រ៉ូម ១:៨-១៧
ដ្បិតខ្ញុំគ្មានសេចក្ដីខ្មាស ចំពោះដំណឹងល្អនៃព្រះគ្រីស្ទទេ។ រ៉ូម ១:១៦
ទីកន្លែងជួបជុំគ្នា និងកន្លែងស្នាក់នៅ សម្រាប់ការប្រជុំអ្នកដឹកនាំ ក្នុងតំបន់ប្រជុំជន នៃទីក្រុងឈីកាហ្គោ មានភាពខុសគ្នាយ៉ាងខ្លាំង ពីភាពក្រីក្ររបស់មនុស្ស ដែលខ្ញុំបានជួប នៅតាមផ្លូវទៅកន្លែងប្រជុំនោះ គឺភាពក្រីក្ររបស់បុគ្គលដែលខ្វះអាហារ និងទីជម្រក។ ភាពខុសគ្នានេះបានជួយខ្ញុំមើលឃើញ និងចែកចាយអំពីអ្វីៗដែលយើងត្រូវការ ដែលរាប់បញ្ចូលទាំងការធ្វើផែនការ តាមចក្ខុវិស័យរបស់យើង ដើម្បីបម្រើទីក្រុងនេះ និងតំបន់ផ្សេងទៀត ដោយនាំធនធានដំណឹងល្អ (គឺអ្វីក៏ដោយដែលព្រះបានប្រទាន ដើម្បីជួយផ្សព្វផ្សាយព្រះរាជសារអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ព្រះអង្គ) ទៅកាន់កន្លែង ដែលគេត្រូវការធនធានដំណឹងល្អទាំងនេះខ្លាំងបំផុត។
កាលសាវ័កប៉ុលសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំនៅទីក្រុងរ៉ូម គាត់មិនទាន់បានទៅសួរសុខទុក្ខពួកគេនៅឡើយទេ តែគាត់ចង់ទៅសួរសុខទុក្ខពួកគេ បានជាគាត់មានប្រសាសន៍ថា “ដោយព្រោះខ្ញុំរឭកចង់ឃើញអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីនឹងចែកអំណោយទានណាមួយ ខាងវិញ្ញាណមកអ្នករាល់គ្នា ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានតាំងនៅយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន គឺថា ឲ្យយើងបានសេចក្ដីកំសាន្តចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នា ដោយសារសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងនីមួយៗ គឺរបស់អ្នករាល់គ្នា នឹងរបស់ខ្ញុំផង”(រ៉ូម ១:១១-១២)។ លោកសាវ័កកំពុងទន្ទឹងរង់ចាំពេលដែលគាត់អាចចែកចាយ “អំណោយទាន” ដែលនឹងមានប្រយោជន៍ចំពោះគាត់ និងពួកគេ ខណៈពេលដែលពួកគេខិតខំរស់នៅថ្វាយព្រះយេស៊ូវ និងបម្រើអ្នកដទៃ។ ធនធានដែលយើងមាន ក៏រាប់បញ្ចូលអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ និងធនធានជាសម្ភារៈ ដែលព្រះបានប្រទានយើងផងដែរ។ ចូរយើងបើកចិត្តឲ្យព្រះអង្គប្រើយើង ដើម្បីឈោងចាប់មនុស្សទាំងឡាយដោយព្រះរាជសារនៃដំណឹងល្អ ដោយក្តីអាណិត។ ហើយខណៈពេលដែលព្រះអង្គចម្រើនកម្លាំងយើង ចូរយើងបើកចំហរចិត្ត ដៃ និងបបូរមាត់ ដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃ។ ចូរយើងបម្រើ ដោយគ្មានសេចក្ដីខ្មាស ចំពោះដំណឹងល្អនៃព្រះគ្រីស្ទ “ពីព្រោះជាព្រះចេស្តានៃព្រះ សំរាប់នឹងជួយសង្គ្រោះ ដល់អស់អ្នកណាដែលជឿ”(ខ.១៦)។—Arthur Jackson
តើអ្នកនឹងចែកចាយដំណឹងល្អ អំពីការអត់ទោសបាប ដែលអ្នកបានទទួលដោយរបៀបណា?
តើអ្នកអាចបំពេញតម្រូវការខាងសាច់ឈាមរបស់អ្នកដទៃ ខណៈពេលដែលអ្នកចែកចាយអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទ ដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះយេស៊ូវ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យចែកចាយដំណឹងល្អ អំពីការអត់ទោស ដោយគ្មានសេចក្តីខ្មាស។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ១សាំយ៉ូអែល ២៥-២៦ និង លូកា ១២:៣២-៥៩
