Alistai Begg

You are here:
ការ​ដឹង​គុណ ដោយ​សារ​ព្រះ​គុណ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ដោយ​បាន​គ្រប់​ទាំង​ព្រះ​ចេស្ដា​ចម្រើន​កំឡាំង តាម​ឫទ្ធិ​បារមី​ដ៏​ឧត្តម​របស់​ទ្រង់ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ចេះ​ទ្រាំទ្រ ហើយ​អត់​ធន់​គ្រប់​យ៉ាង​ដោយ​អំណរ ព្រម​ទាំង​អរ​ព្រះ​គុណ ដល់​ព្រះ​វរបិតា​ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​យើង​បាន​គួរ​នឹង​ទទួល​ចំណែក​កេរ្តិ៍​អាករ​ក្នុង​ពួក​បរិសុទ្ធ​នៅ​ទី​ភ្លឺ​ផង» (កូឡូស ១:១១-១២)។ មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​សុទ្ធ​តែ​ឲ្យ​តម្លៃ​មក​លើ​អំណោយ​ល្អៗ។ យើង​អរ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ​ដែល​បាន​ប្រទាន​ពរ​យើង​ឲ្យ​មាន​ក្រុម​គ្រួសារ សេរី​ភាព ការ​សម្រាក គ្រែ​គេង​ដ៏​កក់​ក្តៅ និង​ភេសជ្ជៈ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​ស្រស់​ថ្លា ហើយ​តាម​ធម្មតា យ៉ាង​ហោច​ណាស់ យើង​អាច​បង្ហាញ​ការ​អរ​ព្រះ​គុណ​ក្នុង​កម្រិត​ខ្លះ​ចំពោះ​ព្រះ​ពរ​ទាំង​នេះ។ យើង​រៀន​ពាក្យ «អរ​គុណ» តាំង​ពី​តូច​មក។ លោក យ៉ូណាថាន អេដវើត (Jonathan Edwards) ដែល​ជា​អ្នក​នាំ​មក​នូវ​ការ​ផុស​ផុល​នៅ​សហរដ្ឋអាមេរិក​បាន​ញែក​ឲ្យ​ដាច់​ពី​គ្នា​រវាង​ពាក្យ «ការ​ដឹង​គុណ​ជា​ធម្មតា» និង «ការ​ដឹង​គុណ​ដោយ​សារ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ»1។ ការ​ដឹង​គុណ​ជា​ធម្មតា​កើត​មាន​ដោយ​សារ​អ្វី​ដែល​គេ​បាន​ឲ្យ​មក​យើង និង​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ដែល​យើង​ទទួល​បាន​ពី​អំណោយ​នោះ។ មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​សុទ្ធ​តែ​អាច​មាន​ការ​ដឹង​គុណ​ជា​ធម្មតា។ ចំណែក​ឯ​ការ​ដឹង​គុណ​ដោយ​សារ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ​វិញ មាន​ភាព​ខុស​គ្នា​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពី​ការ​ដឹង​គុណ​ជា​ធម្មតា ហើយ​មាន​តែ​កូន​ព្រះ​ទេ​ដែល​អាច​ដក​ពិសោធន៍ និង​បង្ហាញ​ការ​ដឹង​គុណ​នោះ។ ការ​ដឹង​គុណ​ដោយ​សារ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ​ទទួល​ស្គាល់​ចរិត​លក្ខណៈ សេចក្តី​ល្អ សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ព្រះ​ចេស្ដា និង​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​របស់​ព្រះ ទោះ​ព្រះ​អង្គ​បាន​ប្រទាន​អំណោយ ឬ​ក្តី​អំណរ​អ្វី​ដល់​យើង​ក៏​ដោយ។ ការ​ដឹង​គុណ​នោះ គឺ​ដោយ​សារ​យើង​មាន​ហេតុផល​ដែល​ត្រូវ​អរ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ ទោះ​ថ្ងៃ​នេះ​ជា​ថ្ងៃ​ល្អ ឬ​អាក្រក់ ទោះ​យើង​មាន​ការងារ​ធ្វើ ឬ​អត់​ការងារ​ក្តី ទោះ​ព័ត៌មាន​ល្អ ឬ​ធ្វើ​ឲ្យ​ពិបាក​ចិត្ត​ក្តី ទោះ​មាន​សុខ​ភាព​ល្អ ឬ​មាន​ជំងឺ​ដំណាក់​កាល​ចុង​ក្រោយ​ក្តី។ ការ​ដឹង​គុណ​នោះ អាច​រក​បាន​ដោយ​សារ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ…

Read article
សំឡេង​របស់​ពួក​ហោរា​ពិត​ប្រាកដ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«គេ​បាន​មើល​របួស​នៃ​កូន​ស្រី​របស់​រាស្ត្រ​អញ ឲ្យ​សះ​តែ​បន្តិច​បន្តួច​ទេ ដោយ​ពោល​តែ​ពាក្យ​ថា សុខៗ​ប៉ុណ្ណោះ​ក្នុង​កាល​ដែល​ឥត​មាន​សេចក្តី​សុខ​ឡើយ» (យេរេមា ៨:១១)។ ពេល​ណា​យើង​មាន​បញ្ហា​សុខ​ភាព​ធ្ងន់ធ្ងរ គ្មាន​នរណា​ចង់​ទៅ​ទទួល​ការ​ព្យាបាល​ពី​ពេទ្យ​ដែល​អសមត្ថភាព​នោះ​ទេ។ សូម​យើង​ស្រមៃ​ថា អ្នក​កំពុង​រក​គ្រូ​ពេទ្យ​ម្នាក់​ដែល​ដើម្បី​ព្យាបាល​ដំបៅ​រលួយ​នៅ​លើ​ជើង​របស់​អ្នក តែ​គាត់​គ្រាន់​តែ​យក​បង់​មក​រុំ​ពីលើ​ដំបៅ​នោះ​ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​សរសើរ​អ្នក​ដែល​បាន​អត់​ទ្រាំ​នឹង​ការ​ឈឺ​ចាប់​នោះ រួច​ជូន​ពរ​អ្នក​ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​រីករាយ។ ការ​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​មាន​អារម្មណ៍​ល្អ​ជាង​មុន ប៉ុន្តែ មិន​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ដំបៅ​របស់​អ្នក​ជា​ទេ ហើយ​មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​អ្នក​នឹង​មាន​អារម្មណ៍​ថា ពិបាក​លើស​ដើម។ ក្នុង​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ តួនាទី​របស់​ពួក​ហោរា​គឺ​ត្រូវ​ថ្លែង​ព្រះ​បន្ទូល​របស់​ព្រះ ហើយ​អំពាវនាវ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ឲ្យ​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​សេចក្តី​សញ្ញា​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ព្រះ​អម្ចាស់​ដាក់​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​ក្នុង​មាត់​របស់​ពួក​ហោរា ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​ប្រកា​ស​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ គឺ​មិន​មែន​និយាយ​តាម​គំនិត​ខ្លួន​ឯង​នោះ​ទេ។ ហើយ​ជា​ញឹក​ញាប់ ព្រះ​រាជសារ​ដែល​ពួក​ហោរា​ប្រកាស គឺ​ជា​ការ​ដាស់តឿន ឬ​ព្រមាន​ថា «ចូរ​ប្រយ័ត្ន​ខ្លួន!» សេចក្តី​ជំនុំ​ជម្រះ​ជិត​មក​ដល់​ហើយ។ គឺ​មិន​មែន​ជា​ការ​ប្រកាស​ដែល​គេ​ចង់​ឮ​នោះ​ទេ។ ដោយ​សារ​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​ពិត​ជា​ពិបាក​ឲ្យ​គេ​ទទួល បាន​ជា​ពួក​ហោរា​ក្លែងក្លាយ​បាន​កើត​មាន​ជា​ច្រើន​សន្ធឹក ហើយ​ពួក​គេ​ពូកែ​ខាង​ចាក់​ខ្សែ។ ពួក​គេ​តាំង​ខ្លួន​ជា​ហោរា ហើយ​អាច​ចេញ​ទៅ​ប្រកា​ស​ព្រះ​បន្ទូល តែ​ពួក​គេ​ក៏​អាច​ប្រកា​ស​ប្រាប់​ពួក​បណ្តាជន តែ​អំពី​ការ​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​ចង់​ឮ​ប៉ុណ្ណោះ។ ហោរា​ក្លែងក្លាយ​ប្រៀប​ដូច​ជា​គ្រូ​ពេទ្យ​ដែល​អាក្រក់ ដែល​ប្រាប់​ពួក​បណ្តាជន​ថា អ្វីៗ​នឹង​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​ឡើង ដែល​តាម​ពិត​រឿង​កាន់​តែ​អាក្រក់​ឡើង។ យើង​មាន​អារម្មណ៍​ល្អ​អស្ចារ្យ​ណាស់ ពេល​យើង​ឮ​គេ​ប្រាប់​ថា អ្វីៗ​នឹង​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ ហើយ​ទឹក​ដី​របស់​អ្នក​នឹង​មិន​បាត់​ទៅ​ណា​ទេ តែ​នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​បាន​ឃើញ​កង​ទ័ព​ខ្មាំង​សត្រូវ​លេច​ឡើង​ពី​ចម្ងាយ​មក អ្នក​នឹង​យឺត​ពេល​សម្រាប់​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន។ ហោរា​ពិត​ប្រាកដ​ប្រកាស​អំពី​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់​ដែល​ត្រូវ​មក​ដល់ សារ​របស់​ពួក​គេ​ក៏​ដាស់​តឿន​ពួក​បណ្តាជន​អំពី​អំនួត​នៃ​ភាព​ចម្រុង​ចម្រើន ហើយ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពួក​គេ​ឲ្យ​មាន​សង្ឃឹម​ឡើង​វិញ។ ព្រះ​អម្ចាស់​តែង​តែ​ធានា​ថា ព្រះ​អង្គ​មាន​ការ​ប្ដូរ​ផ្តាច់​ចំពោះ​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ដោយ​សន្យា​ប្រទាន​ពេល​អនាគត​ដ៏​អស្ចារ្យ​ដល់​ពួក​គេ។ នៅ​ចំពោះ​មុខ​នៃ​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ…

Read article
សត្វ​សឹង្ហ​ដែល​មាន​ជ័យ​ជម្នះ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«នោះ​ខ្ញុំ​យំ​ជា​ខ្លាំង ដោយ​ព្រោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​គួរ​នឹង​បើក ឬ​ក្រឡេក​មើល​ក្រាំង​នោះ​ទេ រួច​មាន​ចាស់ទុំ​ម្នាក់​និយាយ​មក​ខ្ញុំ​ថា កុំ​យំ​ថ្វី មើលន៏ សត្វ​សិង្ហ​ដែល​កើត​ពី​ពូជ​អំបូរ​យូដា គឺ​ជា​ឫស​កែវ​នៃ​ហ្លួង ដាវីឌ ទ្រង់​បាន​ឈ្នះ ហើយ​អាច​នឹង​បក​ត្រា​ទាំង​៧ បើក​ក្រាំង​នោះ​បាន។ ខ្ញុំ​ក្រឡេក​ទៅ​ឃើញ​មាន​កូន​ចៀម១ ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​បាន​សម្លាប់​ហើយ មាន​ទាំង​ស្នែង៧ និង​ភ្នែក៧ កំពុង​តែ​ឈរ​នៅ​កណ្ដាល​បល្ល័ង្ក និង​តួ​មាន​ជីវិត​ទាំង៤ ហើយ​នៅ​កណ្ដាល​ពួក​ចាស់​ទុំ​ទាំង​ប៉ុន្មាន» (វិវរណៈ ៥:៤-៦)។ មាន​រឿង​ល្អ​ជា​ច្រើន​ដែល​ឪពុក​ម្តាយ​មិន​ចង់​ឲ្យ​កូន​ភ្លេច​ធ្វើ​សម្រាប់​អ្នក​ដទៃ។ ឧទាហរណ៍៖ បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​វិល​ត្រឡប់​មក​ពី​ផ្ទះ​នរណា​ម្នាក់ ឪពុក​ម្តាយ​ខ្ញុំ​ច្រើន​តែ​សួរ​ខ្ញុំ​ថា តើ​កូន​មិន​បាន​ភ្លេច​និយាយ​អរគុណ​គេ​ទេ​ឬ? ត្រង់​ចំណុច​នេះ ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​នឹក​ចាំ​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​ធ្វើ​រឿង​ដែល​គួរ​តែ​ធ្វើ។ នៅ​ពេល​ដែល​សាវ័ក យ៉ូហាន បាន​ទទួល​ការ​បើក​សម្ដែង​ថ្មីៗ ពី​ព្រះ​យេស៊ូវ​អំពី​ការ​ពិត​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ គាត់​ក៏​បាន​ស្រក់​ទឹក​ភ្នែក ដោយ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ថា គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​អាច​បើក​បង្ហាញ​ការ​អាថ៌កំបាំង​របស់​ពិភព​លោក​ឲ្យ​គាត់​អាច​យល់​បាន​នៅ​សតវត្សរ៍​ទី១។ ប៉ុន្តែ គាត់​មិន​ត្រូវ​ការ​ព័ត៌មាន​ថ្មីៗ​ទេ។ គាត់​គ្រាន់​តែ​ត្រូវ​ការ​ការ​រម្លឹក​អំពី​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​ស្គាល់​ហើយ។ សាវ័ក យ៉ូហាន បាន​ឮ​សម្លេង​ប្រាប់​គាត់ កុំ​ឲ្យ​ទួញ​យំ តែ​ឲ្យ​មើល​ទៅ​ព្រះ​មួយ​អង្គ​ដែល​អាច​បើក​ក្រាំង​នោះ​បាន។ នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​ងាក​មើល​ទៅ​គាត់​ក៏​បាន​ឃើញ «កូន​ចៀម១ ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​បាន​សម្លាប់​ហើយ»។ ស្នាម​របួស​នៅ​លើ​កូន​ចៀម គឺ​ជា​ការ​រម្លឹក​អំពី​ការ​សុគត​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដែល​ដោយ​សារ​ការ​សុគត​របស់​ព្រះ​អង្គ ព្រះ​អង្គ​បាន​សម្រេច​នូវ​សេចក្តី​សង្គ្រោះ។ ប៉ុន្តែ កូន​ចៀម​កំពុង​ឈរ ធ្វើ​ជា​តំណាង​ឲ្យ​ជ័យ​ជម្នះ​នៃ​ការ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ហើយ​ត្រង់​ចំណុច​នេះ…

Read article
បាន​ទទួល​ការ​រំដោះ ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ដ្បិត​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ការ​នេះ​នឹង​បាន​ត្រឡប់​ជា​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​ដល់​ខ្ញុំ​វិញ ដោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ខ្ញុំ ហើយ​ដោយ​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​ព្រះ​វិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​មក​ជួយ​ផង» (ភីលីព ១:១៩)។ ក្នុង​ជីវិត​អ្នក តើ​មាន​នរណា​ខ្លះ​ដែល​អ្នក​មិន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ដោយ​សារ​អ្នក​គិត​ថា ពួក​គេ​មិន​ត្រូវ​ការ​អ្នក​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួក​គេ? តាម​ទស្សនៈ​របស់​យើង​ជា​មនុស្ស​មាន​កម្រិត យើង​ងាយ​នឹង​មើល​ទៅ​អ្នក​ដទៃ ដោយ​គិត​ស្មាន​ថា ពួក​គេ​មិន​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​យើង។ ប៉ុន្តែ តាម​ពិត យើង​រាល់​គ្នា​សុទ្ធ​តែ​ត្រូវ​ការ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​អ្នក​ដទៃ​ដែល​មាន​ប្រយោជន៍​ដល់​ការ​រស់​នៅ​របស់​យើង។ កាល​សាវ័ក ប៉ុល កំពុង​ជាប់​គុក គាត់​បាន​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​ភីលីព ហើយ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​រំដោះ​ដែល​គាត់​បាន​ទទួល គឺ​បាន​មកពី​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ តែ​ក៏​ដោយ​សារ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​ផង​ដែរ។ ទោះ​គាត់​កំពុង​និយាយ​សំដៅ​ទៅលើ​ការ​រំដោះ​ពី​ទុក្ខ​លំបាក​ដែល​គាត់​ទើប​តែ​បាន​ជួប​ប្រទះ ឬ​ការ​រំដោះ​ចុង​ក្រោយ ដែល​នាំ​គាត់​ចូល​ទៅ​រស់​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ក្តី សាវ័ក ប៉ុល ចង់​ឲ្យ​មិត្ត​សម្លាញ់​គាត់​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​ដឹង​ថា គាត់​ពឹង​ផ្អែក​ទៅ​លើ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​អ្នក​ដទៃ ដែល​ជួយ​ទ្រទ្រង់​គាត់ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​គាត់​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះ។ សាវ័ក ប៉ុល ក៏​បាន​សុំ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​កន្លែង​ផ្សេង ឲ្យ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់​ផង​ដែរ។ កាល​គាត់​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ នៅ​ទីក្រុង​រ៉ូម គាត់​ក៏​មាន​ប្រសាសន៍​ផង​ដែរ​ថា «បង​ប្អូន​អើយ ខ្ញុំ​ទូន្មាន​អ្នក​រាល់​គ្នា ដោយ​នូវ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​យើង​រាល់​គ្នា ហើយ​ដោយ​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នៃ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ថា ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ខំ​ប្រឹង​អធិស្ឋាន​ដល់​ព្រះ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ ដើម្បី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បាន​រួច​ពី​ពួក​មនុស្ស​មិន​ជឿ​នៅ​ស្រុក​យូដា ហើយ​ឲ្យ​ការ​ដែល​ខ្ញុំ​ទៅ​ធ្វើ​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម បាន​គាប់​ចិត្ត​ដល់​ពួក​បរិសុទ្ធ​ផង» (រ៉ូម ១៥:៣០-៣១)។ គាត់​ចង់​ឲ្យ​ពួកគេ​មាន​ការ​តយុទ្ធ​ទាំង​អស់​គ្នា ហើយ​មាន​ភាព​ស្រស់​ថ្លា​ឡើង។ គាត់​ចង់​ឲ្យ​ការងារ​របស់​គាត់ មាន​ប្រយោជន៍​ចំពោះ​ពួក​បរិសុទ្ធ។…

Read article
ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត​សម្រាប់​ចិត្ត​ដែល​ថប់​បារម្ភ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«គឺ​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា ដែល​ព្រះ​ចេស្ដា​នៃ​ព្រះ​កំពុង​តែ​ថែរក្សា​ដោយ​សារ​សេចក្តី​ជំនឿ សម្រាប់​ឲ្យ​បាន​សេចក្តី​សង្គ្រោះ ដែល​ប្រុង​ប្រៀប​នឹង​សម្ដែង​មក​នៅ​ជាន់​ក្រោយ​បង្អស់​នោះ អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​មាន​សេចក្តី​អំណរ​ជា​ខ្លាំង​ក្នុង​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​នោះ ទោះ​បើ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ត្រូវ​រង​ទុក្ខ​ព្រួយ​ជា​យូរ​បន្តិច ដោយ​កើត​មាន​សេចក្តី​ល្បួង​ផ្សេងៗ​ក៏​ដោយ» (១ពេត្រុស ១:៥-៦)។ យើង​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ទទួល​ស្គាល់​ការ​ពិត​ពីរ​យ៉ាង​របស់​ទុក្ខ​លំបាក។ ទីមួយ៖ ទុក្ខ​លំបាក​ពិត​ជា​មាន​មែន ហើយ​ទីពីរ៖ វា​ពិត​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​ឈឺ​ចាប់។ មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​សុទ្ធ​តែ​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​ពី​មួយ​ពេល​ទៅ​មួយ​ពេល។ ទុក្ខ​លំបាក​ទាំង​នោះ មាន​ទម្រង់​ខុសៗ​គ្នា​ជា​ច្រើន ហើយ​យ៉ាង​ហោច​ណាស់ វា​ជា​ទុក្ខ​លំបាក​ខាង​ផ្លូវ​ចិត្ត។ កាល​សាវ័ក ពេត្រុស សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​បង​ប្អូន​រួម​ជំនឿ​ដែល​កំពុង​រង​ទុក្ខ គាត់​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា មនុស្ស​អាច​មាន​ការ​សោក​សង្រេង​តាម​របៀប​ជា​ច្រើន។ ទុក្ខ​លំបាក​ដែល​អ្នក​ទទួល​សំបុត្រ​របស់​សាវ័ក ពេត្រុស មុន​គេ​បាន​ជួប​ប្រទះ គឺ​ជា​ទុក្ខ​លំបាក​ខាង​ផ្លូវ​ចិត្ត​ដែល​កើត​ឡើង​ពី​ការ​រង​ទ្រាំ​ការ​លំបាក ប៉ុន្តែ សាវ័ក ពេត្រុស បាន​ដឹង​ច្បាស់​ថា មាន​ទុក្ខ​លំបាក​គ្រប់​ប្រភេទ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គំនិត និង​វិញ្ញាណ​យើង​វេទនា។ ដោយ​សារ​ដំណឹង​ល្អ នោះ​សាវ័ក ពេត្រុស មិន​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​សរសេរ​បញ្ចប់​សំបុត្រ​របស់​គាត់ ដោយ​និយាយ​អំពី​ភាព​អស់​សង្ឃឹម​នោះ​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ គាត់​បាន​ចែក​ចាយ​អំពី​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ដែល​យើង​អាច​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​តាម។ ជា​បឋម សាវ័ក ប៉ុល បាន​រម្លឹក​យើង​ថា ទុក្ខ​លំបាក​របស់​យើង «មាន​រយៈ​ពេល​ខ្លី» ទេ។ វា​មាន​រយៈ​ពេល​ខ្លី បើ​យើង​ធៀប​នឹង​រយៈ​ពេល​អស់​កល្ប​ជានិច្ច ហើយ​សូម្បី​តែ​រយៈ​ពេល​ពេញ​មួយ​ជីវិត ក៏​មាន​រយៈ​ពេល​ខ្លី បើ​ធៀប​នឹង​ពេល​អស់​កល្ប​ដែល​មិន​ចេះ​ចប់។ ដូច​នេះ រយៈ​ពេល​វែង​នៃ​ទុក្ខ​លំបាក​ក្នុង​ជីវិត​នេះ…

Read article
ផែនការ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ តាំង​ពី​អស់​កល្ប​រៀង​មក (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«សូម​សរសើរ​ដល់​ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះ​វរបិតា​នៃ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​យើង​រាល់​គ្នា ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ពរ​មក​យើង​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដោយ​គ្រប់​ទាំង​ព្រះ​ពរ​ខាង​ព្រលឹង​វិញ្ញាណ​នៅ​ស្ថាន​ដ៏​ខ្ពស់។ តាម​ដែល​ទ្រង់​បាន​រើស​យើង​រាល់​គ្នា​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ តាំង​ពី​មុន​កំណើត​លោកីយ៍​មក​ប្រយោជន៍​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​បាន​បរិសុទ្ធ ហើយ​ឥត​កន្លែង​បន្ទោស​បាន​នៅ​ចំពោះ​ទ្រង់​ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់» (អេភេសូរ ១:៣-៤)។ ព្រះ​គម្ពីរ​មិន​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ចម្លើយ​ដោយ​ត្រង់​អំពី​មូល​ហេតុ​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​មនុស្ស​ដំបូង​ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​អំពើ​បាប​ក្នុង​សួន​ច្បារ​អេដែន​នោះ​ទេ។ ព្រះ​គម្ពីរ​គ្រាន់​តែ​បាន​បញ្ជាក់​ថា ព្រះ​ទ្រង់​គ្រប់​គ្រង​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ សូម្បី​តែ​ហេតុ​ការណ៍​ក្នុង​សួន​ច្បារ​អេដែន​ក៏​ដោយ។ ក្នុង​សំបុត្រ​ដែល​សាវ័ក ប៉ុល បាន​សរសេរ​ផ្ញើ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​អេភេសូរ​មាន​ការ​បើក​បង្ហាញ អំពី​ផែន​ការ​ដ៏​អស់​កល្ប​របស់​ព្រះ។ យើង​ឃើញ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​កំពុង​ធ្វើ​ការ​ទ្រង់ មុន​ពេល​ពិភព​លោក​ចាប់​កំណើត ហើយ​ព្រះ​អង្គ​ក៏​ជ្រាប​ជា​មុន​ថា មនុស្ស​ដំបូង​នឹង​ធ្លាក់​ចូល​អំពើ​បាប។ មុន​ពេល​ព្រះ​អង្គ​បង្កើត​លោក​អ័ដាម និង​នាង​អេវ៉ា មុន​ពេល​ពួក​គេ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់ ព្រះ​អង្គ​បាន​រៀប​ផែនការ​រួច​ជា​ស្រេច ដើម្បី​សង្គ្រោះ​មនុស្ស​ឲ្យ​រួច​ពី​បាប។ ពេល​ណា​យើង​គិត​អំពី​បេសកកម្ម​សង្គ្រោះ​របស់​ព្រះ​អង្គ ដែល​បាន​សម្រេច​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង យើង​មិន​គួរ​ចាត់​ទុក​បេសកកម្ម​សង្គ្រោះ​ជា​ការ​បំពេញ​ការ​ខ្វះខាត​ក្នុង​ពេល​មាន​វិបត្តិ​នោះ​ទេ។ តែ​ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ យើង​គួរ​តែ​ដឹង​ថា ការ​សុគត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង មាន​នៅ​ក្នុង​គំនិត​ដ៏​អស់​កល្ប​របស់​ព្រះ​អង្គ​​ជាស្រេច​ហើយ ដោយ​ព្រះ​អង្គ​បាន​តាំង​ព្រះ​ទ័យ​តាំង​ពី​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​ថា នឹង​ហៅ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ឲ្យ​ចូល​មក​រក​ព្រះ​អង្គ តាម​រយៈ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ហើយ​ស្តា​ឡើង​វិញ នូវ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ដែល​បាន​ខូច​ដោយ​សារ​មនុស្ស​ដំបូង​ធ្លាក់​ចូល​អំពើ​បាប។ គោល​បំណង​របស់​ព្រះ​អង្គ​ក្នុង​ផែនការ​នេះ គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​ព្រះ​អង្គ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​ធ្វើ ហើយ​ជា​ការ​សរសើរ​ដល់​ព្រះ​គុណ​ដ៏​រុងរឿង​របស់​ព្រះ​អង្គ (អេភេសូរ ១:៥-៦)។ ព្រះ​អង្គ​បាន​រៀប​ផែនការ​តាំង​ពី​អស់​កល្ប មិន​គ្រាន់​តែ​ដោយ​សារ​ព្រះ​អង្គ​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​ប្រុស​ស្រី​បាន​អរ​សប្បាយ តែ​ក៏​ដើម្បី​ព្រះ​នាម​ព្រះ​អង្គ​ផង​ដែរ។ ព្រះ​អង្គ​បាន​កំណត់​ថា អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ត្រូវ​ដាក់​នៅ​ក្រោម​ព្រះ​បាទ និង​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ​បុត្រា​ព្រះ​អង្គ គឺ​ព្រះ​អម្ចាស់​យេស៊ូវ។ ដូច​នេះ ផែនការ​ប្រោស​លោះ​របស់​ព្រះ​អង្គ គឺ​និយាយ​អំពី​ព្រះ​អង្គ​ជា​ជាង​និយាយ​អំពី​យើង។ ផែនការ​នោះ​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​អំពី​យើង…

Read article
គំរូ​នៃ​ការ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ហើយ យ៉ូស្វេ ជា​កូន​នុន និង​កាលែប ជា​កូន​យេភូនេ…គេ​ក៏​ហែក​សំលៀក​បំពាក់​ខ្លួន​ព្រម​ទាំង​និយាយ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ​នៃ​កូន​ចៅ​អ៊‌ីស្រាអែល​ទាំង​អស់​ថា ស្រុក​ដែល​យើង​បាន​ដើរ​កាត់​សង្កេត​មើល​នោះ ជា​ស្រុក​ល្អ​ក្រៃ​លែង។ បើ​សិន​ជា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​នឹង​យើង​រាល់​គ្នា នោះ​ទ្រង់​នឹង​នាំ​យើង​ឲ្យ​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ស្រុក​នោះ​ជា​មិន​ខាន ហើយ​នឹង​ប្រទាន​មក​យើង​ផង គឺ​ជា​ស្រុក​ដែល​មាន​ទឹក​ដោះ និង​ទឹក​ឃ្មុំ​ដ៏​ហូរហៀរ» (ជន​គណនា ១៤:៦-៨)។ នៅ​ថ្ងៃ​ទី៣ ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ១៩៥៣ យន្ត​ហោះ​ដឹក​អ្នក​ដំណើរ​ពី​ប្រទេស​សឹង្ហ​បុរី​ទៅ​ទីក្រុង​ឡុងដ៍​បាន​ធ្លាក់​នៅ​ចម្ងាយ​៣០គីឡូម៉ែត្រ នៅ​ភាគ​ពាយព្យ​នៃ​ទីក្រុង​កុលកាតា​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​ដោយ​មិន​មាន​នរណា​ម្នាក់​រួច​ជីវិត​ឡើយ។ លោក ហ្វ្រេត មីតឈែល (Fred Mitchell) ដែល​បាន​ក្លាយ​ជា​នាយក​នៃ​អង្គការ​បេសកកម្ម​ដំណឹង​ល្អ​ក្នុង​ប្រទេស​ចិន កាល​ពី១០ឆ្នាំ​មុន​គ្រោះ​ថ្នាក់​នេះ​កើត​ឡើង​កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ជើង​ហោះ​ហើរ​នោះ។ ក្នុង​ជីវប្រវត្តិ​របស់​គាត់ គេ​បាន​ពិពណ៌នា​ថា លោក ហ្វ្រេត ជា​បុរស​សាមញ្ញ​ម្នាក់ មក​ពី​ភូមិ​មួយ និង​មាន​ឪពុក​ម្តាយ​ស្ថិត​ក្នុង​វណ្ណៈអធន។ គាត់​បាន​ចំណាយ​ពេល​មួយ​ភាគ​ធំ​នៃ​ជីវិត​គាត់ ក្នុង​ការងារ​ជា​អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​គីមី​វិទ្យា​នៅ​តាម​បណ្ដា​ខេត្ត ហើយ​គាត់​ក៏​ជា​អ្នក​ដើរ​ជា​មួយ​ព្រះ​អម្ចាស់​ផង​ដែរ1។ មុន​ពេល​លោក កាលែប ជា​កូន​លោក​យេភូនេ​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ស៊ើប​ការ ដែល​លោក ម៉ូសេ បាន​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ​សង្កេត​មើល​ទឹក​ដី​ដែល​ព្រះ​អម្ចាស់​សន្យា​ប្រទាន​មក​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​មិន​មាន​អ្វី​បង្ហាញ​ថា គាត់​ជា​មនុស្ស​ដែល​ពិសេស​ខុស​គេ​នោះ​ទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​កែ​ប្រែ និង​អភិវឌ្ឍន៍​ចារិក​លក្ខណៈ​របស់​គាត់​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​ដ៏​សាមញ្ញ​របស់​គាត់ ដូច​មាន​ចែង​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ជន​គណនា​ជំពូក១៤។ រឿង​វិបត្តិ​ច្រើន​តែ​បង្ហាញ​ចារិក​លក្ខណៈ​របស់​មនុស្ស។ កាល​ពួក​ស៊ើប​ការណ៍​របស់​សាសន៍​អ៊‌ីស្រាអែល​បាន​វិល​ត្រឡប់​មក​រាយ​ការណ៍​អំពី​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​បាន​ឃើញ​ក្នុង​ទឹកដី​កាណាន ពួក​គេ​ក៏​បាន​ប្រកាស​ថា ទីក្រុង​របស់​គេ​មាន​កំផែង​ការពារ ហើយ​ថា «យើង​ពុំ​អាច​នឹង​ឡើង​ទៅ​ទាស់​នឹង​គេ​បាន​ទេ ដ្បិត​គេ​ខ្លាំង​ពូកែ​ជាង​យើង​ណាស់…នៅ​ស្រុក​នោះ​យើង​បាន​ឃើញ​ពួក​មនុស្ស​ធំ​សម្បើម គឺ​ជា​កូន​ចៅ…

Read article
ភាព​អត់​ធន់​បំផុត (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ពិត​មែន មាន​ភស្តុតាង​បាន​កើត​ឡើង​ក្នុង​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា ដើម្បី​នឹង​បញ្ជាក់​ការងារ​ជា​សាវ័ក​របស់​ខ្ញុំ ដោយ​ការ​អត់ធន់ ដោយ​ទី​សម្គាល់ ការ​អស្ចារ្យ និង​ការ​ឫទ្ធិបារមី​គ្រប់​យ៉ាង» (២កូរិនថូស ១២:១២)។ ពេល​ណា​យើង​គិត​អំពី​រយៈ​ពេល​នៅ​ក្រោយ​ការ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ និង​ការ​យាង​ឡើង​ស្ថាន​សួគ៌​វិញ របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ គឺ​នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​សាវ័ក​មាន​ភាព​រីកចម្រើន​យ៉ាង​ខ្លាំង ក្នុង​ការងារ​បម្រើ​ព្រះ ហើយ​ពួក​ជំនុំ​បាន​កើត​មាន នោះ​យើង​ងាយ​នឹង​ស្រមៃ​អំពី «ទី​សម្គាល់ ការ​អស្ចារ្យ និង​ការ​ឫទ្ធិបារមី​គ្រប់​យ៉ាង» ដែល​ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ ហើយ​យើង​ក៏​ចង់​ឃើញ​ព្រឹត្តិការណ៍​ទាំង​នោះ​ផ្ទាល់​ភ្នែក​ផង​ដែរ ដើម្បី​ឲ្យ​ជំនឿ​យើង​បាន​ពង្រឹង​កាន់​តែ​រឹងមាំ​ឡើង ហើយ​ការងារ​របស់​យើង​ក៏​កាន់​តែ​ផុសផុល ដោយ​សារ​ពួក​គេ។ យើង​មិន​ចាំ​បាច់​ឆ្ងល់​ទេ ទាំង​គុណ​ភាព និង​បរិមាណ​នៃ​ការ​អស្ចារ្យ​ក្នុង​សម័យ​នោះ មាន​លក្ខណៈ​ពិសេស ហើយ​មនុស្ស​សម័យ​ក្រោយ​មិន​អាច​ធ្វើ​ដូច​បាន​ឡើយ។ ពួក​សាវ័ក​បាន​ទទួល​អំណោយ​ទាន​ខាង​ការ​អស្ចារ្យ​លើស​គ្រីស្ទាន​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន។ យើង​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​កត់​សម្គាល់​ថា ពួក​ជំនុំ​ដំបូង​មិន​បាន​ប្រើ​បទ​ពិសោធន៍​ទាំង​អស់​នេះ ដើម្បី​ល្បង​ល​ជំនឿ​របស់​ពួក​គេ​នោះ​ទេ។ យើង​មិន​អាច​ផ្ដោត​ទៅ​លើ​ការ​អស្ចារ្យ​តែ​ម្យ៉ាង ដោយ​មិន​មើល​បរិបទ ដែល​ក្នុង​នោះ​អ្នក​ដែល​បាន​ពេញ​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ស្រាប់​តែ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​ការ​យល់​ដឹង និង​ការ​ប្រកា​ស​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ ដែល​ប្រទាន​កម្លាំង​ឲ្យ​ពួក​គេ «មាន​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់​បំផុត» ឬ «ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​ដ៏​អស្ចារ្យ» ពេញ​មួយ​ជីវិត​ពួក​គេ។ ពួក​ជំនុំ​បាន​កើត​មាន​ឡើង ភាគ​ច្រើន​មិន​មែន​ដោយសារ​ការ​អស្ចារ្យ តែ​ដោយ​សារ​ការ​អត់​ធន់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់ និង​ភាព​ក្លាហាន​របស់​ពួក​សាវ័ក។ សាវ័ក ប៉ុល មិន​ចង់​ឲ្យ​ការងារ​របស់​គាត់ ផ្ដោត​ទៅ​លើ​ការ​អស្ចារ្យ​ដែល​គាត់​បាន​ធ្វើ ឬ​ទៅ​លើ​ទុក្ខ​លំបាក​ដែល​គាត់​បាន​អត់​ទ្រាំ​នោះ​ទេ តែ​ទៅ​លើ​សេចក្តី​ជំនឿ​ដែល​មាន​ការ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​មក​គាត់ និង​សេចក្តី​ពិត​ដែល​គាត់​បាន​ចែក​ចាយ។…

Read article
ការ​ស្តាយ​ក្រោយ ដែល​មាន​សង្ឃឹម (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«កាល​យូដាស ជា​អ្នក​បញ្ជូន​ទ្រង់ បាន​ឃើញ​ថា ទ្រង់​ជាប់​ទោស​ដូច្នោះ នោះ​វា​នឹក​ស្តាយ​ក៏​យក​ប្រាក់​៣០ ទៅ​ឲ្យ​ដល់​ពួក​សង្គ្រាជ និង​ពួក​ចាស់​ទុំ​វិញ ដោយ​ពាក្យ​ថា ខ្ញុំ​បាន​ជា​ធ្វើ​បាប ដោយ​បញ្ជូន​ឈាម​ឥត​មាន​ទោស​ហួស​ទៅ​ហើយ…វា​ក៏​បោះ​ប្រាក់​ចោល​ទៅ​ក្នុង​ព្រះ​វិហារ រួច​ចេញ​ទៅ​ក្រៅ​អួល​ស្ទះ​ស្លាប់​ទៅ» (ម៉ាថាយ ២៧:៣-៥)។ តើ​មាន​រឿង​អ្វី​កើត​ឡើង​ចំពោះ​លោក យូដាស បន្ទាប់​ពី​គាត់​បាន​ក្បត់​ព្រះ​យេស៊ូវ? «គឺ​គាត់​បាន​ផ្លាប់​ប្ដូរ​គំនិត»។ ឃ្លា​នេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​បក​ប្រែ​ជា​ភាសា​ខ្មែរ​ថា «វា​នឹក​ស្តាយ»។ ចិត្ត​របស់​លោក យូដាស បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ គឺ​ហាក់​ដូច​ជា​ភ្លាមៗ ហើយ​គំនិត​របស់​គាត់​ក៏​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ដែរ។ លោក យូដាស បាន​នាំ​មនុស្ស​ប្រដាប់​ដោយ​អាវុធ​ចូល​សួន​ច្បា​គែតសេម៉ានី មក​ចាប់​ព្រះ​កាយ​ព្រះ​យេស៊ូវ យ៉ាង​គឃ្លើន តែ​ប៉ុន្មាន​ម៉ោង​ក្រោយ​មក ទឹក​មុខ​គាត់​ក៏​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​សម្ដេច​សង្ឃ និង​ពួក​ចាស់ទុំ​នៃ​សាសន៍​យូដា។ ចិត្ត​ដ៏​រឹង​របស់​គាត់​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ ដោយ​វិញ្ញាណ​នៃ​ការ​ស្តាយ​ក្រោយ ដែល​កំពុង​ធ្វើ​ទុក្ខ​ព្រលឹង​គាត់។ ចូរ​យើង​ពិចារណា​អំពី​រឿង​របស់​លោក យូដាស បន្តិច ហើយ​ចូរ​យើង​ចាំ​ថា បាប​តែង​តែ​នាំ​មក​នូវ​ក្តី​សង្ឃឹម​ក្លែងក្លាយ។ ជា​ញឹក​ញាប់​អារម្មណ៍​របស់​យើង នៅ​មុន​ពេល​យើង​ធ្វើ​អំពើ​បាប​ខុស​ពី​អារម្មណ៍​បន្ទាប់​ពី​យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​បាប​ហើយ។ នេះ​ក៏​ជា​អារម្មណ៍​ដែល​លោក អ័ដាម និង​នាង អេវ៉ា មាន​ក្នុង​សួន​ច្បារ​អេដែន បន្ទាប់ពី​ពួកគេ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ​ដែរ។ អ្វីៗ​ដែល​ពួក​គេ​បាន​ដឹង មុន​ពេល​ពួក​គេ​បរិភោគ​ផ្លែ​នោះ អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​បាន​រំពឹង​ចង់​បាន​ក្នុង​ការ​បះបោរ​នោះ​ក៏​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ខក​ចិត្ត​រក​និយាយ​មិន​ចេញ (លោកុប្បត្ដិ ៣:៦-៨)។ ដូច​គ្នា​នេះ​ដែរ អ្វីៗ​ដែល​ហាក់​ដូច​ជា​មាន​ការ​ទាក់​ទាញ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​លោក…

Read article
ស្កប់​ចិត្ត នឹង​ផែនការ​ព្រះ​អង្គ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ដ្បិត​តើ​អ្នក​ណា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ផ្សេង​ពី​គេ តើ​អ្នក​មាន​អ្វី​ខ្លះ ដែល​អ្នក​មិន​បាន​ទទួល ចុះ​បើ​បាន​ទទួល​មែន ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អួត​ខ្លួន​ដូចជា​មិន​បាន​ទទួល​វិញ?» (១កូរិនថូស ៤:៧)។ ការ​ច្រណែន​មាន​ឈ្មោះ​ផ្សេងៗ​គ្នា​ជា​ច្រើន​ដែល​យើង​បាន​ដាក់​ឲ្យ ហើយ​ក៏​បាន​លួច​ប្រើ​វា តាម​របៀប​ជា​ច្រើន ប៉ុន្តែ​ជា​ញឹក​ញាប់ វា​ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​អំពើ​បាប​ដែល​គ្រីស្ទាន​បាន «ទ្រាំទ្រ»។ អ្នក​មិន​ទំនង​ជា​រក​ឃើញ​វា ក្នុង​បញ្ជី​នៃ​អំពើ​បាប​ធំ​ជាង​គេ​ទាំង​១០ ដែល​គ្រូ​គង្វាល​បាន​ដាស់​តឿន​ពួក​ជំនុំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន ឬ​បាន​លើក​យក​មក​និយាយ ជា​ញឹក​ញាប់ នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​ជឿ​ចែក​ចាយ​អំពី​ទុក្ខ​លំបាក ដល់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ វា​ស្ថិត​ក្នុង​បញ្ជី​របស់​ព្រះ​អង្គ ហើយ​ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​លើក​យក​វា​មក​និយាយ​ជា​ញឹក​ញាប់។ តាម​ពិត ការ​ច្រណែន​ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​បាប​ស្មោកគ្រោក​បំផុត​ដែល​កណ្ឌ​គម្ពីរ​សំបុត្រ​ក្នុង​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី បាន​លើក​យក​មក​និយាយ ព្រោះ​យើង​ត្រូវ​មាន​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ចំពោះ​វា (ឧទាហរណ៍៖ រ៉ូម ១៣:‌១៣)។ ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​ដែល​សាវ័ក ប៉ុល សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូរិនថូស ពួក​ជំនុំ​ជា​ទូទៅ​នៅ​តែ​ជួប​ភាព​រញ៉េរញ៉ៃ និង​ការ​បែក​បាក់​បណ្ដាល​មក​ពី​ការ​ច្រណែន ហើយ​ការ​ច្រណែន​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់ នៅ​ត្រង់​ថា វា​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​សង្ស័យ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​មិន​ចេះ​ចែក​អំណោយ​ឲ្យ​បាន​ស្មើ​ភាព។ សាវ័ក ប៉ុល ក៏​បាន​ប្រាប់​ពួក​ជំនុំ​ដែល​បែក​បាក់ និង​មាន​ការ​ច្រណែន​គ្នា​ថា អ្វីៗ​ដែល​ពួក​គេ​មាន​គឺ​បាន​ទទួល​មក​ពី​ព្រះ​អាទិករ​នៃ​ចក្រវាល​ដែល​ជា​អ្នក​ប្រទាន​អំណោយ ព្រះ​អង្គ​មិន​ដែល​ប្រទាន​អំណោយ​ខុស​ឡើយ។ ដូច​នេះ ហេតុ​អ្វី​ពួក​គេ​ក៏​ដូច​ជា​ពួក​យើង​ដើរ​ពើង​ទ្រូង ធ្វើ​មើល​តែ​យើង​អាច​គ្រប់​គ្រង​ការ​បង្កើត​របស់​ព្រះ បាន​ល្អ​ជាង​ព្រះ​អង្គ? តើ​យើង​ជា​អ្នក​កំណត់​កម្ពស់ ល្បឿន និង​សមត្ថភាព​របស់​យើង​ឬ? តើ​នរណា​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​លក្ខណៈ​ពិសេស? គឺ​ព្រះ! ព្រះ​ទ្រង់​បាន​រៀប​ចំ…

Read article