ព្រឹក

បានទទួលព្រះពរ ដើម្បីធ្វើជាព្រះពរ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
ដោយNancy Gavilanes
January 26, 2025
២ពង្សាវតាក្សត្រ ៤:១-៧
កូនទាំង២ក៏ហុចភាជនៈមកឲ្យម្តាយ ហើយម្តាយក៏ចាក់ប្រេងដាក់។ ២ពង្សាវតាក្សត្រ ៤:៥
ក្នុងអំឡុងពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ ដែលខ្ញុំធ្វើការជាអ្នកកាសែត ខ្ញុំចូលចិត្តសរសេររឿងរបស់អ្នកដទៃ នៅក្នុងទំព័រកាសែត ប៉ុន្តែ គេបានបណ្ដុះបណ្តាលខ្ញុំ មិនឲ្យចែកចាយទស្សនៈរបស់ខ្ញុំទេ។ ដូចនេះ រយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ បន្ទាប់ពីខ្ញុំដឹងថា ព្រះបានត្រាស់ហៅខ្ញុំ ឲ្យចាកចេញពីអាជីពជាអ្នកកាសែត ខ្ញុំក៏បានទទួលការដឹកនាំពីព្រះអង្គ ឲ្យសរសេរអត្ថបទបង្ហោះនៅតាមបណ្ដាញអ៊ីនធឺណិត ហើយចែកចាយអំពីព្រះអង្គ។ ខ្ញុំមានការភ័យខ្លាចបន្តិចបន្តួច នៅក្នុងការចែកចាយអំពីទស្សនៈរបស់ខ្ញុំ និងជាពិសេសអំពីសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្ញុំ។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមសរសេរអត្ថបទបង្ហោះតាមបណ្ដាញអ៊ីនធឺណិត ខ្ញុំមានការបារម្ភថា ថ្ងៃណាមួយខ្ញុំនឹងមិនមានប្រធានបទ សម្រាប់សរសេរទៀតទេ។ ប៉ុន្តែ ពីមួយសប្តាហ៍ ទៅមួយសប្តាហ៍ទៀត ខ្ញុំរកបានពាក្យលើកទឹកចិត្ត និងការបង្រៀនសម្រាប់ចែកចាយ។ ខ្ញុំសរសេរកាន់តែច្រើន នោះគំនិតកាន់តែច្រើនក៏បានហូរចេញមកដូចទឹក រហូតមកដល់ពេលសព្វថ្ងៃ។
ខ្ញុំបានឃើញព្រះទ្រង់ធ្វើការក្នុងជីវិតខ្ញុំ ដោយបំពេញខ្ញុំ នូវក្តីអំណរ និងការបណ្តាលចិត្ត ពេលណាខ្ញុំប្រើអំណោយទាន និងទេពកោសល្យរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃ ដោយចិត្តស្មោះត្រង់។
ក្នុងបទគម្ពីរ ២ពង្សាវតាក្សត្រ យើងឃើញថា មានស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់ បានទៅសុំឲ្យហោរាអេលីសេជួយ។ បន្ទាប់ពីស្វាមីរបស់នាងបានស្លាប់ ម្ចាស់បំណុលចង់មកចាប់កូនប្រុសទាំងពីររបស់នាង ឲ្យធ្វើជាបាវបម្រើរបស់ខ្លួន។ នៅផ្ទះរបស់នាងមានតែដបប្រេងអូលីវ១ដបតូចប៉ុណ្ណោះ។ លោកហោរាក៏បានបង្គាប់នាង ឲ្យទៅខ្ចីភាជនៈទទេពីអ្នកជិតខាង ហើយឲ្យចាក់ប្រេងចូលទៅក្នុងភាជនៈទាំងនោះ។ ពួកគេក៏បានយកភាជនៈមកឲ្យនាង ហើយនាងក៏បានចាក់ប្រេងចេញពីដប១មួយនោះ ចូលទៅក្នុងភាជនៈទាំងអស់(៤:៥)។ នាងក៏បានបន្តចាក់ប្រេងនោះចូលទៅក្នុងក្អម ទាល់តែភាជនៈទាំងនោះពេញទាំងអស់ ដោយការអស្ចារ្យ។ ពេលនោះ នាងអាចលោះបំណុលរបស់គ្រួសារនាង ហើយថែមទាំងនៅសល់ប្រេងជាច្រើនទៀត។
ព្រះអម្ចាស់ស្មោះត្រង់ ហើយតែងតែផ្គត់ផ្គង់យើង។ ព្រះអង្គប្រទានពរយើង ឲ្យមានអំណោយទាន ទេពកោសល្យ និងធនធាន សម្រាប់ធ្វើជាព្រះពរដល់អ្នកដទៃ។ ចូរយើងកុំលាក់ទុក្ខ ឬបោះអំណោយទានរបស់យើងចោល តែត្រូវប្រើអំណោយទានយើង ដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គ។—Nancy Gavilanes
តើព្រះអម្ចាស់បានប្រទានអំណោយទាន និងទេពកោសល្យអ្វីខ្លះដល់អ្នក? តើអ្នកអាចប្រើអំណោយទានរបស់អ្នក ដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃ ដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានប្រទានពរទូលបង្គំ និងឲ្យទូលបង្គំធ្វើជាព្រះពរ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ: និក្ខមនំ ១៦-១៨ និង ម៉ាថាយ ១៨:១-២០
ប្រភេទ
ល្ងាច

ព្រះអង្គបានយាងមកប្រោសដើមត្រែងដែលបាក់ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
January 26, 2025
“ទ្រង់នឹងមិនផ្តាច់ដើមត្រែងដែលបាក់ទេ ក៏មិនលត់ប្រឆេះដែលនៅហុយដែរ ទ្រង់នឹងសំដែងចេញនូវសេចក្តីយុត្តិធម៌ ដោយសេចក្តីពិត”។ អេសាយ ៤២:៣
អ្នកដឹកនាំនយោបាយដ៏អស្ចារ្យ នៅសម័យបុរាណ ពឹងផ្អែកលើកម្លាំងទ័ពដើម្បីគ្រប់គ្រងទឹកដី។(សព្វថ្ងៃ អ្នកដឹកនាំជាច្រើន នៅបន្តធ្វើដូចនេះទៀត)។ ព្រះគម្ពីរបានពិពណ៌នាថា ស្តេចស៊ីរូសនៃចក្រភពពើរស៊ី នឹងជាន់ឈ្លីប្រជាជន ដូចជាគេជាន់បាយអ ហើយដូចជាជាងស្មូនជាន់ដីឥដ្ឋ(អេសាយ ៤១:២៥)។ តែទន្ទឹមនឹងនោះ ហោរាអេសាយក៏បានថ្លែងទំនាយ អំពីព្រះដ៏ជាអ្នកបម្រើ ដែលនឹងយាងមក ទ្រង់មានលក្ខណៈផ្ទុយគ្នាស្រឡះពីអ្នកដឹកនាំនៅសម័យនោះ។
ព្រះយេស៊ូវជាអ្នកបម្រើ ព្រះអង្គសុភាព មានព្រះទ័យស្រទន់ និងសប្បុរស។ មនុស្សដែលអ្នកដទៃចង់បដិសេធ ឬបោះបង់ចោល ព្រះអង្គស្ម័គ្រព្រះទ័យប្រើពួកគេ។ យើងអាចមានការលើកទឹកចិត្តណាស់ ពេលបានឮដូចនេះ!
ពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីដើមត្រែងដែលបាក់ គឺបានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីភាពស្រទន់ ដែលព្រះយេស៊ូវមានចំពោះយើង។ យើងមិនអាចផ្អែកទៅលើដើមត្រែងដែលបាក់ ហើយក៏មិនអាចយកវាទៅធ្វើប៉ីសម្រាប់ផ្លុំបានដែរ។ តែព្រះយេស៊ូវបានរើសមនុស្សដែលគេបោះបង់ចោល ហើយបានបង្កើតភ្លេងដ៏ពីរោះ នៅក្នុង និងតាមរយៈជីវិតពួកគេ។ សព្វថ្ងៃនេះ អ្នកប្រហែលមានអារម្មណ៍ថា គេកំពុងជាន់ឈ្លី និងមានភាពខ្ទេចខ្ទាំ ដោយសារការអ្វីដែលអ្នកដទៃបានធ្វើមកលើអ្នក ឬមានរបួសស្នាម ដោយសារកំហុសពីអតីតកាល។ អ្នកប្រហែលជាចង់ជឿថា អ្នកមានភាពប្រេះបែក និងគ្មានតម្លៃ។ តែមានដំណឹងដ៏រុងរឿងមួយសម្រាប់អ្នក : ព្រះដ៏ជាអ្នកបម្រើលើកដើមត្រែងដែលបាក់ យ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន។
ព្រះយេស៊ូវក៏ប្រើប្រឆេះដែលនៅហុយ។ ព្រះអង្គមិនពន្លត់វាទេ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គផ្លុំឲ្យវាឆេះឡើង ចេញជាពន្លឺ។ អ្នកប្រហែលជាជឿថា អ្នកនឹងមិនមានឱកាសល្អទៀតទេ អ្នកជាទៀនចាស់ ដែលប្រឆេះហៀបនឹងរលត់។ អ្នកប្រហែលប្រាប់ខ្លួនឯងថា អ្នកគ្មានសង្ឃឹមទេ។ តែអ្នកនៅតែមានដំណឹងល្អដែលថា ប្រឆេះដែលនៅហុយៗ នៅតែមានសង្ឃឹមក្នុងព្រះដ៏ជាអ្នកបម្រើ ដែលបានយាងមកបញ្ឆេះយើងឲ្យឆេះឡើង។
ព្រះយេស៊ូវមានព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះដើមត្រែងដែលបាក់ ដែលគេមិនស្គាល់ឈ្មោះ ឬប្រឆេះដែលនៅហុយដែរ។ ព្រះអង្គប្រោសលោះ និងប្រើពួកគេ ដើម្បីនាំពន្លឺចូលទៅក្នុងលោកិយ ហើយសរសើរដំកើងព្រះនាមព្រះអង្គ។ តាមពិត យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែជាដើមត្រែងដែលបាក់ និងប្រឆេះដែលនៅហុយ។ តើយើងព្រមទទួលស្គាល់ស្ថានភាពដ៏ទាបថោករបស់យើងទេ ដើម្បីឲ្យយើងអាចស្គាល់សេចក្តីសំឡូត និងព្រះទ័យសប្បុរសរបស់ព្រះដ៏ជាអ្នកបម្រើ? សរុបមក...
ព្រះអង្គមិនពន្លត់ប្រឆេះដែលនៅហុយ
តែព្រះអង្គផ្លុំឲ្យវាឆេះឡើង
ព្រះអង្គក៏មិនដែលផ្តាច់ដើមត្រែងដែលបាក់
ហើយក៏មិនមើលងាយឈ្មោះដែលទាបថោកបំផុតដែរ។
លូកា ៧:១១-១៧
អេសាយ ២០-២២ និង ម៉ាកុស ៥:២១-៤៣