«ដូច្នេះ តើមិនគួរឲ្យឯងអាណិតមេត្តាដល់គូកនឯង ដូចជាអញបានអាណិតមេត្តាដល់ឯងដែរទេឬអី?» (ម៉ាថាយ ១៨:៣៣)។
មនុស្សដែលបានទទួលការអត់ទោសហើយ គួរតែរស់នៅជាមនុស្សដែលអត់ទោសឲ្យអ្នកដទៃ ហើយដោយសារយើងមិនងាយអត់ទោសឲ្យគេ នោះយើងចាំបាច់ត្រូវឮការក្រើនរម្លឹកនេះម្តងហើយម្តងទៀត។
ម្យ៉ាងទៀត យើងអត់ទោសឲ្យគេ ព្រោះព្រះអម្ចាស់បានអត់ទោសឲ្យយើងតាមរយៈព្រះយេស៊ូវហើយ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងយ៉ាងច្បាស់ថា ការអត់ទោសរបស់ព្រះអង្គមិនមែនដោយសារយើងបានធ្វើការល្អ ហើយមិនមែនដោយសារយើងខិតខំបង្ហាញសេចក្តីមេត្តា និងការអត់ទោសដល់អ្នកដទៃ តែផ្ទុយទៅវិញ ការអត់ទោសកើតចេញពីព្រះគុណព្រះ។
វិញ្ញាណដែលអត់ទោសគឺជាភស្តុតាងធំបំផុតដែលបង្ហាញថា នរណាម្នាក់ពិតជាបានប្រែចិត្តចេញពីបាប។ ផ្ទុយមកវិញ បើយើងនៅតែបន្តមានគំនុំ សេចក្តីសម្អប់ និងភាពជូរល្វីង ក្នុងចិត្តយើង នោះយើងមិនគ្រាន់តែនាំផលវិបាកដល់ជីវិតខ្លួនឯង និងបំផ្លាញទំនាក់ទំនងរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ យើងថែមទាំងចាំបាច់ត្រូវសួរខ្លួនឯងថា តើយើងពិតជាបានយល់អំពីលក្ខណៈនៃការអត់ទោសរបស់ព្រះដែរឬទេ។
យើងមិនអាចផ្តល់ឲ្យគេនូវការអត់ទោសពិតប្រាកដបានឡើយ ទាល់តែយើងបានស្គាល់ការអត់ទោសរបស់ព្រះ ហើយបើយើងស្គាល់ហើយ នោះយើងមិនអាចថា យើងមិនអាចអត់ទោសឲ្យគេនោះឡើយ។ ការអត់ទោសចេញពីចិត្តយើងមក ពេលណាហើយបានផ្លាស់ប្រែ ដោយសារព្រះគុណព្រះអង្គ និងបានពិចារណាអំពីទំហំនៃកំហុសរបស់យើងដែលទាស់ប្រឆាំងព្រះអង្គ។
ពេលណាការផ្លាស់ប្រែដូចនេះកើតមាន បាបដែលអ្នកដទៃធ្វើមកលើយើង នឹងមានទម្ងន់ស្រាលជាងមុន ខណៈដែលព្រះទ្រង់ជួយយើងឲ្យអត់ទោសឲ្យគេដូចដែលព្រះអង្គបានអត់ទោសឲ្យយើង។
នេះជាការគោលការណ៍នៅពីក្រោយរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូវអំពីអ្នកបម្រើ ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាថាយ ជំពូក១៨ ដែលបានទទួលការលើកលែងបំណុលដែលធៀបនឹងសម័យបច្ចុប្បន្នគឺ ស្មើនឹងទឹកប្រាក់៨ពាន់លានដុល្លារ ហើយបន្ទាប់មក គាត់បានបដិសេធន៍មិនលើកលែងឲ្យមិត្តភក្តិគាត់ដែលជំពាក់គាត់តែ ២ម៉ឺនដុល្លារ។ ត្រង់ចំណុចនេះ ព្រះយេស៊ូវសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងមើលឃើញភាពគ្មានហេតុផលនៃអ្នកបម្រើ ដែលបានទទួលការលើកលែងបំណុលដ៏ច្រើនលើសលប់ តែមិនបានលើកលែងឲ្យបំណុលដែលគេជំពាក់គាត់។
ដូចនេះ បំណុលដែលគេជំពាក់គាត់មានទំហំតូចណាស់ បើធៀបនឹងបំណុលដែលស្ដេចលើកលែងឲ្យគាត់។ ដូចគ្នានេះដែរ យើងដែលបានទទួលការអត់ទោសបាបដ៏លើសលប់ពីព្រះ ក៏គ្មានហេតុផលអ្វីដែលមិនត្រូវអត់ទោសឲ្យអ្នកដទៃនោះទេ។
បើយើងបានដកពិសោធន៍នឹងសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះ នោះយើងត្រូវតែប្រាកដថា យើងអនុវត្តន៍នូវការអត់ទោសឲ្យគេដោយគ្មានការធ្វេសប្រហែស។ យើងអរសប្បាយនឹងភាពពេញលេញរបស់ព្រះក្នុងការអត់ទោសឲ្យអ្នកដទៃ។ ចូរលុបចោលកំហុសរបស់អ្នកដទៃដែលអ្នកបានកត់ទុកក្នុងចិត្តអ្នក ដោយមិនចង់អត់ទោសឲ្យគេ។ បើអ្នកគិតថា អ្នកពិបាកលុបចោល ដោយសារកំហុសដែលគេធ្វើមកលើអ្នកមានភាពធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង នោះចូរមើលទៅបំណុលដែលព្រះបានអត់ទោសឲ្យអ្នកចុះ ហើយមើលទៅការលះបង់របស់ព្រះអង្គ ដើម្បីអត់ទោសឲ្យអ្នកចុះ ការនោះនឹងជួយអ្នកផ្តល់ក្តីមេត្តាដល់អ្នកដទៃ។
ជាការពិតណាស់ បើព្រះទ្រង់បានអត់ទោសឲ្យអ្នកហើយ នោះព្រះអង្គនឹងចាក់បង្ហូរព្រះគុណ និងសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីជួយឲ្យអ្នកដើរ ដោយភាពសុខដុមជាមួយអ្នកដទៃ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ម៉ាកុស ១១:២០-២៥
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ និក្ខមនំ ៣៩-៤០ និងយ៉ាកុប ៥
