ផលវិបាកនៃការរអ៊ូរទាំ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«ឯពួកបណ្តាជនគេរទូរទាំ ហើយសេចក្តីនោះក៏អាក្រក់ នៅព្រះកាណ៌នៃព្រះយេហូវ៉ា កាលទ្រង់បានឮ នោះសេចក្តីខ្ញាល់ទ្រង់ក៏កាត់ឡើង» (ជនគណនា ១១:១)។ ជីវិតគ្រីស្ទបរិស័ទមិនគួរមានការរអ៊ូរទាំឡើយ។ នេះជាមេរៀនដែលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលបានរៀនសូត្រ តាមរបៀបដ៏ពិបាក (និងបានរៀនសូត្របន្តិចម្តងៗ)។ បន្ទាប់ពីព្រះទ្រង់បានរំដោះពួកគេឲ្យរួចផុតពីភាពជាទាសករ ក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទ ពួកគេក៏បានទទួលក្រឹត្យវិន័យ និងព្រះរាជបញ្ជាពីព្រះអង្គ ហើយក៏បានដឹងអំពីគោលដៅដែលពួកគេត្រូវទៅ។ ពួកគេមានចិត្តអន្ទះសាចង់ឲ្យឆាប់ទៅដល់ទឹកដីសន្យា ប៉ុន្តែនៅពេលដែលពួកគេធ្វើដំណើរមិនទាន់បានមួយកំណាត់ផ្លូវផង ពួកគេក៏បានចាប់ផ្ដើមរអ៊ូរទាំ។ ពួកគេចង់បរិភោគសាច់ ជាជាងបរិភោគនំម៉ាណាជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយពួកគេថែមទាំងចង់វិលត្រឡប់ទៅទឹកដីអេស៊ីព្ទវិញទៀតផង (ជនគណនា ១១:៤-៦)។ ពីដំបូង ពួកគេយល់ឃើញថា ការប្រទានរបស់ព្រះនូវនំម៉ាណាជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺជាការបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យចំពោះពួកគេ តែឥឡូវ ពួកគេរអ៊ូរទាំអំពីអាហារដែលពួកគេត្រូវបរិភោគដដែលៗ។ ការរអ៊ូរទាំហាក់ដូចមិនមែនជារឿងតូចតាចទេ ប៉ុន្តែវាជាសញ្ញាបង្ហាញអំពីអវត្តមាននៃការដឹងគុណព្រះ។ ពេលណាការខ្វះជំនឿ និងការខ្វះការដឹងគុណ បានក្លាយជាសញ្ញាសម្គាល់នៃជីវិតរបស់កូនព្រះ ពួកគេត្រូវទទួលផលវិបាកដោយជៀសមិនរួច។ យើងប្រហែលមិនទទួលផលវិបាកដូចពួកអ៊ីស្រាអែល ដោយត្រូវរស់នៅវិលវល់ក្នុងវាលរហោស្ថានអស់៤០ឆ្នាំនោះទេ ប៉ុន្តែការរអ៊ូរទាំរបស់យើងនឹងនាំឲ្យយើងទទួលផលវិបាក។ តើអ្នកចាំពេលដែលអ្នកមានចិត្តរំភើបរីករាយ ចំពោះជំនឿដែលអ្នកទើបតែមានចំពោះព្រះយេស៊ូវទេ? ពេលនោះ អ្នកប្រហែលជាទទួលបានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ហើយយល់ឃើញថា អ្វីៗដែលអ្នករកឃើញក្នុងព្រះគម្ពីរសុទ្ធតែអស្ចារ្យ។ អ្នកអានព្រះគម្ពីរនោះគ្រប់ទីកន្លែង។ បន្ទាប់មក អ្នកបានជួបបញ្ហាក្នុងការធ្វើដំណើរខាងវិញ្ញាណ ព្រោះព្រះគម្ពីរដែលអ្នកអាន ហាក់ដូចជាគ្មានអ្វីប្លែក ហើយអ្នកចង់ឲ្យព្រះទ្រង់ធ្វើការអ្វីមួយ ដែលរំភើបរីករាយជាងមុន និងប្រសើរជាងមុន។ តើអ្នកចាំពេលដែលអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អ ដែលហាក់ដូចជាមានឯកសិទ្ធិដ៏រំភើបរីករាយ…
Read article