មិនមែនជាការស្លាប់ធម្មតា (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«កាលព្រះយេស៊ូវបានទទួលទឹកខ្មេះរួចហើយក៏មានព្រះបន្ទូលថា ការស្រេចហើយ នោះទ្រង់ឱនព្រះសិរប្រគល់វិញ្ញាណទ្រង់ទៅ» (យ៉ូហាន ១៩:៣០)។ ហេតុការណ៍នៅជុំវិញការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវភាគច្រើនបានប្រព្រឹត្តទៅជាធម្មតា ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ចក្រភពរ៉ូម៉ាំង។ ការកាត់ទោស ការធ្វើទារុណកម្ម និងដំណើរការនៃការបន្ទាបបន្ថោក និងការឆ្កាងសម្លាប់ដ៏ឈឺចាប់ សុទ្ធតែជាផ្នែកមួយនៃការងារដែលពួកទាហានធ្វើជាធម្មតា ក្នុងការកាត់ទោសប្រហារជីវិតជនជាប់ចោទ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលមិនធម្មតានោះគឺ ភាពងងឹតដែលបានគ្របដណ្ដប់មកលើព្រឹត្តិការណ៍នោះទាំងមូលក្នុងពេលកណ្ដាលថ្ងៃត្រង់ (ម៉ាថាយ ២៧:៤៥) គឺហាក់ដូចជាព្រះវរបិតាបានបិទព្រះនេត្រ នៅចំពោះមុខនៃហេតុការណ៍ដ៏សោកសៅនេះ។ នេះជាការកាត់ទោសប្រហារជីវិតដែលគេបានធ្វើជាធម្មតា តែជាចំណុចរបត់ធំបំផុតក្នុងពេលអស់កល្បជានិច្ច។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះសំខាន់បំផុត គឺដោយសារអត្តសញ្ញាណនៃបុរសដែលជាប់នៅលើឈើឆ្កាង៖ ដែលគ្មាននរណា ក្រៅពីព្រះដែលបានយកកំណើតជាមនុស្សនោះទេ។ គំនិតយើងមិនគួរឈប់ស្ញប់ស្ញែង ចំពោះសេចក្តីពិតដែលថា៖ ចូរឲ្យព្រះអាទិត្យបាំងបាត់រស្មី ហើយមិនបញ្ចេញពន្លឺដ៏រុងរឿងរបស់វា នៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះអាទិករដ៏មានចេស្ដា បានសុគត ដើម្បីលោះមនុស្សជាស្នាព្រះហស្តឲ្យរួចពីបាប1។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបមិនបាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់ច្រើនអំពីការរងទុក្ខផ្លូវកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នៅលើឈើឆ្កាងទេ។ ព្រះអង្គពិតជាមានការឈឺចាប់ផ្លូវកាយយ៉ាងសោកសៅបំផុត ប៉ុន្តែការរងទុក្ខផ្លូវកាយរបស់ព្រះអង្គ មិនអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងការរងទុក្ខនៃវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គបានទេ2។ ព្រះយេស៊ូវបានឆ្លងកាត់ការឈឺចាប់ និងទុក្ខវេទនា នៃការដាច់ចេញពីទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះវរបិតាទាំងខាងផ្លូវកាយ ផ្លូវចិត្ត និងផ្លូវវិញ្ញាណ។ ទោះអ្នកជួបបញ្ហាអ្វីក៏ដោយក្នុងជីវិតអ្នក ចូរចាំថា ព្រះយេស៊ូវបានឆ្លងកាត់ទុក្ខលំបាកលើសអ្នក ហេតុនេះហើយ ព្រះអង្គយល់អារម្មណ៍របស់អ្នក។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ទុក្ខវេទនាហួសថ្លែង ដែលព្រះអង្គបានរងទុក្ខ គឺដើម្បីអ្នក។ ទាល់តែដល់ពេលកំណត់ ទើបព្រះគ្រីស្ទក៏បានប្រកាសជ័យជម្នះថា…
Read article