ក្រោកឈរឡើងវិញ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
សុភាសិត ២៤:១៥-២២ ដ្បិតមនុស្សសុចរិត ទោះបើគេដួលដល់៧ដងក៏ដោយ គង់តែនឹងក្រោកឡើងវិញបាន តែមនុស្សអាក្រក់ត្រូវទំលាក់ ទៅក្នុងសេចក្តីអន្តរាយវិញ។ សុភាសិត ២៤:១៦ កាលនៅវ័យជំទង់ ខ្ញុំមានការចាប់ចិត្តនឹងកីឡាជិះស្គីរាំនៅលើទឹកកក។ ខ្ញុំចូលចិត្តមើលការគួបផ្សំរវាងសិល្បៈ និងកីឡានៅលើទឹកកក ដែលមានការបង្វិលខ្លួនដ៏រហ័ស ការលោតខ្ពស់ៗ និងជំហរដ៏ល្អឥតខ្ចោះ។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានមើលការសម្ដែងរបស់អ្នកជិះស្គីអាជីពជាច្រើនអ្នក ទីបំផុតខ្ញុំក៏មានឱកាសជិះស្គីលើទឹកកក ហើយបានចូលរៀននៅក្នុងក្រុមមួយ។ ក្រៅពីការរៀនជិះស្គីទៅមុខ និងចាប់ហ្វ្រាំង ហើយក៏បានរៀនជំនាញសំខាន់បំផុត ដែលអ្នកជិះស្គីគ្រប់កំរិតទាំងអស់ត្រូវរៀន គឺរៀនក្រោកឈរឡើងវិញឲ្យបានឆាប់រហ័ស នៅពេលយើងដួល។ ក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានរៀនបង្វិលខ្លួន និងលោតឡើងទៅលើជាច្រើនប្រភេទ ក្នុងមេរៀនឯកជន ប៉ុន្តែ ជានិច្ចជាកាល ខ្ញុំនៅតែត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការជិះស្គី ដែលជាការក្រោកឈរ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានដួលចុះ។ ទោះយើងគឺជាកីឡាករឬអត់ យើងសុទ្ធតែអាចដឹងថា “ការដួលចុះ” គឺជាផ្នែកមួយនៃជីវិតរបស់យើង។ យើងដួលចុះ ប្រហែលជាដោយសារយើងបានធ្វើអំពើបាប ហើយជំពប់ដួល ដោយសារយើងមានកំហុស ឬយើងបានដួលចុះ ដោយសារកាលៈទេសៈដែលពិបាកខ្លាំងពេក។ យើងប្រហែលជាទទួលរងការវាយប្រហារពីវិញ្ញាណអាក្រក់ ឬពីបញ្ហាអ្វីផ្សេងទៀត។ សាវ័កប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថា “យើងខ្ញុំត្រូវគេសង្កត់សង្កិនគ្រប់ជំពូក តែមិនទ័លផ្លូវឡើយ មានសេចក្តីវិលវល់ តែមិនទ័លគំនិតទេ មានគេធ្វើទុក្ខ តែមិនមែនត្រូវចោលនៅម្នាក់ឯងទេ ត្រូវគេវាយដួលស្តូក តែមិនស្លាប់ទេ”(២កូរិនថូស…
Read article