អេភេសូរ ២:៦-១០
ដ្បិតយើងរាល់គ្នាជាស្នាដៃ ដែលទ្រង់បង្កើតក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវសំរាប់ការល្អ ដែលព្រះបានរៀបចំជាមុន ឲ្យយើងរាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាម។ អេភេសូរ ២:១០
មានពេលមួយ ខ្ញុំបានឃើញបុរសម្នាក់ និងកូនស្រីដែលជាក្មេងតូច បានជ្រុះកាតមួយសន្លឹក នៅលើដី។ ពួកគេបានដើរហួសប្រហែល៦ម៉ែត្រហើយ ខ្ញុំក៏មិនចង់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះវាដែរ ដោយសារខ្ញុំកំពុងយឺតម៉ោងធ្វើការ។ ខ្ញុំប្រាប់ខ្លួនឯងថា ពួកគេមុខជាដឹងខ្លួន ហើយត្រឡប់មករើសវាវិញមិនខាន។ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែបន្តដើរទៅមុខទៀត។ បញ្ញាចិត្តរបស់ខ្ញុំក៏បានជំរុញខ្ញុំឲ្យទៅរើសកាតនោះឲ្យពួកគេ។ វាជាកាតសម្រាប់ឡើងជិះឡានក្រុង ដែលពួកគេបានបង់ថ្លៃធ្វើដំណើររួចជាស្រេច។ នៅពេលដែលខ្ញុំប្រគល់កាត់នោះឲ្យទៅពួកគេ ពួកគេបានថ្លែងអំណរគុណ ដោយចិត្តត្រេកអរ ហើយខ្ញុំក៏បានសប្បាយចិត្តដែរ។ ខ្ញុំក៏បានឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីខ្ញុំមានអារម្មណ៍ល្អយ៉ាងនេះ នៅពេលដែលខ្ញុំបានធ្វើអំពើល្អដ៏តូច សម្រាប់អ្នកដទៃ។
តាមវិទ្យាសាស្ត្រ រូបកាយរបស់មនុស្សបង្កើតជាតិគីមីម្យ៉ាង ដែលធ្វើឲ្យអារម្មណ៍របស់យើងល្អជាងមុន ពេលណាយើងធ្វើអំពើសប្បុរសសម្រាប់អ្នកដទៃ។ ដូចនេះ ព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតយើងមក ដោយឲ្យអារម្មណ៍ល្អកើតមានក្នុងចិត្តយើង នៅពេលដែលយើងធ្វើអំពើល្អ! រឿងនេះមិនមានអ្វីគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេ ព្រោះយើងដឹងថា ព្រះដ៏ល្អបានបង្កើតយើងមក ឲ្យដូចរូបអង្គទ្រង់។
បទគម្ពីរអេភេសូរ ២:១០ បានបង្ហាញថា គោលបំណងដែលព្រះអង្គបានបង្កើតយើងមក ក៏ដើម្បីឲ្យយើងធ្វើជាព្រះពរដល់អ្នកដទៃផងដែរ។ ខគម្ពីរនេះមិនគ្រាន់តែបានបង្គាប់យើងឲ្យធ្វើការល្អប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បានបង្ហាញលក្ខណៈដែលព្រះអង្គបានបង្កើតឲ្យយើងមានពីកំណើតមក ដើម្បីឲ្យយើងធ្វើការល្អ។ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវធ្វើការល្អធំៗគ្រប់ពេលឡើយ។ បើយើងធ្វើរឿងតូចមួយ ដើម្បីជួយអ្នកដទៃ ក្នុងការរស់នៅរាល់ថ្ងៃ យើងមិនគ្រាន់តែទទួលបានក្តីអំណរជារង្វាន់ប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ដឹងផងដែរថា យើងកំពុងផ្គាប់ព្រះទ័យព្រះ ដោយធ្វើអ្វីដែលព្រះអង្គបានបង្កើតយើងមក ដើម្បីឲ្យយើងធ្វើ។—Leslie Koh
តើនរណាត្រូវការជំនួយ ឬពាក្យលើកទឹកចិត្តរបស់អ្នក? តើមានពាក្យសម្តីល្អៗ ឬអំពើល្អដ៏សាមញ្ញអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកអាចធ្វើសម្រាប់មិត្តភក្តិ មិត្តរួមការងារ ឬអ្នកជិតខាង?
ឱព្រះវរបិតា សូមព្រះអង្គបើកភ្នែករបស់ទូលបង្គំ ឲ្យដឹងថា ទូលបង្គំអាចមានចិត្តសប្បុរសចំពោះនរណាម្នាក់ នៅថ្ងៃនេះ ដោយរបៀបណា។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ចោទិយកថា ២៣-២៥ និង ម៉ាកុស ១៤:១-២៦
