មើលន៏ ព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា!
«ឱអ្នកដែលនាំដំណឹងល្អ មកដល់ក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ ចូរឡើងទៅប្រកាសប្រាប់ពីលើភ្នំខ្ពស់ចុះ ឱអ្នកដែលនាំដំណឹងល្អមកដល់ក្រុងយេរូសាឡឹមអើយ ចូរបន្លឺសម្លេងឡើងជាខ្លាំង ចូរបន្លឺឡើង កុំខ្លាចឡើយ ចូរប្រាប់ដល់ទីក្រុងនៃស្រុកយូដាទាំងប៉ុន្មានថា មើលន៏ ព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា» (អេសាយ ៤០:៩)។ ហោរា អេសាយ បានរស់នៅក្នុងសម័យដែលរាស្ត្ររបស់ព្រះត្រូវសាសន៍ដទៃចាប់ជាឈ្លើយសឹក ហើយនិរទេសឲ្យទៅរស់នៅក្នុងទឹកដីបរទេស។ ពួកគេបានជួបទុក្ខវេទនាជាច្រើន និងបានជាមិនអាចសូម្បីតែច្រៀងសរសើរតម្កើងព្រះអម្ចាស់ (ទំនុកតម្កើង ១៣៧:១-៤)។ ប៉ុន្តែ ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងរស់នៅក្នុងការនិរទេសនោះ ព្រះទ្រង់ក៏បានយាងមករករាស្ត្រព្រះអង្គ ដោយព្រះបន្ទូលកម្សាន្តចិត្ត (អេសាយ ៤០:១) គឺការកម្សាន្តចិត្ត ដែលមាននៅក្នុងការសម្រេចព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ។ គឺព្រះបន្ទូលសន្យាថា សិរីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងបង្ហាញចេញមក មិនមែនសម្រាប់តែពួកអ៊ីស្រាអែល តែសម្រាប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់។ ដំណឹងដ៏ល្អនេះ មិនមែនសម្រាប់ឲ្យពួកគេស្តាប់ ហើយនៅស្ងៀមស្ងាត់មិននិយាយអ្វីសោះនោះទេ។ ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេបន្លឺសម្លេងស្រែកហ៊ោនៃជ័យជម្នះ ដោយបញ្ចេញពន្លឺនៃសេចក្តីសង្ឃឹមដល់គ្នាទៅវិញទៅមក។ កាលពីមុន មានការពិពណ៌នាថា ពួកគេជា «បណ្តាជនដែលដើរក្នុងសេចក្តីងងឹត» តែឥឡូវពួកគេ «បានឃើញពន្លឺយ៉ាងធំ» (អេសាយ ៩:២)។ ភាពខុសគ្នារវាងភាពងងឹត នៃលោកីយ៍ដែលធ្លាក់ចូលអំពើបាប និងពន្លឺនៃស្ថានសួគ៌ គឺជាទិដ្ឋភាពដែលកណ្ឌគម្ពីរអេសាយក៏ដូចជាព្រះគម្ពីរប៊ីបទាំងមូលបានឆ្លុះបញ្ចាំង។ សេចក្តីងងឹតកើតចេញពីការព្រងើយកន្តើយចំពោះព្រះ បះបោរនឹងព្រះអង្គ ហើយមិនព្រមធ្វើតាមព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ។ មានព្រះរាជសារមួយបញ្ចេញពន្លឺ ចូលទៅក្នុងភាពងងឹតខ្លាំងយ៉ាងនេះ ធ្វើឲ្យចិត្តគំនិតរបស់ពួកគេមានភាពស្រស់ថ្លាឡើង…
Read article