«ហើយដែលឃើញទ្រង់មានភាពជាមនុស្សដូច្នោះ នោះក៏បន្ទាបព្រះអង្គទ្រង់ ទាំងចុះចូលស្តាប់បង្គាប់ រហូតដល់ទីមរណៈ គឺទ្រង់ទទួលសុគតជាប់ឈើឆ្កាងផង ដោយហេតុនោះបានជាព្រះបានលើកទ្រង់ឡើងយ៉ាងខ្ពស់ ហើយបានប្រទានឲ្យមាននាមដ៏ប្រសើរ លើសជាងអស់ទាំងនាមផង» (ភីលីព ២:៨-៩)។
យើងអាចសង្ខេបបទគម្ពីរនេះ និងសេចក្តីពិតជាមូលដ្ឋានបំផុតក្នុងចក្រវាលយ៉ាងដូចនេះថា៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះអម្ចាស់។
ទេវវិទូភាគច្រើនយល់ស្របថា ពាក្យ «នាម» ដែលសាវ័ក ប៉ុល បាននិយាយសំដៅក្នុងខ.៩ គឺជានាម «ព្រះអម្ចាស់» មិនអាចជានាមអ្វីផ្សេងទេ (ភីលីព ២:១១)។ ក្នុងបទគម្ពីរនេះ ពាក្យដើមភាសាក្រិក ដែលប្រែថា «ព្រះអម្ចាស់» គឺ “kyrios” ដែលគេក៏អាចប្រើ ក្នុងការបកប្រែពីព្រះនាមរបស់ព្រះ យ៉ាវេហ៍ ឬយេហូវ៉ា ជាង៦ពាន់ដង ក្នុងព្រះគម្ពីរសែពទូជិន (ជាព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បកប្រែជាភាសាក្រិក) ជាព្រះនាម ដែលសព្វថ្ងៃនេះ ព្រះគម្ពីរភាសាអង់គ្លេសភាគច្រើនបានបកប្រែមកថា ព្រះអម្ចាស់។ សាវ័ក ប៉ុល បានប្រើព្រះនាមបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ដើម្បីនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ អំពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវ បន្ទាប់ពីគាត់បានរំឭកយើង អំពីការបន្ទាបព្រះកាយរបស់ព្រះយេស៊ូវ ក្នុងអំឡុងពេលព្រះអង្គកំពុងធ្វើព្រះរាជកិច្ចនៅលើផែនដី។
ក្នុងភាសាហេព្រើរ ពាក្យយ៉ាវេ ឬយេហូវ៉ា ផ្សំពីព្យញ្ជនៈ៤ (YHWH) បានជាពីដំបូង គេមិនអាចអានដាច់ ហើយគោលបំណងរបស់ជនជាតិយូដា ក៏មិនហ៊ាននិយាយចេញនូវព្រះនាមព្រះ ពីបបូរមាត់ពួកគេដែរ។ តែព្រះយ៉ាវេ ឬយេហូវ៉ា ដែលមនុស្សមិនអាចពិពណ៌នាអំពីព្រះអង្គឲ្យបានសព្វគ្រប់បាន ព្រះអង្គបានយាងចុះមកផែនដីដោយយកកំណើតជាព្រះគ្រីស្ទ ហើយបានបង្ហាញអង្គទ្រង់ដល់បុរស និងស្ត្រីជាច្រើន។ ព្រះអង្គបានយាងទៅសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ដោយការបន្ទាបព្រះកាយ ហើយបន្ទាប់មកព្រះអង្គក៏បានទទួលការលើកតម្កើងឲ្យនៅកន្លែងខ្ពស់បំផុត ជាកន្លែងដ៏ត្រឹមត្រូវរបស់ព្រះអង្គ ហើយឲ្យព្រះនាមព្រះអង្គខ្ពស់ជាងអស់ទាំងនាម។ គ្រូបង្រៀនព្រះបន្ទូលម្នាក់បានបកស្រាយថា «ព្រះអង្គបានកែប្រែព្រះនាមដែលមិនអាចពិពណ៌នាបានឲ្យក្លាយជាព្រះនាមដែលមនុស្សអាចនិយាយចេញមកបាន ហើយគួរជាទីប្រាថ្នាដល់លោកីយ៍ទាំងមូល»។ ព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គ «បានបង្ហាញចេញមកដោយការគ្របដណ្តប់ដោយសេចក្តីមេត្តា»1 ក្នុងអង្គដែលមានព្រះនាមព្រះអង្គជាកម្មសិទ្ធិ។
បទទំនាយគ្រាសញ្ញាចាស់ បានផ្តល់ឲ្យនូវការបកស្រាយកាន់តែច្បាស់ថែមទៀត។ ក្នុងបទគម្ពីរ អេសាយជំពូក៤៥ ព្រះអង្គបានប្រទានការពិពណ៌នាអំពីអង្គទ្រង់ថា «ក្រៅពីអញ គ្មានព្រះឯណាទៀត ដែលជាព្រះសុចរិត ហើយជាព្រះអង្គសង្គ្រោះទេ គ្មានណាមួយក្រៅពីអញឡើយ» (អេសាយ ៤៥:២១)។ កាលពីមុន សាវ័ក ប៉ុល បានទាស់ប្រឆាំងព្រះគ្រីស្ទ និងអ្នកដើរតាមព្រះអង្គយ៉ាងខ្លាំង តែក្រោយមក គាត់ក៏បានប្រើការពិពណ៌នានេះអំពីព្រះគ្រីស្ទ ដោយធ្វើការប្រកាសដ៏គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែង អំពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះអង្គ។ គាត់បានចង្អុលបង្ហាញថា ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានលើកតម្កើងជាសាធារណៈ ឲ្យមានតំណែងដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះអង្គ តាំងពីមុនពេលព្រះអង្គយាងចុះមកផែនដី ដើម្បីទទួលយកការបន្ទាបបន្ថោក ជំនួសយើង។ ឥឡូវនេះ ព្រះអង្គកំពុងអង្គុយនៅខាងស្តាំព្រះហស្តព្រះវរបិតា។ ព្រះចេស្ដាព្រះអង្គមាននៅទីនោះស្រាប់សម្រាប់ឲ្យគេបានឃើញ គឺអ្នកដែលជឿព្រះអង្គជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ។ អត្តសញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គ មិនមានភាពស្រពិលស្រពិល ឬគួរឲ្យសង្ស័យឡើយ។
ព្រះអង្គជាព្រះសង្គ្រោះតែមួយ ហើយព្រះយេស៊ូវជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនោះ គឺដូចដែលទេវតាបានបង្គាប់នាង ម៉ារា ថា «អ្នកត្រូវថ្វាយព្រះនាមថា «យេស៊ូវ» ព្រោះបុត្រនោះនឹងជួយសង្គ្រោះរាស្ត្រទ្រង់ឲ្យរួចពីបាប» (ម៉ាថាយ ១:២១)។ រយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ បន្ទាប់ពីសាវ័ក ប៉ុល បានបើកភ្នែកមើលសេចក្តីពិត អំពីព្រះយេស៊ូវជានរណា យើងនៅតែអាចយល់អំពីការគោរព និងសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលគួរស្ញប់ស្ញែង ក្នុងព្រះបន្ទូលដែលគាត់បង្រៀនពួកជំនុំនៅទីក្រុងភីលីព។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់។ ព្រះអង្គមានព្រះនាមខ្ពស់លើអស់ទាំងនាម។ សាវ័ក ប៉ុល មិនដែលបង្រៀនយើងឲ្យមានការធ្វេសប្រហែស ក្នុងការស្គាល់សេចក្តីពិតនេះឡើយ។ យើងក៏មិនត្រូវធ្វេសប្រហែសដែរ។ ចូរឈប់បង្អង់សិន ដើម្បីឲ្យព្រះបន្ទូលព្រះអង្គកណ្ដាលចិត្តយើង ឲ្យសរសើរតម្កើងព្រះយេស៊ូវជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់រាស្ត្រព្រះអង្គ … ជាព្រះគ្រីស្ទ ជាក្សត្រដែលយាងមកតាមព្រះបន្ទូលសន្យា…ជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះដែលបានបង្ហាញអង្គទ្រង់ឲ្យគេស្គាល់ មានព្រះនាមមិនអាចពិពណ៌នាបាន។
ហើយអ្នកអាចហៅព្រះអង្គថា «បងប្រុស» (ហេព្រើរ ២:១១)។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ វិវរណៈ ១:៩-២០
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ លេវីវិន័យ ១៣ និងហេព្រើរ ១០:១៩-៣៩
1លោក Jeremy Taylor, “Considerations upon the Circumcision of the Holy Childe Jesus,” in The Great Exemplar of Sanctity and Holy Life According to the Christian Institution, Described in the History of the Life and Death of the Ever Blessed Jesus Christ, the Saviour of the World (ឆ្នាំ១៦៤៩), ទំព័រ៦១។
