាញចេញនូវចិត្តសប្បុរស មិនគ្រាន់តែចែករំលែកដល់អ្នកដទៃ នៅពេលដែលពួកគេមានគ្រប់គ្រាន់ប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ត្រូវចែករំលែក ដោយទុកចិត្តលើការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះអង្គផងដែរ។ ការស្វាគមន៍អ្នកដទៃយ៉ាងដូចនេះ ក៏បានរំឭកពួកគេឲ្យនឹកចាំថា កាលពីមុន ពួកគេក៏ធ្លាប់រស់នៅជាទាសករ ក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទផងដែរ(ខ.១៨,២២)។ កាលពីមុន ពួកគេធ្លាប់រស់នៅ ក្រោមការគាបសង្កត់…
Read article