ស្រឡាញ់​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ

«កូន​អើយ ចូរ​រក្សា​អស់​ទាំង​ពាក្យ​របស់​អញ ហើយ​ប្រមូល​អស់​ទាំង​បណ្ដាំ​អញ​ទុក​នៅ​នឹង​ឯង​ចុះ ត្រូវ​ឲ្យ​រក្សា​បណ្ដាំ​អញ​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​រស់​នៅ ព្រម​ទាំង​ឱវាទ​អញ ដូច​ជា​រក្សា​ប្រស្រី​ភ្នែក​ឯង​ដែរ ចូរ​ចង​ភ្ជាប់​នៅ​ម្រាមដៃ ហើយ​កំណត់​ទុក​នៅ​ក្នុង​ដួង​ចិត្ត​ឯង​ផង» (សុភាសិត ៧:១-៣)។

ខ្ញុំ​បាន​រក​ឃើញ​ថា ការ​ទៅ​ផ្សារ​ទំនើប នៅ​ពេល​ខ្ញុំ​ឃ្លាន គឺ​ជា​ទង្វើ​ដ៏​គ្រោះ​ថ្នាក់។ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​ចេះ​តែ​ចង់​ទិញ​អាហារ ដែល​ក្នុង​ពេល​ធម្មតា អាហារ​ទាំង​នោះ​មិន​មាន​ភាព​ទាក់​ទាញ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​សោះ។ មិន​មែន​មាន​តែ​ខ្ញុំ​ទេ ដែល​មាន​បញ្ហា​នេះ ព្រោះ​យោង​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​ស្ដេច​សាឡូម៉ូន «អ្នក​ណា​ដែល​ឆ្អែត​ហើយ ទោះ​ទាំង​សំណុំ​ឃ្មុំ​ក៏​ណាយ​ចិត្ត​ដែរ តែ​ឯ​អ្នក​ណា​ដែល​ឃ្លាន ទោះ​ទាំង​របស់​ជូរ​ល្វីង​ក៏​ផ្អែម​ដល់​គេ​វិញ» (សុភាសិត ២៧:៧)។

យើង​ក៏​អាច​យក​គោលការណ៍​នេះ​មក​ប្រើ នៅ​ក្នុង​ការ​ដេញ​តាម​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​ផង​ដែរ។ ការ​រស់​នៅ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ដោយ​បណ្តោយ​ឲ្យ​ខ្លួន​យើង​បន្ត​មាន​ការ​ស្រេក​ឃ្លាន​ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ គឺ​ពិត​ជា​គ្រោះ​ថ្នាក់​ណាស់ ព្រោះ​យើង​មិន​បាន​បរិភោគ​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ ជា​អាហារ​ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ​ឲ្យ​បាន​ឆ្អែត។

បើ​សិន​ជា​យើង​ចង់​រក្សា​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​របស់​យើង តាម​របៀប​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ ជា​ចាំ​បាច់ យើង​មិន​គ្រាន់​តែ​ត្រូវ​អាន​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ តែ​ក៏​ត្រូវ​ស្រឡាញ់​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​ផង​ដែរ។ ស្ដេច សាឡូម៉ូន ជា​ស្ដេច​ឮ​នៃ​សាសន៍​អ៊‌ីស្រាអែល ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ប្រាជ្ញា លើស​មនុស្ស​ទាំង​អស់ (១ពង្សាវតាក្សត្រ ៣:៣-១៤)។ ទ្រង់​បាន​ប្រើ​ពាក្យ​ពេចន៍ ក្នុង​ន័យ​បង្រៀន​មនុស្ស​ឲ្យ​ស្រឡាញ់​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ គឺ​ដូច​ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​បុត្រា​ទ្រង់ ឲ្យ «កាន់​តាម» ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ ឲ្យ​ចាត់​ទុក​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ «ជា​កំណប់​ទ្រព្យ» និង «ប្រស្រី​ភ្នែក​ទ្រង់» ហើយ «ចង​ភ្ជាប់» និង «កត់​ទុក» ព្រះ​បន្ទូល​នៅ​ក្នុង​ដួង​ព្រះ​ទ័យ​ទ្រង់។

ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​ប្រតិបត្តិ​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ យ៉ាង​ដូច​នេះ​បាន យើង​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ប្រើ​ព្រះ​គម្ពីរ ឲ្យ​លើស​ពី​ការ​អាន​សៀវភៅ សម្រាប់​រៀន​សូត្រ លើស​ពី​ឯកសារ​យោង ឬ​លើស​ពី​សៀវភៅ​ដែល​កត់​ទុក​ពាក្យ​សន្យា ដែល​យើង​បើក​មើល​យូរៗ​ម្តង។ ដើម្បី​ស្រឡាញ់​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ យើង​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ស្វែង​យល់​ការ​បង្រៀន​របស់​អ្នក​និពន្ធ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ទំនុក​តម្កើង ដែល​បាន​ដក​ខ្លួន​ចេញ​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​ពួក​មនុស្ស​អួត និង​ពួក​មើល​ងាយ ក្នុង​សម័យ​របស់​គាត់ ហើយ​គាត់​ថា មនុស្ស​ដែល​ដើរ​ជា​មួយ​ព្រះ​អម្ចាស់ «ត្រេក​អរ​តែ​នឹង​ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​វិញ ក៏​រំពឹង​គិត​ក្នុង​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ទ្រង់​ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ​ដែរ» (ទំនុកតម្កើង ១:២)។

ការ​ត្រេក​អរ​នឹង​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ ជា​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​គ្រប់​គ្រង និង​ដឹក​នាំ​ជីវិត​យើង ហើយ​ជួយ​ឲ្យ​យើង​អាច​បន្ត​ដេញ​តាម​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ។ បើ​យើង​មិន​បាន​ស្រឡាញ់​ព្រះ​បន្ទូល​ទេ នោះ​មិន​យូរ​មិន​ឆាប់ យើង​មុខ​ជា​នឹង​ជំពប់​ដួល នៅ​ក្នុង​ការ​រក្សា​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​មិន​ខាន។

យើង​ម្នាក់ៗ​សុទ្ធ​តែ​អាច​រក្សា​ផ្លូវ​របស់​យើង​ឲ្យ​បរិសុទ្ធ ដោយ​ខំ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​អស់​ពី​ចិត្ត (ទំនុកតម្កើង ១១៩:៩)។ តើ​អ្នក​មាន​គម្រោង​ទន្ទេញ​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​ឲ្យ​ចាំ​ទេ? ខ្ញុំ​សូម​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ឲ្យ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ទន្ទេញ​ខ​គម្ពីរ​ឲ្យ​ចាំ ប្រចាំ​ថ្ងៃ ប្រចាំ​សប្ដាហ៍ ឬ​តាម​កាល​វិភាគ​ដូច​ម្ដេច​ក៏​ដោយ។ ចូរ​ចំណាយ​ពេល​ទន្ទេញ​ខ​គម្ពីរ តាម​គម្រោង​នោះ​ឲ្យ​បាន​ខ្ជាប់ខ្ជួន។

ចូរ​បរិភោគ​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ ឲ្យ​បាន​ស្កប់​ស្កល់។ ចូរ​ស្រឡាញ់​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ ហើយ​បន្ត​រក្សា​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​របស់​អ្នក។

ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ជឹង​គិត៖ ទំនុកតម្កើង ១១៩:១-១៦

គម្រោង​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​រយៈ​ពេល​១ឆ្នាំ៖ លោកុប្បត្ដិ ១៨-១៩ និង​រ៉ូម ៧

More articles