សាងសង់អ្វីដែលស្ថិតស្ថេរ
លោកុប្បត្តិ ១១:១-៨ រួចនិយាយគ្នាថា ចូរយើងសង់ទីក្រុង១សំរាប់យើង និងប៉ម១ដែលខ្ពស់ដល់ផ្ទៃមេឃ ដើម្បីឲ្យយើងបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះ។ លោកុប្បត្តិ ១១:៤ កាលពីក្មេង ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំរស់នៅក្បែរការដ្ឋានសំណង់មួយចំនួន ក្នុងរដ្ឋអូហៃយ៉ូ។ ដោយសារខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំចូលចិត្តមើលគេសាងសង់អគារ យើងក៏បានដើររើសសម្ភារៈសំណង់ដែលគេបោះចោល ដើម្បីសាងសង់បន្ទាយទ័ព ជាការកម្សាន្តសប្បាយ។ យើងក៏បានខ្ចីឧបករណ៍ជាងពីឪពុកម្តាយរបស់យើង និងលីសែងឈើ ហើយចំណាយពេលជាច្រើនថ្ងៃ ក្នុងការសាងសង់ ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់យើង។ វាជាសកម្មភាពដ៏សប្បាយរីករាយ ប៉ុន្តែ ការប្រឹងប្រែងរបស់យើងក្នុងការសាងសង់ តាមគំរូអគារនៅជុំវិញយើង មិនបានទទួលលទ្ធផលល្អទេ។ សំណង់របស់យើងមិនស្ថិតស្ថេរបានយូរឡើយ។ បទគម្ពីរលោកុប្បត្តិ ជំពូក១១ បានចែងអំពីគម្រោងសាងសង់ធំមួយ ដែលមនុស្សនៅផែនដីរួមគ្នាធ្វើ។ ពួកគេនិយាយគ្នាថា “ចូរយើងសង់ទីក្រុង១សំរាប់យើង និងប៉ម១ដែលខ្ពស់ដល់ផ្ទៃមេឃ ដើម្បីឲ្យយើងបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះ”(ខ.៤)។ ការប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេមានបញ្ហាធំមួយ ស្ថិតនៅត្រង់ថា ពួកគេធ្វើការសាងសង់នោះ ដើម្បីឲ្យពួកគេបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីប៉ុណ្ណោះ(ខ.៤)។ នេះជាបញ្ហាដែលកើតឡើងម្តងហើយម្តងទៀត ចំពោះមនុស្ស ដោយសារយើងចូលចិត្តកសាងវិមានសម្រាប់ខ្លួនឯង និងដើម្បីបង្ហាញភាពជោគជ័យរបស់យើង។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបក៏បានចែងអំពីសម័យក្រោយមកទៀត ដែលមានស្តេចមួយអង្គព្រះនាម សាឡូម៉ូន បានសាងសង់ព្រះវិហារថ្វាយព្រះអម្ចាស់ ដោយបំណងចិត្តខុសពីមនុស្សដែលសាងសង់ប៉មបាបិល។ គឺដូចទ្រង់មានបន្ទូលថា “មើល ទូលបង្គំបានគិតសំរេចនឹងស្អាងព្រះវិហារ១ថ្វាយព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃទូលបង្គំ”(១ពង្សាវតាក្សត្រ ៥:៥)។ ស្តេចសាឡូម៉ូនយល់ឃើញថា អ្វីៗដែលទ្រង់សាងសង់…
Read article