កេរដំណែលនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេស៊ូវ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
យ៉ូហាន ១៣:៣១-៣៦ ត្រូវឲ្យស្រឡាញ់គ្នា ដូចជាខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ យ៉ូហាន ១៣:៣៤ នៅប្រទេសស៊ុយអែត គេមានប្រពៃណីដែស្ទែតនីង(döstädning) ដែលតាមន័យត្រង់ គឺមានន័យថា “ការសម្អាតនៃសេចក្តីស្លាប់”។ ក្នុងប្រពៃណីនេះគេយល់ឃើញថា ពេលណាយើងមានវ័យចាស់ យើងគួរតែឈប់បង្គរ “របស់របរ” ទុកទៀត ហើយត្រូវជម្រុះចោលអ្វីៗ ដែលមិនចាំបាច់ដែលយើងរកបាន ពេញមួយជីវិត។ តាមពិត ប្រពៃណីការសម្អាតនៃសេចក្តីស្លាប់របស់ជនជាតិស៊ុយអែល គឺជាអំណោយនៃសេចក្តីស្រឡាញ់សម្រាប់កូន និងញាតិមិត្ត ព្រោះប្រពៃណីនេះបានផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវភាពងាយស្រួល នៅក្នុងរក្សាទុក្ខ ឬបរិច្ចាគអ្វីៗ ដែលមនុស្សចាស់បានបន្សល់ទុកបន្ទាប់ពីពួកគេលាចាកលោក។ ក្នុងនាមយើងអាចអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ យើងនឹងចូលដល់វ័យមួយ ដែលយើងគិតអំពីកេរដំណែលរបស់យើង ជាអ្វីៗដែលបានជួយឲ្យយើងរស់រៀន ក្នុងពេលកន្លងមក។ ពេលយើងនិយាយអំពីកេរដំណែល យើងច្រើនតែគិតអំពីលុយ កេរមរតក ឬអំណោយមនុស្សធម៌ និងអ្វីៗជាច្រើនទៀត។ ប៉ុន្តែ យើងចាំបាច់ត្រូវគិតអំពីពេលដែលព្រះយេស៊ូវចំណាយពេលចុងក្រោយ ជាមួយពួកសាវ័ក ដែលកាលនោះ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “កន្លែងដែលខ្ញុំទៅ នោះអ្នកពុំអាចនឹងទៅតាម ក្នុងគ្រាឥឡូវនេះបានទេ លុះគ្រាក្រោយទើបអ្នកនឹងទៅបាន”(យ៉ូហាន ១៣:៣៦)។ ព្រះអង្គបានប្រើពាក្យ ស្រឡាញ់ ឬបានស្រឡាញ់ ៤ដង ក្នុង ខ.៣៤-៣៥ ហើយសេចក្តីស្រឡាញ់ គឺជាកេរដំណែលរបស់ព្រះអង្គ។…
Read article