បានសម្រេចសេចក្តីយុត្តិធម៌ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
“ដ្បិតកាលយើងជាខ្មាំងសត្រូវ បើយើងបានជាមេត្រីនឹងព្រះវិញទៅហើយ ដោយព្រះរាជបុត្រាទ្រង់សុគត ដូច្នេះ ដែលយើងបាន ជាមេត្រីហើយ នោះប្រាកដជាយើងនឹងបានសង្គ្រោះជាមិនខានលើសទៅទៀត ដោយទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ”។ រ៉ូម ៥:១០ ព្រះអម្ចាស់មិនមែនជាតាចាស់ដែលមានចិត្តល្អ ឬជាតាណូអែលចុះពីលើមេឃមក ដើម្បីចែកអំណោយដល់មនុស្ស ហើយមិនខ្វល់អំពីរឿងអ្វីផ្សេងទៀតនោះទេ។ ព្រះអង្គបរិសុទ្ធ ហើយព្រះអង្គសុចរិត។ ហេតុនេះហើយ ដោយសារបាបរបស់យើងជាមនុស្ស យើងក៏បានដាច់ចេញពីព្រះ។ ភាពជាសត្រូវបានកើតមាន រវាងមនុស្សជាតិ និងព្រះអាទិកររបស់យើង។ នេះមិនមែនជាសារដែលអ្នកឮជាញឹកញាប់ទេ ហើយក៏ពិបាកទទួលយកផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់មិនបានមើលរំលងភាពជាខ្មាំងសត្រូវនេះឡើយ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងយ៉ាងច្បាស់ អំពីគោលជំហរដែលព្រះទ្រង់មានចំពោះបាបរបស់មនុស្ស។ ជាការពិតណាស់ សាវ័កប៉ុលបានពិពណ៌នាថា មនុស្សគឺជាខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះ ដោយលើកឡើងយ៉ាងច្បាស់ថា បាបបានធ្វើឲ្យយើងដាច់ចេញពីព្រះអង្គ។ ពាក្យពេចន៍របស់សាវ័កប៉ុលក៏បានរំឭកយើង អំពីពាក្យពេចន៍របស់អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ដែលបានពោលថា “ទ្រង់ក៏ស្អប់បណ្តាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត”(ទំនុកដំកើង ៥:៥) ជាសារដែលពិបាកអាន ហើយក៏ពិបាកយល់ដែរ បើយើងមើលមួយភ្លែត។ ដូចនេះ តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យយើងអាចមានក្តីសង្ឃឹមបាន? តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យយើងអាចផ្សះផ្សាឲ្យជានឹងព្រះ? តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យព្រះទ្រង់អាចដាក់ទោសមនុស្សមានបាប តាមដែលស័ក្តិសម តែនៅតែអត់ទោសឲ្យមនុស្សមានបាប? ឱប្រាជ្ញានៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះរបស់យើង! ពេលដែលមនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែមានបាប និងសេចក្តីខ្មាស អ័ដាមទី២បានប្រយុទ្ធឈ្នះ ហើយសេចក្តីសង្គ្រោះក៏បានកើតមាន។ តាមរយៈការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅលើឈើឆ្កាង ព្រះអង្គបានសម្រេចតាមសេចក្តីយុត្តិធម៌របស់ព្រះវរបិតា។ ព្រះអង្គបានទទួលរ៉ាប់រងកាតព្វកិច្ចរបស់យើង…
Read article