ព្រះអម្ចាស់អើយ ទ្រង់ជ្រាបហើយ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
December 23, 2025
«រួចទ្រង់មានបន្ទូលជាគម្រប់៣ដងថា ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូណាសអើយ តើពេញចិត្តនឹងខ្ញុំមែនឬអី ពេត្រុស មានចិត្តព្រួយដោយទ្រង់មានបន្ទូលជាគម្រប់៣ដងថា តើពេញចិត្តនឹងខ្ញុំឬអីដូច្នេះ បានជាគាត់ទូលឆ្លើយថា ព្រះអម្ចាស់អើយ ទ្រង់ជ្រាបគ្រប់ការទាំងអស់ គឺទ្រង់ជ្រាបថា ទូលបង្គំពេញចិត្តនឹងទ្រង់ហើយ» (យ៉ូហាន ២១:១៧)។
ចំណុចស្នូលនៃជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទ មិនឃើញមាននៅក្នុងវគ្គសិក្សាអំពីទេវសាស្ត្រជាប្រព័ន្ធ ឬនៅក្នុងការទន្ទេញគោលលទ្ធិ ឲ្យចាំមាត់ដូចសត្វសេកនោះឡើយ។ ចំណុចស្នូលនៃជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទ គឺជាទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះយេស៊ូវ ដែលក្នុងនោះ ព្រះអង្គស្គាល់ និងស្រឡាញ់យើង ហើយយើងត្រូវស្រឡាញ់ព្រះអង្គវិញ។
យើងឃើញការពណ៌នានេះលើកដំបូង បន្ទាប់ពីព្រះអង្គបានសោយអាហារនៅមាត់សមុទ្រជាមួយពួកសាវ័ក បន្ទាប់ពីព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ព្រះអង្គក៏បានចាប់ផ្ដើមការសន្ទនាជាលក្ខណៈឯកជនជាមួយលោក ពេត្រុស។ ការសន្ទនានេះបានចាក់ចុចចិត្តរបស់លោក ពេត្រុស និងមានការត្រាស់ហៅ។ ដែលសំខាន់បំផុតនោះ ការនេះបានបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា ព្រះគ្រីស្ទបានស្គាល់យើងជិតដិត និងយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះអង្គ។ ព្រះគ្រីស្ទបានយកព្រះទ័យទុកដាក់ខ្លាំងជាងគេ ចំពោះការឆ្លើយតបរបស់លោក ពេត្រុស នៅពេលដែលព្រះអង្គសួរគាត់ថា «តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ?»
ក្នុងការឆ្លើយឆ្លងនេះ ព្រះយេស៊ូវបានសួរលោក ពេត្រុស នូវសំណួរដដែលនេះបីដង។ សំណួរនេះមិនគ្រាន់តែបានបណ្ដាលឲ្យគាត់មានមនោសញ្ចេតនាប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បានទាមទារឲ្យគាត់មានការសម្រេចចិត្តផងដែរ។ ការសួរច្រំដែលដូចនេះ ជាការរំឭកអំពីការបដិសេធន៍របស់លោក ពេត្រុស បីដងថា មិនស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទ (យ៉ូហាន ១៨:១៥-១៨, ២៥-២៧) ហើយជំរុញលោក ពេត្រុស ឲ្យទទួលស្គាល់ថា ទង្វើរបស់គាត់កាលពីពេលថ្មីៗនេះ មិនបានបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់ដល់ព្រះគ្រីស្ទទេ។ គាត់មិនមានទង្វើល្អ សម្រាប់លើកមកនិយាយការពារខ្លួនគាត់ឡើយ។
យើងនឹងបានដឹងខ្លួនដូចគាត់ដែរ ពេលណាយើងពិចារណាអំពីពេលដែលយើងបានជំពប់ដួល។ នៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទទូលសួរយើងនូវសំណួរដូចនេះដែរ យើងគ្មានអ្វីដែលត្រូវនិយាយ ឬធ្វើ ដើម្បីការពារខ្លួនឯង ដើម្បីបង្ហាញថា យើងស្រឡាញ់ព្រះអង្គឡើយ។ សាវ័ក ពេត្រុស គ្មានអ្វីសម្រាប់ពឹងផ្អែក ក្រៅពីពឹងផ្អែកលើភាពសព្វញ្ញូញ្ញាណរបស់ព្រះ បានជាគាត់ទូលព្រះអង្គថា «ព្រះអម្ចាស់អើយ ទ្រង់ជ្រាបគ្រប់ការទាំងអស់ គឺទ្រង់ជ្រាបថា ទូលបង្គំពេញចិត្តនឹងទ្រង់ហើយ»។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ យើងក៏ពឹងផ្អែកលើដួងព្រះទ័យរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលជ្រាបអំពីយើងច្បាស់។
សកម្មភាពរបស់យើងអាចធ្វើឲ្យយើងបាក់ទឹកចិត្ត កាលៈទេសៈរបស់យើងអាចបក់បោកមកលើយើង និងវាយប្រហារយើង ហើយក្តីស្រឡាញ់ដែលយើងមានចំពោះព្រះអាចចុះខ្សោយ តែយើងអាចទទួលការកម្សាន្តចិត្តក្នុងការពិតដែលថា ព្រះយេស៊ូវជ្រាបអំពីចិត្តយើង! ទ្រង់ជ្រាបថា ចិត្តរបស់យើងនឹងគិតខុស។ ទ្រង់ជ្រាបថា ជំនឿយើងអាចចុះខ្សោយ។ តែការគិតខុស និងការប្រព្រឹត្តខុសរបស់យើង គឺជាមូលហេតុដែលព្រះអង្គយាងចុះមកផែនដី និងសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ហើយមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។
បើយើងត្រូវការការស្អាងឡើងវិញ តែមិនមានអ្វីនិយាយ ដើម្បីការពារខ្លួន យើងអាចមានក្តីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យ ដែលអាចឲ្យយើងនិយាយបានថា «ព្រះអម្ចាស់អើយ ទ្រង់ជ្រាបហើយ»។ បើយើងដឹងថា ក្តីស្រឡាញ់របស់យើងត្រូវមានការបញ្ឆេះឡើងវិញ តែយើងមិនមានអ្វីធ្វើជាផ្កាភ្លើង នោះយើងអាចមើលទៅព្រះអម្ចាស់របស់យើង ដែលជាប់ឆ្កាង ដោយក្តីស្រឡាញ់ចំពោះយើង ដោយចាំថា «យើងស្រឡាញ់ទ្រង់ ពីព្រោះទ្រង់បានស្រឡាញ់យើងជាមុន» (១យ៉ូហាន ៤:១៩)។
ចូរចំណាយពេលមួយភ្លែត ដើម្បីសញ្ជឹងគិតអំពីភាពលើសលប់ និងភាពជិតស្និតនៃព្រះគុណ និងក្តីស្រឡាញ់ ដែលព្រះទ្រង់មានចំពោះអ្នក។ ព្រះយេស៊ូវបានទទួលយកបាបរបស់យើងទាំងអស់នៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចស្លាប់ខាងឯបាប និងរស់នៅថ្វាយព្រះអង្គ (១ពេត្រុស ២:២៤) ហើយព្រះអង្គបន្តព្យាយាមបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នក ទោះអ្នកមានភាពខ្វះចន្លោះយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ព្រះអង្គស្គាល់អ្នកគ្មានកន្លែងចន្លោះ តែព្រះអង្គស្រឡាញ់អ្នក ដោយក្តីស្រឡាញ់ឥតខ្ចោះ។ តើអ្នកស្រឡាញ់ព្រះអង្គទេ? ជាការពិតណាស់ គ្មាននរណាដែលស័ក្តិសមជាងព្រះអង្គឡើយ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ១យ៉ូហាន ៣:១៦-២៤
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ នេហេមា ១២-១៣ និងលូកា ២១:១-១៩