ព្រឹក
មិនរអ៊ូរទាំដាក់ព្រះ
ដោយKaren Huang
April 2, 2025
និក្ខមនំ ១៥:២២-២៧
លោកក៏អំពាវនាវដល់ព្រះយេហូវ៉ា រួចទ្រង់បង្ហាញដើមឈើ១ ឲ្យលោកបោះទៅក្នុងទឹក នោះទឹកក៏ត្រឡប់ទៅជាសាបវិញ។ និក្ខមនំ ១៥:២៥
មានពេលមួយអាឡិច(Alex) បានទទួលការឆ្លើយតប ចំពោះការអធិស្ឋានរបស់គាត់ នៅពេលដែលក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រង បានចេញថ្លៃព្យាបាលធ្មេញរបស់គាត់ លើសពីការរំពឹងគិតរបស់គាត់។ ឥឡូវនេះ គាត់ចាំបាច់ត្រូវទទួលការព្យាបាលធ្មេញមួយទៀត។ គាត់ក៏បានត្អូញត្អែរថា តើខ្ញុំអាចទៅរកលុយបង់ថ្លៃពេទ្យ នៅទីណា? ពេលនោះ គំនិតរបស់គាត់មានពេញទៅដោយការពិបាកចិត្ត ចំពោះការចំណាយដ៏ច្រើនលើសសមត្ថភាពរបស់គាត់។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលកំណត់ដែលត្រូវបង់ថ្លៃពេទ្យធ្មេញក៏បានមកដល់ គាត់ក៏បានទទួលអំណោយជាទឹកប្រាក់ ពីសាច់ញាតិរបស់គាត់។ អាឡិចក៏បាននិយាយថា “ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ខ្មាសអៀនណាស់។ ខ្ញុំបានឃើញព្រះទ្រង់បំពេញតម្រូវការរបស់ខ្ញុំ តាមក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រង និងសាច់ញាតិរបស់ខ្ញុំហើយ។ ខ្ញុំមិនគួរត្អូញត្អែរទេ តែត្រូវទូលសូមជំនួយពីព្រះអង្គវិញ”។
កាលពួកអ៊ីស្រាអែលចូលវាលរហោស្ថានស៊ើរ ពួកគេក៏ទើបតែបានដកពិសោធន៍ជាមួយនឹងការប្រោសលោះរបស់ព្រះ ក្នុងសមុទ្រក្រហម(និក្ខមនំ ១៤)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគេហាក់ដូចជាបានភ្លេចជំនួយ ដែលជាការអស្ចារ្យនេះ ខណៈពេលដែលពួកគេរអ៊ូរទាំ អំពីការខ្វះទឹកផឹក ក្នុងវាលរហោស្ថាន(១៥:២២-២៤)។ ពាក្យ “រអ៊ូរទាំ” ក្នុងព្រះគម្ពីរភាសាហេព្រើរ គឺសំដៅទៅលើការបះបោរទាស់នឹងព្រះ។ ការឆ្លើយតបរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែលដោយចិត្តជូរល្វីង គឺផ្ទុយនឹងលោកម៉ូសេ ដែលបានទូលសូមជំនួយពីព្រះអង្គ(ខ.២៥)។ ក្រោយមក ព្រះអម្ចាស់ក៏បានប្រទានទឹកឲ្យរាស្រ្តព្រះអង្គផឹក ដោយព្រះគុណព្រះអង្គ(ខ.២៥-២៧)។
ក្នុងពេលដែលយើងមានតម្រូវការ យើងអាចជៀសវាងការរអ៊ូរទាំ ដោយទូលសូមព្រះអង្គជួយយើង តាមគំរូរបស់លោកម៉ូសេ។ ទោះព្រះអង្គប្រទានជំនួយ ដោយការអស្ចារ្យ ដោយការផ្គត់ផ្គង់ជាក់ស្តែង ដោយជំនួយរបស់មនុស្ស ឬដោយការប្រទានកម្លាំងសម្រាប់ស៊ូទ្រាំក្តី យើងអាចទុកចិត្តថា ព្រះអង្គស្តាប់ឮយើង ហើយក៏យកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះយើងផងដែរ។—Karen Huang
កាលពីមុន តើមានអ្វីបណ្តាលឲ្យអ្នករអ៊ូរទាំ ក្នុងពេលខ្វះខាត? តើអ្នកអាចរំឭកខ្លួនឯងដូចម្តេចខ្លះ
ឲ្យងាកទៅរកព្រះអង្គ ទូលសូមជំនួយ តាមគំរូរបស់លោកម៉ូសេ?
ឱព្រះដ៏ស្មោះត្រង់ ព្រះអង្គជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ទូលបង្គំ។ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យមើលទៅព្រះអង្គ
ដោយទុកចិត្ត ហើយពឹងផ្អែកព្រះអង្គ នៅពេលដែលទូលបង្គំត្រូវការជំនួយ។
Visit ODBU.org/OT234 to find comfort and strength in this deep dive into Moses’ struggles in the book of Exodus.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ពួកចៅហ្វាយ ១៩-២១ និង លូកា ៧:៣១-៥០
ប្រភេទ
ល្ងាច
ព្រះយេស៊ូវឈរក្នុងចំណោមយើង (សៀវភៅសេចក្តីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
April 2, 2025
«នៅថ្ងៃដំបូងក្នុងអាទិត្យនោះឯង លុះព្រលប់ហើយ កាលទ្វារទាំងអស់នៅកន្លែងដែលពួកសិស្សប្រជុំគ្នា បានបិទ ដោយព្រោះខ្លាចសាសន៍យូដា នោះព្រះយេស៊ូវទ្រង់យាងមកឈរនៅកណ្ដាលពួកសិស្ស មានព្រះបន្ទូលថា សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្តីសុខចុះ» (យ៉ូហាន ២០:១៩)។
កាលព្រះយេស៊ូវបង្ហាញអង្គទ្រង់ជាលើកទីមួយឲ្យពួកសាវ័កឃើញ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ពួកគេកំពុងលាក់ខ្លួន ក្នុងបន្ទប់បិទជិត ដោយការភ័យខ្លាចការអ្វីដែលពួកអាជ្ញាធរនឹងធ្វើ បន្ទាប់ពីបានចាប់អ្នកដឹកនាំរបស់ពួកគេឆ្កាងហើយ។ តែទ្វាដែលបានចាក់សោជាប់ មិនអាចរារាំងព្រះយេស៊ូវបានទេ! គ្មានអ្វីរារាំងព្រះអង្គមិនឲ្យយាងចូលក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេជាថ្មី ដោយបង្ហាញអង្គទ្រង់ឲ្យពួកគេដឹងថា ព្រះអង្គជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ពួកគេ និងជាក្តីសង្ឃឹមដ៏រស់សម្រាប់ពួកគេ។ ព្រះអង្គអាចទតឃើញ ស្តាប់ឮ ប៉ះ និងជ្រាបអំពីយើង ហើយព្រះអង្គអាចចូលក្នុងជីវិតយើងយ៉ាងដូចនេះផងដែរ។ ទោះយើងកំពុងនៅទីណា ឬបានធ្វើអ្វីក៏ដោយ ក៏ព្រះគ្រីស្ទអាចចូលក្នុងជីវិត ទុក្ខលំបាក ភាពងងឹត ការភ័យខ្លាច និងការសង្ស័យរបស់យើង ហើយបង្ហាញអង្គទ្រង់ឲ្យយើងបានឃើញ និងស្គាល់ ដោយប្រកាសថា «សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្តីសុខចុះ»។
ប្រហែលជាអ្នកមានការសង្ស័យ ដូចសាវ័ក ថូម៉ាស ដោយប្រញាប់ចោទសួរ អំពីបញ្ហានៃសេចក្តីជំនឿ។ សំណួរមានប្រយោជន៍ចំពោះយើងក្នុងកម្រិតខ្លះ។ លោក ថូម៉ាស បានទូលសួរព្រះយេស៊ូវ ដោយត្រង់ៗ ជាពិសេសគាត់បានទូលព្រះអង្គថា បើខ្ញុំមិនឃើញស្នាមដែកគោលនៅព្រះហស្តទ្រង់ ទាំងលូកម្រាមទៅក្នុងស្នាមដែកគោលនោះ ហើយលូកដៃខ្ញុំទៅក្នុងចំហៀងទ្រង់ នោះខ្ញុំមិនព្រមជឿទេ។ រួចទ្រង់មានព្រះបន្ទូលទៅ ថូម៉ាស ថា «ចូរលូកម្រាមដៃអ្នកមក ស្ទាបមើលដៃខ្ញុំឯណេះ ហើយលូកដៃមកក្នុងចំហៀងខ្ញុំផង កុំឲ្យមានចិត្តមិនជឿឡើយ ត្រូវឲ្យជឿចុះ» (យ៉ូហាន ២០:២៤-២៩)។ ព្រះយេស៊ូវអាចបំបាត់ការសង្ស័យរបស់យើង។ ពុំនោះទេ យើងប្រហែលបដិសេធន៍ព្រះអង្គ ដូចលោក ពេត្រុស ដោយប្រញាប់បដិសេធន៍អត្តសញ្ញាណរបស់យើងក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ហើយប្រញាប់មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងមានទោស ដោយសារកំហុសរបស់យើង។ ព្រះយេស៊ូវបានទទួលយកលោក ពេត្រុស ដែលបានទូលសួរព្រះអង្គជាច្រើនដងរាប់មិនអស់ តែមានការសោកស្តាយជាពន់ពេកនៅចំពោះសំណួររបស់ស្ត្រីអ្នកបម្រើម្នាក់ ហើយព្រះអង្គក៏បានឲ្យគាត់ធ្វើជាថ្មដា សម្រាប់ឲ្យពួកជំនុំព្រះអង្គសង់ពីលើ (ម៉ាថាយ ១៦:១៨)។ ព្រះយេស៊ូវក៏ទទួលយកយើង ទោះយើងមានចំណុចខ្វះខាតយ៉ាងណា ហើយកែប្រែជីវិតយើង។ ម្យ៉ាងទៀត យើងប្រហែលជាមានលក្ខណៈដូចនាងម៉ារា ជាអ្នកស្រុកម៉ាកដាឡា ដែលមានអតីតកាលទាបថោកបានជាយើងមានអារម្មណ៍ថា យើងមិនមានភាពសក្ដិសមនឹងឲ្យព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ និងទទួលយកយើង។ ប៉ុន្តែ ព្រះគម្ពីរមិនបានចែងថា គ្រូបង្រៀនសាលារៀនថ្ងៃអាទិត្យជាមនុស្សដែលព្រះយេស៊ូវបានជួបមុនគេ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ តែមនុស្សដំបូងគេ ដែលព្រះអង្គបានជួប គឺជាស្ត្រីម្នាក់នេះ ដែលមានអតីតកាលដែលទាបថោក មានពេញដោយអំពើបាប ហើយក៏ធ្លាប់ត្រូវអារក្សចូលទៀត។ ការជួបគ្នាបន្ទាប់ពីព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ មិនមែនជារឿងចៃដន្យនោះទេ។ ព្រះអង្គក៏បានទទួលយកយើង ដោយការប្រោសលោះយ៉ាងដូចនេះផងដែរ។
ព្រះយេស៊ូវបានយាងចូលបន្ទប់ដែលបានចាក់សោជាប់ ដូចនេះ ព្រះអង្គក៏អាចយាងចូលក្នុងចិត្តដែលរឹងទទឹងផងដែរ។ តាមរយៈការសុគត និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គ ព្រះអង្គអាចធ្វើស្ពានតភ្ជាប់ភាពខ្វះចន្លោះ ដែលបាបបានកណ្ដាលឲ្យមានឡើង ជាការដាច់ចេញពីគ្នារវាងមនុស្សជាតិដែលបះបោរ និងព្រះដ៏សុចរិត។ យើងត្រូវតែទទួលសេចក្តីសង្គ្រោះ ដែលព្រះអង្គបានប្រទានមកដោយឥតគិតថ្លៃ។ យើងចាំបាច់ត្រូវកត់ចំណាំសេចក្តីពិតនេះ ក្នុងចិត្តយើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
តើអ្នកបានទទួលព្រះយេស៊ូវដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ និងអស់ពីចិត្តហើយឬនៅ? តើអ្នកបានឱបក្រសោបព្រះអង្គជារៀងរាល់ថ្ងៃទេ? តើអ្នកបានរំឭកដំណឹងល្អរបស់ព្រះអង្គឲ្យខ្លួនឯងស្តាប់ រៀងរាល់ពេលព្រឹកឬទេ? ការជឿព្រះអង្គពិតប្រាកដ ចាំបាច់ត្រូវមានការប្ដេជ្ញាចិត្តក្នុងការបម្រើព្រះអង្គ។ យើងត្រូវចុះចូលការដឹកនាំរបស់ព្រះអង្គ ធ្វើជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង។ យើងទុកដាក់ព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គ ក្នុងចិត្តយើង ហើយទទួលយកសេចក្តីសង្គ្រោះដែលព្រះអង្គបានប្រទានដោយឥតគិតថ្លៃ។ ពេលណាអ្នកមានជំនឿដូចនេះ អ្នកនឹងបានឃើញព្រះអង្គឈរនៅក្បែរអ្នក ដោយប្រទានសន្តិភាពដ៏អស់កល្ប និងស្និទ្ធស្នាល ដែលកែប្រែ ហើយមានជ័យជម្នះមកលើទុក្ខសោក ភាពងងឹត ការភ័យខ្លាច ការសង្ស័យរបស់អ្នក។ ចូរស្តាប់ព្រះគ្រីស្ទដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញមានបន្ទូលថា «សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្តីសុខចុះ»។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ យ៉ូហាន ២០:២៤-២៩
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ សុភាសិត ៣០-៣១ និងហេព្រើរ ៥