អ្នកជាមនុស្សជាទីស្រឡាញ់
ចោទិយកថា ៣៣:១-៥,១២ អ្នកស្ងួនភ្ងាផងព្រះយេហូវ៉ា នឹងនៅជិតទ្រង់ដោយសុខសាន្ត។ ចោទិយកថា ៣៣:១២ មានពេលមួយ ក្មេងស្រី ឈ្មោះ អាលី(Allie) បានបង្ហាញភាពសោកសៅរបស់នាង ដោយយកបន្ទះឈើមួយសន្លឹក មកសរសេរពីលើ ហើយដាក់ព្យួរនៅក្នុងសួនច្បារសាធារណៈ ដោយខ្លឹមសារដូចនេះថា “និយាយដោយស្មោះត្រង់ ខ្ញុំពិបាកចិត្តណាស់។ គ្មាននរណាចង់ចំណាយពេលជាមួយខ្ញុំទេ ហើយខ្ញុំបានបាត់បង់មនុស្សតែម្នាក់គត់ ដែលយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំយំជារៀងរាល់ថ្ងៃ។” នៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់បានប្រទះឃើញសំណេររបស់នាង អ្នកនោះក៏បានយកដីសមកដាក់នៅសួនច្បារ ហើយសុំឲ្យគេសរសេរពាក្យលើកទឹកចិត្ត សម្រាប់ អាលី។ ពួកសិស្សដែលរៀននៅសាលាក្បែរនោះ ក៏បានសរសេរពាក្យលើកទឹកចិត្តរាប់សិបឃ្លា នៅលើបន្ទះឈើនោះថា “យើងស្រឡាញ់អ្នក” “ព្រះស្រឡាញ់អ្នក” “អ្នកជាមនុស្សជាទីស្រឡាញ់”។ នាយកសាលានោះ ក៏បានមានប្រសាសន៍ថា “នេះជាមធ្យោបាយតូចមួយ ដែលយើងអាចឈោងទៅរក ឬប្រហែលជាអាចបំពេញចន្លោះប្រហោងក្នុងចិត្តនាង។ នាងជាតំណាងឲ្យយើងទាំងអស់គ្នា ព្រោះយើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែធ្លាប់ ឬយើងនឹងមានភាពសោកសៅ និងទុក្ខលំបាក នៅពេលណាមួយ”។ ឃ្លាដែលគេសរសេរថា “អ្នកជាមនុស្សជាទីស្រឡាញ់” បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំថា មុនពេលលោកម៉ូសេលាចាកលោក គាត់បាននិយាយពាក្យជូនពរដ៏មានន័យ ទៅកាន់ពូជអំបូបេនយ៉ាមីន នៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលថា “ឯចំណែកពួកបេនយ៉ាមីន នោះក៏ថា អ្នកស្ងួនភ្ងាផងព្រះយេហូវ៉ា នឹងនៅជិតទ្រង់ដោយសុខសាន្ត ទ្រង់គ្របបាំងគេជានិច្ច ហើយគេនឹងនៅជាកណ្តាលព្រះអង្សាទាំង២របស់ទ្រង់”(ចោទិយកថា…
Read article