កិច្ចការ ២:៤២-៤៧
ពួកអ្នកដែលជឿទាំងប៉ុន្មាន ក៏នៅជាមួយគ្នា ហើយមានរបស់ទាំងអស់នៅមូលព្រមគ្នា។ កិច្ចការ ២:៤៤
ខណៈពេលដែលពិធីជប់លៀងរបស់គ្រួសារខ្ញុំ ជិតចូលមកដល់ ខ្ញុំនិងភរិយាខ្ញុំក៏បានចាប់ផ្តើមរៀបផែនការ។ ដោយសារយើងមានភ្ញៀវជាច្រើនដែលនឹងមកចូលរួម តើយើងគួរតែជួលចុងភៅឲ្យរៀបចំម្ហូបអាហារសម្រាប់យើងដែរឬទេ? បើយើងត្រូវធ្វើម្ហូបដោយខ្លួនឯង តើយើងគួរតែទិញចង្ក្រានសម្រាប់អាំងសាច់បាប៊ីឃ្យូទេ? ថ្ងៃនោះ អាចនឹងមានភ្លៀង តើយើងគួរតែទិញរោងសម្រាប់ជ្រកភ្លៀងដែរឬទេ? មិនយូរប៉ុន្មាន ពិធីជប់លៀងរបស់យើងមានការចំណាយកាន់តែច្រើន ហើយយើងក៏ខ្វះការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាបន្តិច។ នៅក្នុងការព្យាយាមផ្គត់ផ្គង់អ្វីគ្រប់យ៉ាង ដោយខ្លួនឯង យើងក៏បានខកខានមិនបានឆក់ឱកាសទទួលជំនួយពីអ្នកដទៃ។
សហគមន៍ដែលសមស្របតាមព្រះគម្ពីរប៊ីប គឺមានការឲ្យ និងការទទួល។ សូម្បីតែកាលមនុស្សដំបូងមិនទាន់ធ្លាក់ចូលក្នុងបាប លោកអ័ដាម ក៏ត្រូវការជំនួយផងដែរ(លោកុប្បត្តិ ២:១៨) ហើយក្រោយមក ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនយើង ឲ្យស្វែងរកការប្រឹក្សាយោបល់ពីអ្នកដទៃ(សុភាសិត ១៥:២២) ហើយចែករំលែកបន្ទុករបស់យើងដល់គ្នាទៅវិញទៅមក(កាឡាទី ៦:២)។ ពួកជំនុំដំបូងបានលក់ទ្រព្យសម្បត្តិ ដើម្បីជួយគ្នាទៅវិញទៅមក តាមដែលត្រូវការ ហើយក៏មានចិត្តគំនិតដែលរួបរួមគ្នាផងដែរ(កិច្ចការ ២:៤៤-៤៥)។ ពួកគេមិនបានរស់នៅ ដោយឯករាជ្យដាច់ដោយឡែកពីគ្នានោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេចែករំលែក ឲ្យខ្ចី ឲ្យអំណោយ ហើយទទួលពីគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា យ៉ាងមានរបៀប។
សម្រាប់ពិធីជប់លៀងរបស់គ្រួសារខ្ញុំនៅថ្ងៃនោះ យើងក៏បានសម្រេចចិត្តស្នើឲ្យភ្ញៀវរបស់យើង នាំយកបន្លែចម្រុះមកធ្វើម្ហូបសាឡាត់ ឬនាំបង្អែម មកចូលរួមពិធីជប់លៀងនៅផ្ទះយើង។ អ្នកជិតខាងរបស់យើងក៏បានយកចង្ក្រានអាំងសាច់បាប៊ីឃ្យូមក ហើយមិត្តភក្តិរបស់យើងខ្លះក៏បាននាំយករោងរបស់គាត់មក សម្រាប់ត្រៀមជ្រកពេលភ្លៀងផងដែរ។ ការដែលយើងសុំជំនួយពីពួកគេ គឺបានជួយឲ្យយើងមានទំនាក់ទំនងកាន់តែជិតស្និទ្ធ ហើយអាហារដែលពួកគេបានយកមក បាននាំឲ្យយើងមានម្ហូបច្រើនមុខសម្រាប់ចែករំលែក និងបរិភោគជាមួយគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។ ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន ការចូលចិត្តផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនឯង ដោយមិនពឹងពាក់អ្នកដទៃ អាចក្លាយជាប្រភពនៃសេចក្តីអំនួត។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់ប្រទានព្រះគុណ ដល់មនុស្សដែលបន្ទាបខ្លួន(យ៉ាកុប ៤:៦) គឺរាប់បញ្ចូលទាំងអ្នកដែលសុំជំនួយពីអ្នកដទៃ ដោយការបន្ទាបខ្លួនផងដែរ។—Sheridan Voysey
តើមានអ្វីរារាំងអ្នកមិនឲ្យសុំជំនួយពីអ្នកដទៃ? តើថ្មីៗនេះ អ្នកមានតម្រូវការអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកអាចខ្ចីពីគេ ជាជាងចំណាយ លុយ ទិញ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានបង្កើតយើងខ្ញុំមក ឲ្យចេះគិតមានហេតុផល។ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យរស់នៅ ដោយការបន្ទាបខ្លួន ដោយចែករំលែកធនធានដល់អ្នកដទៃ ក៏ដូចជាហ៊ានទទួលជំនួយពីគេវិញផងដែរ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ: ទំនុកដំកើង ១៣៧-១៣៩ និង ១កូរិនថូស ១៣
