Truth for Life

You are here:
សម្ដេច​សង្ឃ​ដ៏​អស្ចារ្យ​បំផុត​របស់​យើង

«ពីព្រោះ​អស់​ទាំង​សម្ដេច​សង្ឃ ដែល​គេ​រើស​យក​ពី​ពួក​មនុស្ស នោះ​បាន​តាំង​សម្រាប់​មនុស្ស ក្នុង​អស់​ទាំង​ការ​ខាង​ឯ​ព្រះ ដើម្បី​នឹង​ថ្វាយ​ដង្វាយ និង​យញ្ញ​បូជា ដោយ​ព្រោះ​បាប…គ្មាន​អ្នក​ណា​លើក​ខ្លួន​ដល់​ងារ​ដ៏​ប្រសើរ​នោះ​ឡើយ មាន​តែ​អ្នក​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ហៅ​ប៉ុណ្ណោះ តួយ៉ាង​ដូច​ជា​លោក​អើរ៉ុន ដូច្នេះ ព្រះ​គ្រីស្ទ​ក៏​មិន​បាន​តម្កើង​ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​ឡើង​ធ្វើ​ជា​សម្ដេច​សង្ឃ​ដែរ គឺ​ជា​ព្រះ​វិញ​ទេតើ​ដែល​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ទៅ​ទ្រង់​ថា “ឯង​ជា​កូន​អញៗ បាន​បង្កើត​ឯង​នៅ​ថ្ងៃ​នេះ” ដូច​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ១​ទៀត ព្រះ​ក៏​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា “ឯង​ជា​សង្ឃ​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច តាម​របៀប​លោក​ម៉ិលគីស្សា​ដែក”» (ហេព្រើរ ៥:១, ៤-៦)។ ទស្សនៈ​អំពី​ភាពជា​សង្ឃ និង​ប្រព័ន្ធ​នៃ​ការ​ថ្វាយ​យញ្ញ​បូជា ត្រូវ​គេ​ដក​ចេញ​ពី​សង្គម​លោក​ខាង​លិច តាំង​ពី​យូរ​មក​ហើយ ប៉ុន្តែ​ការ​យល់​ដឹង​អំពី​រឿង​ទាំង​នេះ​មាន​សារៈសំខាន់​ជា​មូល​ដ្ឋាន ចំពោះ​ការ​រស់​នៅ​ជា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ។ ការ​អនុវត្ត​នូវ​ការ​យក​សត្វ​ទៅ​ធ្វើ​យញ្ញ​បូជា ក្នុង​ទឹក​ដី​អ៊‌ីស្រាអែល ក្នុង​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ មិន​មែន​ជា​ប្រព័ន្ធ​ដែល​មនុស្ស​បាន​បង្កើត​មក ដើម្បី​ឈោង​ទៅ​រក​ព្រះ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ​ទទួល​យក​ពួក​គេ​នោះ​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ព្រះ​ទ្រង់​បង្គាប់​ឲ្យ​រាស្ត្រ​នៃ​សេចក្តី​សញ្ញា​របស់​ព្រះ​អង្គ​អនុវត្តន៍​ដូច​នេះ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​អាច​យល់​អំពី​ចារិក​លក្ខណៈ និង​ការ​រំពឹង​ចង់​បាន​របស់​ព្រះ​អង្គ ព្រម​ទាំង​ភាព​អស្ចារ្យ​នៃ​ផែនការ នៃ​ការ​ប្រោស​លោះ​របស់​ព្រះ​អង្គ (ហើយ​នៅ​តែ​អាច​ជួយ​យើង​ឲ្យ​យល់​ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​ផង​ដែរ)។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រើ​អត្ថន័យ​នៃ​ការ​ថ្វាយ​យញ្ញ​បូជា​នោះ ដើម្បី​ចង្អុល​បង្ហាញ​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ឲ្យ​ងាក​ទៅ​រក​ព្រះ​រាជ​កិច្ច​ដ៏​ឥត​ខ្ចោះ និង​បាន​សម្រេច​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​យាង​មក​ធ្វើ​ជា​សម្ដេច​សង្ឃ​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត និង​ជា​ដង្វាយ​ដ៏​គ្រប់​លក្ខណ៍​តែ​មួយ ដែល​បាន​ថ្វាយ​ជំនួស​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ។ តាម​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ សម្ដេច​សង្ឃ​នៃ​សាសន៍​អ៊‌ីស្រាអែល​ត្រូវ​ចេញ​ពី​វង្ស​ត្រកូល​របស់​លោក​អើរ៉ុន ជា​បង​ប្រុស​របស់​លោក ម៉ូសេ ហើយ​ត្រូវ​គេ​ចាត់​ទុក​ជា « សម្ដេច​សង្ឃ ក្នុង​ពួក​បង​ប្អូន​របស់​ខ្លួន»…

Read article
ស្កប់​ចិត្ត​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ

«ខ្ញុំ​បាន​រៀន​ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​សន្តោស​ក្នុង​សណ្ឋាន​គ្រប់​យ៉ាង ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ទ្រាំ​ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​ចង្អៀត​ចង្អល់ ហើយ​ក៏​ធ្លាប់​មាន​សេចក្តី​រីករាយ​ដែរ» (ភីលីព ៤:១១-១២)។ ភាព​មិន​ស្កប់​ចិត្ត​បាន​ជ្រាប​ចូល​ក្នុង​ផ្នែក​ទាំង​អស់​របស់​សង្គម ដែល​យើង​កំពុង​រស់​នៅ។ ការ​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជកម្ម​បាន​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​ចិត្ត​ច្រណែន។ ប៉ុន្តែ បញ្ហា​ពិត​ប្រាកដ មិន​សូវ​ជា​អាស្រ័យ​ទៅ​លើ​សង្គម​ដែល​យើង​រស់​នៅ​ប៉ុន្មាន​ទេ តែ​ភាគ​ច្រើន​អាស្រ័យ​ទៅ​លើ​សណ្ឋាន​នៃ​ចិត្ត និង​គំនិត​របស់​យើង។ មុខ​តំណែង ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ឥទ្ធិពល ឬ​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ សុទ្ធ​តែ​ទាម​ទារ​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​សម្រាប់​ខ្លួន​ឯង ដែល​បាន​អូស​ទាញ​យើង​ឲ្យ​ចេញ​ឆ្ងាយ​ពី​ការ​ស្កប់​ចិត្ត។ ប៉ុន្តែ បញ្ហា​ដូច​នេះ​បាន​ព្យាយាម​ឆក់​យក​ក្តី​អំណរ​ដែល​យើង​មាន នៅ​ក្នុង​ការ​អ្វី​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​មក​​យើង ដោយ​លួង​លោម​យើង​ឲ្យ​គិត​ថា ទោះ​មាន​ច្រើន​ប៉ុណ្ណា​ក៏​នៅ​តែ​មិន​គ្រប់​គ្រាន់។ ការ​ដេញ​តាម​នេះ​មិន​ចេះ​ចប់​ឡើយ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ក៏​សាវ័ក ប៉ុល មិន​គ្រាន់​តែ​អាច​និយាយ​ថា គាត់​មាន​ការ​ស្កប់​ចិត្ត តែ​គាត់​អាច​មាន​ការ​ស្កប់​ចិត្ត «ក្នុង​គ្រប់​ស្ថានភាព»។ មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​សុទ្ធ​តែ​ចង់​មាន​ការ​ស្កប់​ចិត្ត! ដូច​នេះ តើ​គាត់​មាន​អាថ៌កំបាំង​អ្វី? គាត់​មាន​ការ​ស្កប់​ចិត្ត ដោយ​សារ​គាត់​ស្គាល់​ខ្លួន​ឯង និង​មាន​ទស្សនៈ​អំពី​ជីវិត​ផ្អែក​ទៅ​លើ​ភាព​គ្រប់​គ្រាន់​នៃ​ព្រះ​អម្ចាស់​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ។ សាវ័ក ប៉ុល មិន​មែន​ជា​ជើង​ឯក​ខាង​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​នឹង​ទុក្ខ​លំបាក ឬ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ដំណឹង​ល្អ​ក្លែង​ក្លាយ អំពី​ការ​ជួយ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ស្កប់​ចិត្ត​នោះ​ទេ។ ទេ! គាត់​មាន​ការ​ស្កប់​ចិត្ត ដោយ​សារ​គាត់​បន្ទាប​ចិត្ត និង​គំនិត​របស់​គាត់ ចុះ​ចូល​បំណង​ព្រះ​ទ័យ​ព្រះ ទោះ​គាត់​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​ស្ថានភាព​អ្វី​ក៏​ដោយ។ មិន​មែន​គ្រប់​គ្នា​សុទ្ធ​តែ​បាន​ឆ្លង​កាត់​រឿង​ជា​ច្រើន​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ល្អ​ផង និង​អាក្រក់​ផង​ផ្ទុយ​គ្នា​នោះ​ទេ។ តែ​សាវ័ក ប៉ុល បាន​ឆ្លង​កាត់។ ជាក់​ស្ដែង គាត់​ធ្លាប់​ឆ្លង​កាត់​ពេល​ដែល​គាត់​មាន​សំលៀក​បំពាក់…

Read article
ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​នីមួយៗ​បាន​សម្រេច

«នេះ​បញ្ជី​ពង្សាវតារ​ពី​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​វង្សា​ហ្លួង​ដាវីឌ និង​ជា​ជំនួរ​វង្ស​នៃ​លោក​អ័ប្រាហាំ​ដែរ» (ម៉ាថាយ ១:១)។ ពេល​យើង​ចាប់​ផ្ដើម​អាន​ទំព័រ​ដំបូង​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី យើង​ប្រហែល​មិន​មាន​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត​ភ្លាមៗ​ទេ។ តាម​ពិត បើ​សិន​ជា​នរណា​ម្នាក់​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​ទាំង​មូល ជា​លើក​ដំបូង ហើយ​ក៏​បាន​អាន​ដល់​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាឡាគី ដែល​ចង្អុល​បង្ហាញ​ពួក​គេ ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​រំពឹង​ថា​នឹង​បាន​ឃើញ​អ្វី​ដែល​កាន់​តែ​អស្ចារ្យ នោះ​ចិត្ត​រំភើប​រីករាយ​របស់​គាត់​អាច​ថយ​ចុះ​ទៅ​វិញ ពេល​ដែល​គាត់​ឃើញ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​បន្ទាប់​ចាប់​ផ្ដើម ដោយ​ការ​ពិពណ៌នា​អំពី​បញ្ជី​ពង្សាវតារ។ យើង​ប្រហែល​ចង់​រំលង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាថាយ ហើយ​ចាប់​ផ្ដើម​អាន​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដំណឹង​ល្អ​មួយ​ទៀត។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ចូរ​យើង​ចាំ​ថា ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ចំពោះ​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ សុទ្ធ​តែ​រំពឹង​ថា​នឹង​បាន​សម្រេច​នៅ​គ្រា​សញ្ញា​ថ្មី។ ពេល​ណា​យើង​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី យើង​ក៏​បាន​ដឹង​ថា តាម​ពិត ការ​ចាប់​ផ្ដើម​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​យ៉ាង​ដូច​នេះ គឺ​ស័ក្តិសម​បំផុត ព្រោះ​បញ្ជី​ពង្សាវតារ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាថាយ បាន​បង្ហាញ​ខ្សែ​លោហិត​ពី​លោក អ័ប្រាហាំ ដល់​ស្ដេច ដាវីឌ ហើយ​ទី​បំផុត​ដល់​ព្រះ​យេស៊ូវ ជា​អ្នក​ដែល​បាន​សម្រេច​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ទាំង​នេះ។ ស្រដៀង​គ្នា​នេះ​ដែរ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាកុស​ទាំង​មូល យើង​ឃើញ​ថា កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ​ក៏​បាន​នាំ​យើង​ងាក​ទៅ​រក​ពួក​ហោរា ដែល​បាន​ចង្អុល​បង្ហាញ​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ឲ្យ​ទន្ទឹង​រង់​ចាំ​ព្រះ​ដែល​ត្រូវ​យាង​មក។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាកុស​បាន​ប្រើ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ ដើម្បី​បង្ហាញ​សេចក្តី​ពិត​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំ​គាល់ ដោយ​ប្រយោគ​ទីពីរ​របស់​គាត់​បាន​ចាប់​ផ្ដើម ដោយ​ពាក្យ​ថា «ដូច​ជា​បាន​សរសេរ​ទុក នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ​ហោរា អេសាយ ថា…» (ម៉ាកុស ១:២)។ ហើយ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាកុស​ក៏​មាន​ការ​កត់​ទុក​ជា​លើក​ដំបូង នូវ​ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ ដែល​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា…

Read article
មើល​ន៏ ព្រះ​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា!

«ឱ​អ្នក​ដែល​នាំ​ដំណឹង​ល្អ មក​ដល់​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​អើយ ចូរ​ឡើង​ទៅ​ប្រកា​ស​ប្រាប់​ពីលើ​ភ្នំ​ខ្ពស់​ចុះ ឱ​អ្នក​ដែល​នាំ​ដំណឹង​ល្អ​មក​ដល់​ក្រុង​យេរូសាឡឹម​អើយ ចូរ​បន្លឺ​សម្លេង​ឡើងជា​ខ្លាំង ចូរ​បន្លឺ​ឡើង កុំ​ខ្លាច​ឡើយ ចូរ​ប្រាប់​ដល់ទី​ក្រុង​នៃ​ស្រុក​យូដា​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ថា មើល​ន៏ ព្រះ​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា» (អេសាយ ៤០:៩)។ ហោរា អេសាយ បាន​រស់​នៅ​ក្នុង​សម័យ​ដែល​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​ត្រូវ​សាសន៍​ដទៃ​ចាប់​ជា​ឈ្លើយ​សឹក ហើយ​និរទេស​ឲ្យ​ទៅ​រស់​នៅ​ក្នុង​ទឹក​ដី​បរទេស។ ពួក​គេ​បាន​ជួប​ទុក្ខ​វេទនា​ជា​ច្រើន និង​បាន​ជា​មិន​អាច​សូម្បី​តែ​ច្រៀង​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ​អម្ចាស់ (ទំនុកតម្កើង ១៣៧:១-៤)។ ប៉ុន្តែ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​កំពុង​រស់​នៅ​ក្នុង​ការ​និរទេស​នោះ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​យាង​មក​រក​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ដោយ​ព្រះ​បន្ទូល​កម្សាន្ត​ចិត្ត (អេសាយ ៤០:១) គឺ​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​ការ​សម្រេច​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះ​អង្គ​ប៉ុណ្ណោះ។ គឺ​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ថា សិរី​ល្អ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់​នឹង​បង្ហាញ​ចេញ​មក មិន​មែន​សម្រាប់​តែ​ពួក​អ៊‌ីស្រាអែល តែ​សម្រាប់​ជាតិ​សាសន៍​ទាំង​អស់។ ដំណឹង​ដ៏​ល្អ​នេះ មិន​មែន​សម្រាប់​ឲ្យ​ពួក​គេ​ស្តាប់ ហើយ​នៅ​ស្ងៀម​ស្ងាត់​មិន​និយាយ​អ្វី​សោះ​នោះ​ទេ។ ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​ពួក​គេ​បន្លឺ​សម្លេង​ស្រែក​ហ៊ោ​នៃ​ជ័យ​ជម្នះ ដោយ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​នៃ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដល់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។ កាល​ពី​មុន មាន​ការ​ពិពណ៌នា​ថា ពួក​គេ​ជា «បណ្តាជន​ដែល​ដើរ​ក្នុង​សេចក្តី​ងងឹត» តែ​ឥឡូវ​ពួក​គេ «បាន​ឃើញ​ពន្លឺ​យ៉ាង​ធំ» (អេសាយ ៩:២)។ ភាព​ខុស​គ្នា​រវាង​ភាព​ងងឹត នៃ​លោកីយ៍​ដែល​ធ្លាក់​ចូល​អំពើ​បាប និង​ពន្លឺ​នៃ​ស្ថាន​សួគ៌ គឺ​ជា​ទិដ្ឋភាព​ដែល​កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ​ក៏​ដូច​ជា​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប​ទាំង​មូល​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង។ សេចក្តី​ងងឹត​កើត​ចេញ​ពី​ការ​ព្រងើយ​កន្តើយ​ចំពោះ​ព្រះ បះបោរ​នឹង​ព្រះ​អង្គ ហើយ​មិន​ព្រម​ធ្វើ​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ។ មាន​ព្រះ​រាជសារ​មួយ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ ចូល​ទៅ​ក្នុង​ភាព​ងងឹត​ខ្លាំង​យ៉ាង​នេះ ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​គំនិត​របស់​ពួក​គេ​មាន​ភាព​ស្រស់​ថ្លា​ឡើង…

Read article
ព្រះ​អង្គ​ជា​ក្សត្រ ដែល​បាន​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ

«កាល​ដើម​ដំបូង​ឡើយ ព្រះ​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី» (លោកុប្បត្ដិ ១:១)។ ព្រះ​ទ្រង់​ពិត​ជា​មាន​មែន គឺ​គ្មាន​ពេល​ណា​មួយ ដែល​មិន​មាន​ព្រះ​អង្គ​នោះ​ឡើយ។ ព្រះ​អង្គ​មាន​ពិត​មែន តាំង​ពីមុន​ពេល​ដែល​ពេល​វេលា និង​អ្វី​មួយ​កើត​មាន ដោយ​សារ​ការ​បង្កើត​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ហើយ​ដោយ​សារ​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​របស់​ព្រះ​អង្គ មិន​ដែល​ប្រែ​ប្រួល ព្រះ​អង្គ​តែង​តែ​មាន​ពិត​មែន ក្នុង​លក្ខណៈ​ជា​ព្រះ​ត្រៃឯក ជា​ព្រះ​តែ​មួយ​មាន​បី​អង្គ គឺ​ព្រះ​វរបិតា ព្រះ​រាជបុត្រា និង​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ។ ពេល​យើង​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ យើង​ឃើញ​ថា អង្គ​នីមួយៗ​នៃ​ព្រះ​ត្រៃឯក​សុទ្ធ​តែ​បាន​ចូល​រួម​នៅ​ក្នុង​ការ​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ ដោយ​ព្រះ​វរបិតា​បាន​ធ្វើ​ការ​ផ្ដួចផ្ដើម ហើយ​ព្រះ​គម្ពីរ​ក៏​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បាន «រេរា​នៅ​ពីលើ​ទឹក» ហើយ​ព្រះ​រាជបុត្រា​គឺ​ជា​ភ្នាក់ងារ​នៃ​ការ​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ (លោកុប្បត្ដិ ១:២-៣ យ៉ូហាន ១:៣)។ «គ្រប់​ទាំង​អ្វីៗ​ដែល​ស្រស់​ស្អាត អស់​ទាំង​សត្វ​តូច​ធំ»1 គួរ​តែ​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​ចិត្ត​ស្ញប់​ស្ញែង ព្រោះ​ព្រះ​អង្គ​បាន​រចនា​ពួក​វា​មក ដោយ​បង្គាប់​តែ​មួយ​ព្រះ​ឱស្ឋ។ ធម្មជាតិ​ទាំង​មូល​ស្ថិត​ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត ស្ថិត​ក្នុង​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ពេល​យើង​ឃើញ​ទឹក​រលក​បោក​ច្រាំង យើង​មាន​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ដ​ដ៏​អស្ចារ្យ ដោយ​ដឹង​ថា ទឹក​រលក​នីមួយៗ​បាន​កើត​មាន ដោយ​សារ​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ដោយ​អធិបតេយ្យ​ភាព​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ព្រះ​អង្គ​មិន​ដែល​បាន​យាង​ចេញ​ពី​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះ​អង្គ​ទាំង​ពី​ដើម​ក៏​ដូច​ជា​ក្នុង​ពេល​អនាគត។ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​ចាំ​ថា ព្រះ​អង្គ​គ្មាន​ដែន​កំណត់​ឡើយ។ ព្រះ​អង្គ​គង់​នៅ​លើ​បល្ល័ង្ក ខ្ពស់​ហួស និង​ពិសេស​ខុស​ប្លែក​ពី​អ្វីៗ​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​បង្កើត។ នេះ​ជា​មូល​ហេតុ​ដែល​ជំនឿ​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ មាន​ភាព​ខុស​គ្នា​ពី​ជំនឿ​សាសនា​ដែល​ជឿ​ថា ព្រះ​អាទិទេព​បាន​បង្ហាញ​អង្គ​ទ្រង់​ឲ្យ​គេ​បាន​ស្គាល់ នៅ​ក្នុង​ពិភព​ធម្មជាតិ…

Read article