ក្សត្រ​ដែល​យើង​មើល​មិន​ឃើញ

ដានីយ៉ែល ១០:១០-១៩

នោះ​ពាក្យ​របស់​អ្នក​ក៏​បានឮ​ហើយ រួច​យើង​ក៏​បាន​មក ដោយ​ព្រោះ​ពាក្យ​នោះ​។ ដានីយ៉ែល ១០:១២

រឿង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ខាង​វិញ្ញាណ គឺជា​រឿង​ល្ខោន​ដែលគេ​បាន​និពន្ធ​ឡើង ផ្អែក​ទៅលើ​សៀវភៅ​រឿង​កុមារ មាន​ចំណង​ជើង​ថា ការ​ចម្រើន​ឡើង នៃ​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ខាង​វិញ្ញាណ ជា​រឿង​ប្រៀប​ប្រដូច​ទៅ​នឹង​ដំណើរ​ជីវិត​របស់​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​។ ក្នុង​រឿង​នេះ មាន​តួ​អង្គ​ជា​ច្រើន ដែល​បាន​ធ្វើ​ជា​តំណាង​ឲ្យ​អំណាច​ខាង​វិញ្ញាណ​ ដែល​មនុស្ស​មើល​មិន​ឃើញ​ក្នុង​ពិភពលោក​។ តួ​អង្គ​ស្តេច គឺជា​តំណាង​ឲ្យ​ព្រះ មាន​វត្ត​មាន​នៅ​លើ​ឆាក​ច្រើន​ជាងគេ នៅ​ក្នុង​ការ​សម្តែង​រឿង​ល្ខោន​នេះ​។ តួ​អង្គ​ជា​ស្តេច​មាន​សំលៀក​បំពាក់​ពណ៌ស និង​បាន​ធ្វើ​ការ​ការពារ​យ៉ាង​សកម្ម ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​វាយ​ប្រហារ​របស់​ខ្មាំង​សត្រូវ ហើយ​បាន​ឱប​អ្នក​ដែល​កំពុង​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​យ៉ាង​សុភាព ព្រម​ទាំង​ជំរុញ​អ្នក​ដទៃ​ឲ្យ​ធ្វើ​អំពើ​ល្អ​។ ទោះ​តួ​អង្គ​ស្តេច​បាន​ដើរតួ​យ៉ាង​សំខាន់​មិន​អាច​ខ្វះ​បាន​ក៏ដោយ ក៏​ក្នុង​រឿង​នេះ តួ​អង្គ​ជា​មនុស្ស ដែល​ជា​តួឯក​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​ទ្រង់​ដោយ​ផ្ទាល់​ឡើយ គឺ​គ្រាន់តែ​បាន​ឃើញ​ឥទ្ធិពល​នៃ​ការ​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ប៉ុណ្ណោះ​។

តើ​យើង​កំពុង​រស់នៅ ដោយ​ទុក​ចិត្ត​ថា ព្រះអម្ចាស់​ដែល​ជា​ក្សត្រ​ពិត​ប្រាកដ កំពុង​ធ្វើ​ការ​យ៉ាង​សកម្ម​ក្នុង​ជីវិត​យើង ទោះ​យើង​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​ព្រះ​អង្គ​ឬ​ទេ? កាល​ហោរា​ដានីយ៉ែល ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​ក្នុង​ជីវិត គាត់​បាន​ទទួល​ការ​បើក​សម្ដែង​មួយ ពី​អ្នក​នាំ​ព្រះរាជសារ​របស់​ព្រះអម្ចាស់(ដានីយ៉ែល ១០:៧) ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ចាត់​មក ដើម្បី​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​ការ​អធិស្ឋាន​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​គាត់(ខ.១២)។ អ្នក​នាំ​ព្រះរាជសារ​ក៏​បាន​ពន្យល់​ថា សង្គ្រាម​ខាង​វិញ្ញាណ​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ការ​ពន្យារ​ពេល ហើយ​មីកែល​ជា​មហា​ទេវតា ក៏​បាន​មក​ជួយ​អ្នកនាំ​ព្រះរាជសារ​នោះ​ផង​ដែរ(ខ.១៣)។ លោក​ដានីយ៉ែល​បាន​ទទួល​ការ​ក្រើន​រំឭក​ថា ទោះ​គាត់​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​ព្រះអម្ចាស់​ក៏ដោយ ក៏​ការ​ថែរក្សា និង​ការ​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់​របស់​ព្រះអង្គ នៅ​តែ​ហ៊ុម​ព័ទ្ធ​គាត់​។ អ្នក​នាំ​ព្រះរាជសារ​ក៏បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គាត់​ថា “ឱ​អ្នក​សំណប់​យ៉ាង​សំខាន់​អើយ កុំ​ឲ្យ​ខ្លាច​ឡើយ សូម​ឲ្យ​បាន​ប្រកប​ដោយ​សេចក្តី​សុខ​ចុះ ចូរ​ឲ្យ​មាន​កំឡាំង​ឡើង”(ខ.១៩)។

នៅ​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​រឿង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ខាង​វិញ្ញាណ តួ​អង្គ​ដែល​ជា​តួឯក​ក៏បាន​ទៅដល់​ទ្វារ​ស្ថាន​សួគ៌ បន្ទាប់​ពី​បាន​ឆ្លង​កាត់​ទុក្ខ​លំបាក​ជា​ច្រើន គាត់​ក៏បាន​ស្រែក​ឡើង ដោយ​អំណរ​ជា​លើក​ដំបូង​ថា “ខ្ញុំ​អាច​មើល​ឃើញ​មហាក្សត្រ​ហើយ!” រឿង​ប្រៀប​ប្រដូច​នេះ​បាន​រំឭក​យើង​ថា ទំរាំ​ដល់​ពេល​យើង​បាន​ឃើញ​ព្រះ​អង្គ​មុខ​ទល់​នឹង​មុខ សព្វថ្ងៃ​នេះ យើង​អាច​មើលទៅ​កិច្ចការ​ដែល​ព្រះអង្គ​កំពុង​ធ្វើ​ក្នុង​ជីវិត​យើង​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​។—Karen Pimpo

តើ​អ្នក​បាន​ឃើញ​ព្រះអម្ចាស់​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​ជីវិត​អ្នក​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ? តើ​អ្នក​ពិបាក​ជឿ​ថា ព្រះអង្គ​គង់នៅ​ក្បែរ​អ្នក នៅ​ពេលណា​ខ្លះ?

ឱ​ព្រះយេស៊ូវ ជា​មហាក្សត្រ​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត សូម​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​ទូល​បង្គំ​ឲ្យ​ចាំ​ថា ព្រះអង្គ​តែងតែ​គង់នៅ​ក្បែរ​ទូល​បង្គំ​ជានិច្ច​។

គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ: ទំនុក​ដំកើង ៤៩-៥០ និង រ៉ូម ១

Share this post:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

From the same category:

More articles