រស់នៅដោយជំនឿពេញលេញ
១ពេត្រុស ១:៣-៩ អ្នករាល់គ្នាក៏មានសេចក្ដីអំណរជាខ្លាំង ក្នុងសេចក្ដីសង្គ្រោះនោះ ទោះបើសព្វថ្ងៃនេះត្រូវរងទុក្ខព្រួយជាយូរបន្តិច ដោយកើតមានសេចក្ដីល្បួងផ្សេងៗក៏ដោយ។ ១ពេត្រុស ១:៦ មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ នៅទូទាំងពិភពលោក បានអធិស្ឋានឲ្យកូនរបស់អ្នកស្រីសេថេ(Sethie) មានអាយុ៣ឆ្នាំ ដែលកំពុងសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យអស់ជាច្រើនឆ្នាំខែហើយ។ នៅពេលដែលវេជ្ជបណ្ឌិតមានប្រសាសន៍ថា ខួរក្បាលរបស់ស៊ីឡូហ(Shiloh) លែងមានដំណើរការទៀត អ្នកស្រីសេថេក៏បានទូរស័ព្ទមកខ្ញុំ។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា “ជួនកាល ខ្ញុំមានការភ័យខ្លាចថា ខ្ញុំមិនបានរស់នៅ ដោយជំនឿពេញលេញ។ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះអាចប្រោសស៊ីឡូហឲ្យជា ហើយឲ្យគាត់ត្រឡប់មកផ្ទះវិញជាមួយយើង។ ខ្ញុំក៏មានសន្តិភាពក្នុងចិត្តដែរ ប្រសិនបើព្រះទ្រង់ប្រោសឲ្យគាត់ជា ដោយនាំគាត់ទៅនគរស្ថានសួគ៌”។ ខ្ញុំក៏បានលើកទឹកចិត្តគាត់ថា ព្រះទ្រង់យល់ចិត្តគាត់ លើសនរណាទាំងអស់។ ខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា “អ្នកបានចុះចូលបំណងព្រះទ័យព្រះអង្គ។ នោះមានន័យថា អ្នកមានជំនឿពេញលេញហើយ!” ពីរបីថ្ងៃក្រោយមក ព្រះអម្ចាស់ក៏បានយកកូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់ ទៅរស់នៅនគរស្ថានសួគ៌។ ទោះគាត់មានការតយុទ្ធនឹងការសោកសង្រេង ដោយសារការបាត់បង់កូនប្រុសក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែអរព្រះគុណព្រះអង្គ និងមនុស្សជាច្រើនដែលបានអធិស្ឋានឲ្យគាត់។ គាត់ថា “ខ្ញុំជឿថា ព្រះទ្រង់នៅតែល្អ ហើយនៅតែជាព្រះ”។ ទំរាំតែដល់ពេលដែលព្រះយេស៊ូវយាងមកវិញ ក្នុងលោកិយនេះ យើងនឹងនៅតែមានទុក្ខព្រួយ និងជួបការល្បងលគ្រប់ប្រភេទ(១ពេត្រុស ១:៦)។ យើងចាំបាច់ត្រូវតែប្រឈមមុខដាក់ និងឆ្លងកាត់អារម្មណ៍ពិតរបស់យើង ដែលកើតឡើងពីការឈឺចាប់ពិត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ…
Read article
ការអាណិតដ៏ឥតខ្ចោះ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«ហេតុនោះបានជាគួរឲ្យទ្រង់ បានដូចបងប្អូនទ្រង់គ្រប់ជំពូកដែរ ដើម្បីឲ្យបានធ្វើជាសំដេចសង្ឃ ដែលមានព្រះទ័យមេត្តាករុណា ហើយក៏ស្មោះត្រង់ក្នុងការទាំងប៉ុន្មានខាងឯព្រះ ប្រយោជន៍នឹងថ្វាយដង្វាយ ឲ្យធួននឹងបាបរបស់ប្រជាជនទាំងឡាយ ដ្បិតដែលទ្រង់បានរងទុក្ខលំបាក ទាំងត្រូវសេចក្តីល្បួង នោះទ្រង់ក៏អាចនឹងជួយដល់អស់អ្នក ដែលត្រូវសេចក្តីល្បួងបានដែរ» (ហេព្រើរ ២:១៧-១៨)។ មនុស្សជាច្រើនមានការបាក់ទឹកចិត្ត ដោយសារភាពទៀងទាត់នៃការល្បួងដែលពួកគេជួបប្រទះ។ យើងអាចមានអារម្មណ៍ខ្មាស ចំពោះការទាញនាំនៃការល្បួង ក្នុងជីវិតយើង។ វាអាចធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ពិបាកពេក។ ក្នុងពេលបែបនោះ យើងចាំបាច់ត្រូវចាំថា ការដកពិសោធន៍ជាមួយនឹងការល្បួង មិនមែនជាបាបទេ ព្រោះព្រះគ្រីស្ទ ដែលគ្មានបាបសោះ ក៏បានស៊ូទ្រាំនឹងការល្បួងផងដែរ។ តែដោយសារព្រះអង្គមិនបានចាញ់ការល្បួង ខុសពីយើង ដែលចាញ់ល្បួងជាញឹកញាប់ ហើយព្រះអង្គបានធ្វើជាគំរូ ខណៈពេលដែលយើងព្យាយាមរស់នៅ ដោយសេចក្តីសុចរិត។ កាលព្រះយេស៊ូវយកកំណើតជាមនុស្ស ព្រះអង្គក៏បានទទួលយកដែនកំណត់ និងទុក្ខលំបាកនៃភាពជាមនុស្សផងដែរ។ ដូចនេះ ទោះព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ និងជាសម្ដេចសង្ឃមកពីស្ថានសួគ៌ មិនមែនជាមនុស្សធម្មតាក៏ដោយ ក៏យើងអាចមានការកម្សាន្តចិត្ត ដោយដឹងថា ព្រះអង្គអាចមានព្រះទ័យអាណិត ចំពោះទុក្ខលំបាករបស់យើង។ ព្រះទ័យអាណិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទចំពោះទុក្ខលំបាក ដែលយើងជួប មិនមែនផ្អែកទៅលើការដកពិសោធន៍ជាមួយបាប តែផ្អែកទៅលើការដកពិសោធន៍ជាមួយការល្បួង ឲ្យប្រព្រឹត្តបាប ដែលមានតែអង្គបុគ្គលមិនមានបាបសោះ ដែលអាចយល់ច្បាស់អំពីការល្បួងនោះយ៉ាងពេញលេញ។ ព្រះយេស៊ូវមិនបានបង្ហាញព្រះទ័យអាណិតពីចម្ងាយនោះទេ តែព្រះអង្គបានស្គាល់ការឈឺចាប់ និងបញ្ហាប្រឈមនៃការស៊ូទ្រាំនឹងការល្បួង ដោយផ្ទាល់។ ព្រះអង្គបានដើរតាមផ្លូវនៅលើផែនដី…
Read article
ការភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងបំផុតនៃសេចក្តីស្រឡាញ់
យ៉ូហាន ២០:១០-១៨ នាងបានឃើញព្រះអម្ចាស់ ហើយទ្រង់បានមានបន្ទូលសេចក្ដីទាំងនេះមកនាង។ យ៉ូហាន ២០:១៨ នៅក្នុងខ្សែភាពយន្តបែបប្រឌិត អំពីកីឡា មានចំណងជើងថា ទីលានប្រកួតនៃសេចក្តីស្រមៃ តួអង្គឈ្មោះ រេយ ឃីនសេឡា(Ray Kinsella) បានយល់សប្តិឃើញឪពុកគាត់ ដែលបានលាចាកលោកហើយ។ គាត់បានឃើញឪពុកគាត់ ដែលជាកីឡាករវ័យក្មេងម្នាក់។ គាត់ក៏បានប្រាប់អេននី(Annie) ជាភរិយាគាត់ថា គាត់មិនដែលបានឃើញឪពុកគាត់ ក្នុងវ័យក្មេង និងរឹងមាំដូចនេះទេ តែគាត់ធ្លាប់តែឃើញឪពុកគាត់ ក្នុងវ័យចាស់ជាងនោះ ដោយមានសភាពទ្រុឌទ្រោម ដោយសារទុក្ខលំបាកក្នុងជីវិត។ បើគាត់បានជួបឪពុកគាត់ដោយផ្ទាល់ គាត់មិនដឹងថា ត្រូវនិយាយអ្វីទៅកាន់ឪពុកគាត់ទេ។ រឿងនេះ បានចោទជាសំណួរដល់យើងរាល់គ្នាថា តើយើងនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា បើសិនជាយើងបានជួបមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ដែលបានលាចាកលោកហើយ ដោយឃើញពួកគេនៅក្មេង ហើយរឹងមាំដូចកាលពីមុន? នាងម៉ារាមកពីស្រុកម៉ាកដាឡា មានបទពិសោធន៍ដូចនេះ នៅពេលដែលនាងបានជួបព្រះយេស៊ូវ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ នាងម៉ារាកំពុងយំនៅក្បែរផ្នូររបស់ព្រះអង្គ ដែលនៅទទេ នៅពេលដែលនាងបែរទៅក្រោយ ឃើញព្រះយេស៊ូវឈរ តែមើលព្រះអង្គមិនស្គាល់ទេ(យ៉ូហាន ២០:១៤)។ ហេតុអ្វីនាងមើលព្រះអង្គមិនស្គាល់? គឺប្រហែលមកពីទឹកភ្នែកនៅលើកែវភ្នែករបស់នាង ធ្វើឲ្យនាងស្រវាំងមើលមិនច្បាស់ ឬដោយសារកន្លែងនោះងងឹតនៅឡើយ(ខ.១)។ ឬក៏ប្រហែលដោយសារលើកមុន នាងបានឃើញព្រះអង្គមានឈាមជោគព្រះកាយ មានស្នាមគេវាយដំ និងធ្វើទារុណកម្មដល់អស់ព្រះជន្ម។ នាងមិននឹកស្មានថា…
Read article
អំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«កាលណាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានមកសណ្ឋិតលើអ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានព្រះចេស្ដា ហើយនិងធ្វើជាទីបន្ទាល់ពីខ្ញុំ នៅក្រុងយេរូសាឡឹម ព្រមទាំងស្រុកយូដា និងស្រុកសាម៉ារីទាំងមូល ហើយរហូតដល់ចុងផែនដីបំផុតផង» (កិច្ចការ ១:៨)។ ព្រះអម្ចាស់ប្រទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដល់រាស្ត្រព្រះអង្គ ដើម្បីឲ្យពួកគេនាំព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ ទៅដល់លោកីយ៍។ បើគ្មានព្រះវិញ្ញាណទេ ព្រឹត្តិការណ៍ដែលមានចែងក្នុងកណ្ឌគម្ពីរកិច្ចការ ក៏មិនអាចកើតឡើងបានដែរ។ ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះ បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការរីកសុះសាយនៃដំណឹងល្អ ដោយក្នុងនោះ ពួកសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូវបានដើរតាមផ្លូវនៃទីក្រុងយេរូសាឡឹម ដើម្បីប្រកាសព្រះរាជសាររបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ កាលប៉ុន្មានសប្ដាហ៍មុន ពួកសាវ័កទាំងនោះកំពុងលាក់ខ្លួនសម្ងំនៅក្នុងផ្ទះដែលមានទ្វារបិទជិត ដោយការភ័យខ្លាច ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងកាន់ទុក្ខ ចំពោះការសុគតនៃក្សត្ររបស់ពួកគេនៅលើឈើឆ្កាង។ តើមានអ្វីដែលនាំឲ្យពួកគេមានការផ្លាស់ប្ដូរភ្លាមៗដូចនេះ? យើងអាចរកឃើញចម្លើយ នៅក្នុងជ័យជម្នះ ដែលព្រះយេស៊ូវមានមកលើសេចក្តីស្លាប់ និងព្រះបន្ទូលសន្យា ដែលព្រះអង្គប្រទានឲ្យសិស្សព្រះអង្គ គឺការសន្យាថា នឹងប្រទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីជួយ និងប្រទានអំណាចឲ្យពួកគេធ្វើការថ្វាយព្រះអង្គ។ ព្រះបន្ទូលសន្យានេះ គឺស្របនឹងព្រះរាជបញ្ជា ឲ្យអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវចូលទៅក្នុងលោកីយ៍ទាំងមូល ដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ។ មុនពេលពួកសាវ័កចូលទៅផ្សាយដំណឹងល្អ ដោយចិត្តឆេះឆួល ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកគេឲ្យមានការផ្ដោតចិត្តត្រឹមត្រូវ។ ពួកគេមិនទាន់បានយល់ការពិតដែលថា ព្រះអង្គមិនគ្រាន់តែយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះពួកអ៊ីស្រាអែលប៉ុណ្ណោះទេ តែចំពោះមនុស្សទាំងអស់នៅលើពិភពលោក។ ហើយមួយរយៈក្រោយមក ពួកគេក៏បានយល់ច្បាស់អំពីសេចក្តីពិតនេះ (សូមអានកណ្ឌគម្ពីរ កិច្ចការ ១០:១-១១:១៨)។ ហេតុនេះហើយ ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់អ្នកដើរតាមព្រះអង្គ ឲ្យធ្វើជា «ស្មរបន្ទាល់របស់ព្រះអង្គនៅទីក្រុងយេរូសាឡឹម…
Read article
បានចាក់ឫសជ្រៅ ក្នុងព្រះយេស៊ូវ
អេភេសូរ ៣:១៤-២១ ឲ្យព្រះគ្រីស្ទស្ទបានសណ្ឋិតក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នា ដោយសាររសេចក្ដីជំនឿ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានចាក់ឫស ហើយតាំងមាំមួនក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់។ អេភេសូរ ៣:១៧ លោកអេឌ្រូ មួរេយ(Andrew Murray ឆ្នាំ១៨២៨-១៩១៧) ជាគ្រូគង្វាលជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកជំនុំមួយកន្លែង។ គាត់បានចែកចាយផលប៉ះពាល់ ដែលជំងឺផ្សេងៗមាន មកលើដើមក្រូច នៅក្នុងប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង ដែលជាប្រទេសកំណើតរបស់គាត់។ មនុស្សជាទូទៅប្រហែលជាមើលឃើញដើមក្រូចទាំងនោះ ហាក់ដូចជាមានការលូតលាស់ធម្មតា ប៉ុន្តែ អ្នកជំនាញខាងកសិកម្មអាចមើលឃើញភាពពុកផុយ ដែលកំពុងតែសម្លាប់ដើមក្រូចទាំងនោះបន្តិចម្តងៗ។ មានវិធីតែមួយទេ ដើម្បីសង្គ្រោះដើមក្រូចដែលមានជំងឺទាំងនោះ គឺត្រូវកាត់ដើម និងមែករបស់ពួកវាចេញពីឫស យកទៅបំបៅ នៅលើដើមថ្មី។ បន្ទាប់មក ដើមក្រូចនោះអាចលូតលាស់បានល្អ និងបង្កើតផលផ្លែ។ លោកគ្រូមួរេយ ក៏បានតភ្ជាប់ការពិពណ៌នានេះ ជាមួយនឹងការបង្រៀនរបស់សាវ័កប៉ុល ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរអេភេសូរ។ កាលសាវ័កប៉ុលកំពុងជាប់គុក នៅទីក្រុងរ៉ូម គាត់បានសរសេរសំបុត្រ ដោយសង្ខេបដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅ។ គាត់បានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ជាគ្រូគង្វាល ដោយអធិស្ឋានសូមឲ្យអ្នកជឿ បានមាំមួនឡើង ដោយព្រះចេស្តា តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គបានគង់នៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ ដោយសេចក្តីជំនឿ(អេភេសូរ ៣:១៦-១៧)។ សាវ័កប៉ុលមានសេចក្តីប្រាថ្នាចង់ឲ្យពួកគេ បានចាក់ឫស និងលូតលាស់យ៉ាងរឹងមាំ ក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយបានស្គាល់ខ្នាតទាំងអស់ នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ជាបរិបូររបស់ព្រះ(ខ.១៧-១៨)។…
Read article
យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែថ្វាយបង្គំអ្វីមួយ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«អញនឹងធ្វើឲ្យសេចក្តីងងឹតបានភ្លឺឡើងនៅមុខគេ ហើយផ្លូវក្ងិចក្ងក់ឲ្យទៅជាត្រង់វិញ គឺការទាំងនេះដែលអញនឹងធ្វើ ហើយមិនបោះបង់ចោលគេឡើយ ឯពួកអ្នកដែលទុកចិត្តនឹងរូបឆ្លាក់ ហើយដែលនិយាយទៅរូបសិតថា លោកជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ នោះនឹងត្រូវបែរខ្នងចេញវិញ ហើយនឹងមានសេចក្តីខ្មាសជ្រប់មុខផង» (អេសាយ ៤២:១៦-១៧)។ លោក បប់ ឌីលិន (Bob Dylan) បាននិពន្ធបទចម្រៀងមានចំណងជើងថា អ្នកត្រូវតែបម្រើនរណាម្នាក់។1 ជាការពិតណាស់ យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែថ្វាយបង្គំអ្វីមួយ។ តែយើងត្រូវសួរថា យើងកំពុងថ្វាយបង្គំអ្វី? មានពេលញឹកញាប់ពេកហើយដែល ក្នុងភាពឥតប្រយោជន៍របស់មនុស្ស យើងបានធ្លាក់ខ្លួនពឹងផ្អែកទៅលើរបស់អ្វីដែលយើងបានច្នៃបង្កើតដោយដៃ ហើយថ្វាយបង្គំពួកវា។ ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សទាំងមូល ឫសគល់នៃបញ្ហារបស់មនុស្សជាតិ គឺស្ថិតនៅត្រង់ថា យើងបានបង្កើតព្រះក្លែងក្លាយ ហើយស្វែងរកសេចក្តីសង្គ្រោះក្លែងក្លាយពីព្រះទាំងនោះ។ យើងថ្វាយបង្គំរូបព្រះទាំងនេះក្នុងចិត្តយើង ជំនួសឲ្យព្រះពិត។ យើងមិនបានមើលទៅព្រះអង្គ ដោយចិត្តប្ដូរផ្តាច់ និងទទួលព្រះអង្គជាប្រភពនៃការស្កប់ចិត្តឡើយ តែផ្ទុយទៅវិញ យើងទទួលយករបស់ល្អៗដែលព្រះអង្គបានបង្កើតឲ្យយើងអរសប្បាយ ហើយកែប្រែពួកវាឲ្យក្លាយជារូបព្រះ ដើម្បីជំនួសព្រះអង្គដោយភាពល្ងង់ខ្លៅ។ លោកស៊ី.អេស. លូអ៊ីស (C.S. Lewis) បានបកស្រាយយ៉ាងដូចនេះថា «យើងជាមនុស្សដែលក្តៅមិនក្តៅត្រជាក់មិនត្រជាក់ ដែលស្វែងរកការសប្បាយភ្លើតភ្លើន គ្រឿងស្រវឹង ទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ និងមហិច្ឆតា ខណៈពេលដែលព្រះអម្ចាស់បានដាក់ក្តីអំណរដ៏ស្ថិតស្ថេរ នៅចំពោះមុខយើងជាស្រេច គឺមិនខុសពីក្មេងល្ងង់ម្នាក់ ដែលចង់បន្តធ្វើនំពីភក់ ក្នុងតំបន់អនាធិបតេយ្យ…
Read article