លើសពីបងប្រុស
ម៉ាកុស ៦:១-៦ អ្នកទាំងនោះក៏អាក់អន់ចិត្តនឹងទ្រង់។ ម៉ាកុស ៦:៣ លោកចន(Jon) បានទទួលការតែងតាំងជាសាស្ដាចារ្យ ធ្វើការពេញពេល ក្នុងមហាវិទ្យាល័យដ៏ល្បីល្បាញមួយ។ លោកដាវីឌ ជាបងប្រុសរបស់គាត់ មានចិត្តរីករាយចំពោះគាត់ ប៉ុន្តែ មិនអាចឃាត់ចិត្តខ្លួនឯង មិនឲ្យនិយាយបង្អាប់លោកចន អំពីរឿងដែលពួកគេធ្លាប់បោកចំបាប់គ្នានៅលើដី កាលពីក្មេង។ លោកចនមានភាពថ្កុំថ្កើងក្នុងជីវិត ប៉ុន្តែ គាត់នៅតែជាប្អូនប្រុសរបស់លោកដាវីឌ។ ពេលខ្លះសាច់ញាតិរបស់យើងមិនងាយមានចិត្តស្ញប់ស្ញែង ចំពោះភាពជោគជ័យរបស់យើង ហើយសូម្បីតែព្រះមែស៊ីក៏ធ្លាប់ជួបរឿងនេះផងដែរ។ ព្រះយេស៊ូវបានចម្រើនវ័យធំឡើង ក្នុងចំណោមប្រជាជននៅស្រុកណាសារ៉ែត ដូចនេះ ពួកគេពិបាកនឹងជឿថា ព្រះអង្គមានអ្វីដែលពិសេសខុសពីធម្មតា។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើល ចំពោះការអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើ និងមានបន្ទូល។ បានជាពួកគេសួរគ្នាទៅវិញទៅមកថា “អ្នកនេះបានសេចក្តីទាំងនេះពីណាមក ចំណេះណាហ្ន ដែលបានឲ្យមកគាត់ បានជាមានការឫទ្ធិបារមីយ៉ាងនេះកើតមក ដោយសារដៃគាត់ដូច្នេះ តើគាត់មិនមែនជាជាងឈើ ជាកូននៃនាងម៉ារា…ទេឬអី?”(ម៉ាកុស ៦:២-៣)។ ព្រះយេស៊ូវក៏បានមានបន្ទូលកត់សំគាល់ថា “ហោរាមិនមែនឥតគេរាប់អានទេ លើកតែនៅក្នុងស្រុកខ្លួន ឬក្នុងពួកញាតិសន្តាន ហើយនៅក្នុងផ្ទះខ្លួនចេញ”(ខ.៤)។ អ្នកទាំងនោះស្គាល់ព្រះយេស៊ូវច្បាស់ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនអាចជឿទេថា ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ។ ទោះអ្នកធ្លាប់បានទទួលការចិញ្ចឹមបីបាច់ក្នុងគ្រួសារដែលកោតខ្លាចព្រះឬអត់ ឬធ្លាប់បានទៅព្រះវិហារ ច្រៀងសរសើរព្រះ កាលពីក្មេងឬអត់ ព្រះយេស៊ូវតែងតែចាត់ទុកអ្នកជាសមាជិកគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គ…
Read article