សម្តេចសង្ឃដែលយើងត្រូវការ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
September 10, 2025
«ដូច្នេះ ដែលមានសំដេចសង្ឃយ៉ាងធំ១អង្គ ដែលទ្រង់បានយាងកាត់អស់ទាំងជាន់ស្ថានសួគ៌ គឺព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ នោះត្រូវតែឲ្យយើងមានចិត្តដាច់ស្រឡះនឹងជឿតាមចុះ...ត្រូវឲ្យយើងរាល់គ្នា មកដល់បល្ល័ង្កនៃព្រះគុណដោយក្លាហាន ដើម្បីនឹងទទួលសេចក្តីមេត្តា ហើយរកបានព្រះគុណសំរាប់នឹងជួយដល់ពេលត្រូវការចុះ» (ហេព្រើរ ៤:១៤-១៦)។
ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់ម្តងហើយម្តងទៀត អំពីទម្ងន់នៃការទទួលខុសត្រូវរបស់សម្តេចសង្ឃរបស់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល (ឧទាហរណ៍ និក្ខមនំ២៩ និង លេវីវិន័យ១៦)។ ការងារជាសម្តេចសង្ឃមានការទទួលខុសត្រូវធំណាស់។ មានតែគាត់ទេដែលអាចចូលទៅក្នុងទីបរិសុទ្ធបំផុតបាន ជាបន្ទប់ខាងក្នុងព្រះវិហាររបស់សាសន៍យូដា។ មានតែគាត់ទេ ដែលអាចថ្វាយយញ្ញបូជា ដើម្បីលោះបាប «ដែលពួកបណ្តាជនបានប្រព្រឹត្តដោយគ្មានចេតនា» (ហេព្រើរ ៩:៧)។ ទោះគាត់ជាមនុស្សមានបាប គាត់បានបម្រើការជាអ្នកទូលអង្វរ ឲ្យសហគមន៍របស់គាត់នៅចំពោះព្រះ។
ប៉ុន្តែ គឺដូចដែលអ្នកនិពន្ធកណ្ឌគម្ពីរហេព្រើរបានបង្ហាញយើងថា មានសម្តេចសង្ឃដ៏ធំឧត្តមគឺព្រះយេស៊ូវ ដែលព្រះអង្គបានធ្វើអ្វីដែលសង្ឃដទៃទៀតមិនអាចធ្វើបាន ហើយក៏បានទទួលបន្ទុកធ្ងន់បំផុតនៃការទទួលខុសត្រូវ ដែលគ្មានមនុស្សណាអាចទទួលបាន។ ព្រះយេស៊ូវមិនបានយាងកាត់តាមវាំងននចូលកន្លែងបរិសុទ្ធបំផុត ក្នុងព្រះវិហារទីក្រុងយេរូសាឡឹមនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ក្នុងនាមព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ព្រះអង្គបានយាងកាត់នគរស្ថានសួគ៌ ដើម្បីឲ្យទ្រង់ឈរនៅពីមុខបល្ល័ង្ករបស់ព្រះវរបិតាជំនួសយើង។ ព្រះអង្គមិនចាំបាច់ត្រូវពោលទំនួញអំពីអវត្តមាននៃព្រះកាយរបស់ព្រះអង្គនៅលើផែនដីនោះ មិនគ្រាន់តែដោយសារព្រះអង្គគង់នៅជាមួយយើង តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះទេ តែក៏ដោយសារអវត្តមាននៃព្រះកាយរបស់ព្រះអង្គ គឺមានន័យថាសព្វថ្ងៃនេះ ព្រះអង្គកំពុងមានបន្ទូលទៅកាន់ព្រះវរបិតាដោយផ្ទាល់ជំនួសយើង (ហេព្រើរ ៧:២៥)។
ហេតុនេះហើយ ក្នុងគ្រាសញ្ញាថ្មី ការងារបម្រើព្រះមិនមែនសម្រាប់ពួកសង្ឃដែលជាអ្នកថ្វាយដង្វាយលោះបាបទៀតទេ។ អ្នកដែលព្រះបានត្រាស់ហៅ ហើយប្រទានឯកសិទ្ធិ និងការទទួលខុសត្រូវ ក្នុងការដឹកនាំ និងបង្រៀនរាស្ត្ររបស់ព្រះ មិនចាំបាច់ត្រូវទូលអង្វរជំនួសរាស្ត្ររបស់ព្រះ ដូចពួកសង្ឃនៅគ្រាសញ្ញាចាស់នោះឡើយ។ ព្រោះសម្តេចសង្ឃដ៏ធំឧត្តមនៃយើង បានថ្វាយដង្វាយលោះបាបមួយដងជាសម្រេច ដូចនេះយើងមិនត្រូវការថ្វាយដង្វាយលោះបាបផ្សេងទៀតទេ។ ជាការពិតណាស់ ដោយសារព្រះអង្គបានបំពេញនាទីជាសម្តេចសង្ឃហើយ នោះយើងមិនត្រូវការអ្នកថ្វាយដង្វាយលោះបាបម្នាក់ទៀតឡើយ ទោះនៅស្ថានសួគ៌ ឬនៅផែនដីក្តី។ មានតែព្រះអង្គទេដែលអាចសុគតជំនួសយើង និងទូលអង្វរជំនួសយើងបាន ហើយមានតែព្រះអង្គទេ ដែលបានសម្រេចកិច្ចការលោះបាប។
ភាពប្រសើរឧត្តមនៃការងារជាសម្តេចសង្ឃរបស់ព្រះគ្រីស្ទ គឺផ្អែកទៅលើការពិតដែលថា ព្រះអង្គបានថ្វាយអង្គទ្រង់ ដើម្បីលោះបាបយើងមួយដងជាសម្រេច។ យើងមិនត្រូវការអ្វីក្រៅពីទទួលស្គាល់ថា «ទ្រង់មានការងារជាសង្ឃឥតផ្ទេរឡើយ ពីព្រោះទ្រង់នៅជាប់អស់កល្បជានិច្ចវិញ» (ហេព្រើរ ៧:២៤)។ មានតែព្រះយេស៊ូវទេ ដែលអាចសង្គ្រោះអស់អ្នក ដែលចូលមករកព្រះ ផ្អែកទៅលើការអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើ។ ព្រះអង្គតែងតែគង់នៅ ដើម្បីទូលអង្វរឲ្យរាស្ត្រព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គកំពុងទូលអង្វរឲ្យអ្នកនៅពេលនេះ។ ដូចនេះ ពេលណាអ្នកអធិស្ឋាន អ្នកអាចទុកចិត្តថា ពាក្យអធិស្ឋានរបស់អ្នកបានឮដល់បល្ល័ង្កព្រះ ហើយវិញ្ញាណរបស់អ្នកនឹងបានទៅដល់កន្លែងនោះ នៅពេលអ្នកលាចាកលោក។ ថ្ងៃនេះ អ្វីដែលអ្នកត្រូវធ្វើ គឺត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសេចក្តីជំនឿលើសម្តេចសង្ឃដ៏ធំប្រសើរ ដែលបានធ្វើអ្វីៗដែលយើងត្រូវការ។
ខគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ហេព្រើរ ៧:២៣-២៨
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ពួកចៅហ្វាយ ៩-១០ និងយ៉ូហាន ៤:១-៣០