អេភេសូរ ៣:១៤-២១
ឲ្យព្រះគ្រីស្ទស្ទបានសណ្ឋិតក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នា ដោយសាររសេចក្ដីជំនឿ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានចាក់ឫស ហើយតាំងមាំមួនក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់។ អេភេសូរ ៣:១៧
លោកអេឌ្រូ មួរេយ(Andrew Murray ឆ្នាំ១៨២៨-១៩១៧) ជាគ្រូគង្វាលជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកជំនុំមួយកន្លែង។ គាត់បានចែកចាយផលប៉ះពាល់ ដែលជំងឺផ្សេងៗមាន មកលើដើមក្រូច នៅក្នុងប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង ដែលជាប្រទេសកំណើតរបស់គាត់។ មនុស្សជាទូទៅប្រហែលជាមើលឃើញដើមក្រូចទាំងនោះ ហាក់ដូចជាមានការលូតលាស់ធម្មតា ប៉ុន្តែ អ្នកជំនាញខាងកសិកម្មអាចមើលឃើញភាពពុកផុយ ដែលកំពុងតែសម្លាប់ដើមក្រូចទាំងនោះបន្តិចម្តងៗ។ មានវិធីតែមួយទេ ដើម្បីសង្គ្រោះដើមក្រូចដែលមានជំងឺទាំងនោះ គឺត្រូវកាត់ដើម និងមែករបស់ពួកវាចេញពីឫស យកទៅបំបៅ នៅលើដើមថ្មី។ បន្ទាប់មក ដើមក្រូចនោះអាចលូតលាស់បានល្អ និងបង្កើតផលផ្លែ។
លោកគ្រូមួរេយ ក៏បានតភ្ជាប់ការពិពណ៌នានេះ ជាមួយនឹងការបង្រៀនរបស់សាវ័កប៉ុល ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរអេភេសូរ។ កាលសាវ័កប៉ុលកំពុងជាប់គុក នៅទីក្រុងរ៉ូម គាត់បានសរសេរសំបុត្រ ដោយសង្ខេបដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅ។ គាត់បានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ជាគ្រូគង្វាល ដោយអធិស្ឋានសូមឲ្យអ្នកជឿ បានមាំមួនឡើង ដោយព្រះចេស្តា តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គបានគង់នៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ ដោយសេចក្តីជំនឿ(អេភេសូរ ៣:១៦-១៧)។ សាវ័កប៉ុលមានសេចក្តីប្រាថ្នាចង់ឲ្យពួកគេ បានចាក់ឫស និងលូតលាស់យ៉ាងរឹងមាំ ក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយបានស្គាល់ខ្នាតទាំងអស់ នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ជាបរិបូររបស់ព្រះ(ខ.១៧-១៨)។
ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ឫសរបស់យើងបានចាក់ចូលជ្រៅ ទៅក្នុងដីដែលមានជីជាតិនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ដែលការពារ និងជួយឲ្យយើងលូតលាស់បានល្អ។ ហើយខណៈពេលដែលយើងនៅជាប់នឹងព្រះយេស៊ូវ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គ ក៏ជួយយើងឲ្យបង្កើតផលផ្លែ។ យើងប្រហែលជាត្រូវឆ្លងកាត់ខ្យល់ព្យុះ ដែលអង្រួនយើងឲ្យរង្គោះរង្គើ តែយើងអាចឈរយ៉ាងមាំមួន ពេលណាយើងបានចាក់ឫសក្នុងប្រភពនៃជីវិត និងសេចក្តីស្រឡាញ់។—Amy Boucher Pye
តើការដែលអ្នកជាខ្នែង នៅជាប់នឹងដើមទំពាំងបាយជូរ ដែលជាព្រះយេស៊ូវ មានន័យដូចម្តេច ចំពោះអ្នក?
តើធ្វើដូចម្តេច ឲ្យអ្នកអាចប្រាកដថា អ្នកបានទទួលជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងជីវិតអ្នកដើម្បីឲ្យបានចម្រើនឡើង?
ឱព្រះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ សូមព្រះអង្គតាំងទូលបង្គំឲ្យជាប់នៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ដើម្បីឲ្យទូលបង្គំអាចបង្កើតផលផ្លែ និងថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ២ពង្សាវតាក្សត្រ ៤-៦ និង លូកា ២៤:៣៦-៥៣
