ធ្វើជាមិត្តសំឡាញ់ពិត
“អ្នកណាដែលមានមិត្រភក្តិច្រើន នោះនាំឲ្យវិនាសខ្លួនទេ ប៉ុន្តែមានមិត្រសំឡាញ់ម្យ៉ាង ដែលនៅជាប់ជាងបងប្អូនទៅទៀត”។ សុភាសិត ១៨:២៤ គ្មាននរណាចូលចិត្តអារម្មណ៍ឯកោ គ្មានមិត្តភក្តិនោះទេ។ យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែទទួលស្គាល់សារៈសំខាន់នៃមិត្តភាព និងអំណោយមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន ដែលមិត្តសំឡាញ់ពិតជាអាចមានចំពោះយើង។ មិត្តភាពស៊ីជម្រៅ គឺជាមិត្តភាពដែលមានភាពជាប់លាប់ ស្មោះត្រង់ និងយល់អារម្មណ៍ ជាខ្នាតគំរូ ដែលព្រះគម្ពីរបានតម្រូវឲ្យយើងមាន។ ស្តេចសាឡូម៉ូនមានបន្ទូលថា “មិត្រសំឡាញ់រមែងស្រឡាញ់គ្នានៅគ្រប់វេលា”(សុភាសិត ១៧:១៧) បានសេចក្តីថា មិត្តសំឡាញ់ពិតតែងតែស្មោះត្រង់ ទោះស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈបែបណាក៏ដោយ។ យើងស្គាល់លក្ខណៈពិតរបស់មិត្តភក្តិយើង ហើយយើងនៅតែមានភាពស្មោះត្រង់ជាប់ជានិច្ច ចំពោះពួកគេ។ ជាងនេះទៅទៀត មិត្តភក្តិដែលស្មោះត្រង់ ត្រៀមខ្លួនទទួលយករបួសស្នាម ដើម្បីឲ្យមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេអាចផ្លាស់ប្រែ តាមបំណងព្រះទ័យព្រះ ដូចកណ្ឌគម្ពីរសុភាសិតចែងថា “របួសដែលមិត្រសំឡាញ់ធ្វើដល់យើង នោះតែងធ្វើដោយស្មោះត្រង់ទេ”(២៧:៦)។ យើងប្រហែលមិនចូលចិត្តការមានរបួសស្នាម តែយើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែត្រូវការមិត្តភក្តិ ដែលជួយកែតម្រង់យើង ហើយព្រះអង្គក៏ត្រាស់ហៅយើងម្នាក់ៗ ឲ្យធ្វើជាមិត្តភក្តិប្រភេទនេះផងដែរ។ យើងក៏ត្រូវតែប្រើពាក្យសម្តី ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលមានបង្រៀនថា “មិនត្រូវឲ្យមានពាក្យអាក្រក់ណាមួយ ចេញពីមាត់អ្នករាល់គ្នាឡើយ ចូរបញ្ចេញតែពាក្យណាដែលល្អៗ សំរាប់នឹងស្អាងចិត្តតាមត្រូវការ ដើម្បីឲ្យបានផ្តល់ព្រះគុណដល់អស់អ្នកដែលស្តាប់”(អេភេសូរ ៤:២៩)។ ពាក្យសម្តីរបស់អ្នកតែមួយម៉ាត់ អាចធ្វើឲ្យចិត្តរបស់គេប្រេះស្រាំ ហើយគេអាចចំណាយពេលពេញមួយជីវិត ដើម្បីជួសជុលចិត្តរបស់គេ។ បុរស និងស្ត្រីដែលអនុវត្តតាមគោលការណ៍យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ប្រហែលជាចង់សួរថា…
Read article
