លូកា ១៨:៩-១៧
ទុកឲ្យកូនតូចមកឯខ្ញុំឯណេះ កុំឃាត់វាឡើយ ព្រោះនគរព្រះមានសុទ្ធតែមនុស្សដូចវារាល់គ្នាដែរ។ លូកា ១៨:១៦
មានពេលមួយ លោកចូ(Joe) បានសួរកូនៗរបស់គាត់ ក្នុងពេលបរិភោគអាហារពេលព្រឹកថា “បើព្រះយេស៊ូវកំពុងគង់ នៅតុជាមួយយើង នៅពេលព្រឹកនេះ តើកូនចង់សួរព្រះអង្គដូចម្តេចខ្លះ? កូនប្រុសរបស់គាត់បានគិតអំពីសំណួរដ៏ពិបាកនេះ។ ពួកគេក៏បានសម្រេចចិត្តថា ពួកគេនឹងសុំឲ្យព្រះយេស៊ូវជួយពួកគេធ្វើលំហាត់គណិតវិទ្យាដែលពិបាកបំផុត ហើយសូមឲ្យព្រះអង្គប្រាប់ពួកគេថា ចក្រវាលមានទំហំធំប៉ុណ្ណា។ បន្ទាប់មក កូនស្រីរបស់គាត់ក៏បានឆ្លើយថា នាងនឹងសូមឲ្យព្រះអង្គឱបនាង។
តើអ្នកអាចស្រមៃថា ព្រះយេស៊ូវបានទតមកក្មេងៗទាំងនេះ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ខ្លាំងប៉ុណ្ណាទេ? ខ្ញុំយល់ឃើញថា ព្រះអង្គនឹងមានព្រះទ័យរីករាយ ក្នុងការឆ្លើយតបចំពោះសំណូមពររបស់ពួកគេ។ ព្រះអង្គអាចសព្វព្រះទ័យជាពិសេស ចំពោះកូនស្រីរបស់លោកចូ ដែលបានសូមឲ្យព្រះអង្គឱបនាង ដែលហាក់ដូចជាបានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះអង្គ និងបង្ហាញចិត្តដែលចង់ឲ្យព្រះអង្គបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះនាង។
ក្មេងៗចិត្តស្វែងរកខ្នងបង្អែក ហើយពួកគេដឹងថា ព្រះយេស៊ូវមានគ្រប់ចេស្តា និងមានសេចក្តីស្រឡាញ់។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “អ្នកណាដែលមិនទទួលនគរព្រះ ដូចជាកូនតូចៗ នោះមិនបានចូលទៅក្នុងនគរនោះឡើយ”(លូកា ១៨:១៧)។ ព្រះគ្រីស្ទសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងទទួលស្គាល់ថា យើងត្រូវការព្រះគុណ ការអត់ទោសបាប និងសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងចិត្តដែលបន្ទាបខ្លួន ចិត្តដែលចង់នៅក្បែរព្រះអង្គ។
តើអ្នកមានអ្វីចង់ទូលសួរព្រះយេស៊ូវទេ? យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានសំណួរ សម្រាប់ព្រះអង្គ! ពុំនោះទេ អ្នកប្រហែលជាគ្រាន់តែចង់នៅក្បែរព្រះអង្គ? ចូររត់ទៅរកព្រះអង្គក្នុងពេលឥឡូវនេះ ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គឱបអ្នក និងប្រទានអ្វីៗជាច្រើនទៀតដែលអ្នកត្រូវការ។—Anne Cetas
តើអ្នកគិតថា អ្នកនឹងនិយាយ ឬធ្វើអ្វីមុនគេ ពេលអ្នកបានជួបព្រះយេស៊ូវជាលើកដំបូង? តើការមានជំនឿដូចកូនក្មេង មានន័យយ៉ាងណាសម្រាប់អ្នក?
ឱព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលទូលបង្គំបានធ្វើជាកូនព្រះអង្គ ហើយព្រះអង្គបាននាំទូលបង្គំចូលមកជិតព្រះអង្គ។
For further study, read Character Comes from the Story We Tell Ourselves at DiscoverODB.org.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ: និក្ខមនំ ២៣-២៤ និង ម៉ាថាយ ២០:១-១៦
