ការស្តាយក្រោយ ដែលមានសង្ឃឹម (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«កាលយូដាស ជាអ្នកបញ្ជូនទ្រង់ បានឃើញថា ទ្រង់ជាប់ទោសដូច្នោះ នោះវានឹកស្តាយក៏យកប្រាក់៣០ ទៅឲ្យដល់ពួកសង្គ្រាជ និងពួកចាស់ទុំវិញ ដោយពាក្យថា ខ្ញុំបានជាធ្វើបាប ដោយបញ្ជូនឈាមឥតមានទោសហួសទៅហើយ…វាក៏បោះប្រាក់ចោលទៅក្នុងព្រះវិហារ រួចចេញទៅក្រៅអួលស្ទះស្លាប់ទៅ» (ម៉ាថាយ ២៧:៣-៥)។ តើមានរឿងអ្វីកើតឡើងចំពោះលោក យូដាស បន្ទាប់ពីគាត់បានក្បត់ព្រះយេស៊ូវ? «គឺគាត់បានផ្លាប់ប្ដូរគំនិត»។ ឃ្លានេះត្រូវបានគេបកប្រែជាភាសាខ្មែរថា «វានឹកស្តាយ»។ ចិត្តរបស់លោក យូដាស បានផ្លាស់ប្ដូរ គឺហាក់ដូចជាភ្លាមៗ ហើយគំនិតរបស់គាត់ក៏ផ្លាស់ប្ដូរដែរ។ លោក យូដាស បាននាំមនុស្សប្រដាប់ដោយអាវុធចូលសួនច្បាគែតសេម៉ានី មកចាប់ព្រះកាយព្រះយេស៊ូវ យ៉ាងគឃ្លើន តែប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមក ទឹកមុខគាត់ក៏បានផ្លាស់ប្ដូរនៅចំពោះមុខសម្ដេចសង្ឃ និងពួកចាស់ទុំនៃសាសន៍យូដា។ ចិត្តដ៏រឹងរបស់គាត់បានផ្លាស់ប្ដូរ ដោយវិញ្ញាណនៃការស្តាយក្រោយ ដែលកំពុងធ្វើទុក្ខព្រលឹងគាត់។ ចូរយើងពិចារណាអំពីរឿងរបស់លោក យូដាស បន្តិច ហើយចូរយើងចាំថា បាបតែងតែនាំមកនូវក្តីសង្ឃឹមក្លែងក្លាយ។ ជាញឹកញាប់អារម្មណ៍របស់យើង នៅមុនពេលយើងធ្វើអំពើបាបខុសពីអារម្មណ៍បន្ទាប់ពីយើងបានប្រព្រឹត្តបាបហើយ។ នេះក៏ជាអារម្មណ៍ដែលលោក អ័ដាម និងនាង អេវ៉ា មានក្នុងសួនច្បារអេដែន បន្ទាប់ពីពួកគេមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះដែរ។ អ្វីៗដែលពួកគេបានដឹង មុនពេលពួកគេបរិភោគផ្លែនោះ អ្វីដែលពួកគេបានរំពឹងចង់បានក្នុងការបះបោរនោះក៏បានធ្វើឲ្យពួកគេខកចិត្តរកនិយាយមិនចេញ (លោកុប្បត្ដិ ៣:៦-៨)។ ដូចគ្នានេះដែរ អ្វីៗដែលហាក់ដូចជាមានការទាក់ទាញយ៉ាងខ្លាំងចំពោះលោក…
Read article