ព្រះអង្គសង្គ្រោះផ្ទំលក់ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«តែទ្រង់ផ្ទំលក់លើខ្នើយ នៅកន្សៃទូក ពួកសិស្សដាស់ទ្រង់ឡើងទូលថា លោកគ្រូអើយ យើងវិនាស ហើយលោកមិនរវល់ទេឬអី។ កាលតើនឡើង ទ្រង់កំហែងខ្យល់ ក៏បង្គាប់ទៅសមុទ្រថា ចូរស្ងៀមទៅ ហើយឈប់ចុះ នោះខ្យល់ក៏ស្ងប់ ហើយស្ងាត់ឈឹងសូន្យទាំងអស់ទៅ» (ម៉ាកុស ៤:៣៨-៣៩)។ សូមយើងស្រមៃថា បើយើងជាពួកសាវ័កដែលកំពុងជិះទូកក្នុងសមុទ្រដែលមានខ្យល់ព្យុះ ខណៈពេលដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងផ្ទំលក់លើខ្នើយ នៅកន្សៃទូក តើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? ក្នុងចំណោមពួកគេ មានអ្នកខ្លះជាអ្នកនេសាទដែលមានបទពិសោធន៍ជាច្រើនឆ្នាំ ដូចនេះពួកគេយល់អំពីស្ថានភាព ដែលការលង់ទឹកពិតជាអាចកើតមាន ប៉ុន្តែគ្រូរបស់ពួកគេហាក់ដូចជាមិនអើពើចំពោះពួកគេសោះ ដោយព្រះអង្គផ្ទំលក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់។ ការពិតដែលថា ព្រះយេស៊ូវត្រូវការដំណេក គឺបានបង្ហាញអំពីរូបកាយពិតរបស់ព្រះអង្គជាមនុស្សដែលស្គាល់អារម្មណ៍ហត់នឿយ ស្រេកទឹក និងឃ្លានអាហារ។ ព្រះអង្គបានឆ្លងកាត់ភាពកម្សោយនៃរូបកាយជាមនុស្សដោយផ្ទាល់។ ព្រះអង្គថែមទាំងមានការពិបាកក្នុងការរកកន្លែងផ្ទំ ការនេះបានបង្ហាញថា ព្រះអង្គក៏ស្គាល់ភាពមិនស្រួលខាងរូបកាយ។ ព្រះដែលបានបង្កើតចក្រវាលមកអាចកែប្រែឈើ ដែលនៅពីក្រោមព្រះអង្គឲ្យក្លាយជាគ្រែសម្រាប់ផ្ទំយ៉ាងមានផាសុកភាព ដើម្បីសម្រាកព្រះកាយឲ្យបានស្រួល តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអម្ចាស់នៃសិរីល្អបានផ្តេកព្រះកេសនៅលើខ្នើយដូចយើងដែរ។ បើព្រះយេស៊ូវមិនបានស្គាល់ភាពកម្សោយ និងការល្បួងរបស់មនុស្សជាតិទេ នោះព្រះអង្គក៏មិនស័ក្ដិសមនឹងតួនាទីជាសម្ដេចសង្ឃដែលមានសេចក្តីអាណិត ដែលប្រទានឲ្យយើងនូវសេចក្តីមេត្តា និងព្រះគុណពីបល្ល័ង្ករបស់ទ្រង់នៅស្ថានសួគ៌ (ហេព្រើរ ៤:១៤-១៦)។ ប៉ុន្តែ ព្រះគម្ពីរបានចែងយ៉ាងច្បាស់ថា ព្រះអង្គពិតជាបានស្គាល់មែន។ ជាក់ស្ដែង ព្រះអង្គពិតជាស្គាល់ការឈឺចាប់របស់មនុស្សដែលគេមិនរាប់រក «ទ្រង់បានយាងមកគង់នៅផែនដីរបស់ទ្រង់ តែរាស្ត្រទ្រង់មិនបានទទួលទ្រង់សោះ» (យ៉ូហាន…
Read article