លោតទៅមុខ ដោយជំនឿ
ត្រូវឲ្យទទួលស្គាល់ទ្រង់នៅគ្រប់ទាំងផ្លូវឯងចុះ នោះទ្រង់នឹងដំរង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង។ សុភាសិត ៣:៦ មានពេលមួយខ្ញុំបានជិះខ្សែសំរូត ពីលើកន្លែងខ្ពស់ជាងគេ ក្នុងព្រៃទឹកភ្លៀង នៅកោះសេន លូសៀ ក្នុងប្រជុំកោះខារីប៊ីន។ ពេលខ្ញុំរៀបចំខ្លួនជិះខ្សែសំរូតនោះ ការភ័យខ្លាចបានកើនឡើងកាន់តែខ្លាំង នៅក្នុងចិត្តខ្ញុំ។ រយៈពេលប៉ុន្មានវិនាទី មុនពេលខ្ញុំលោតទៅមុខ ខ្ញុំបានគិតអំពីគ្រោះថ្នាក់គ្រប់យ៉ាងដែលអាចកើតឡើង។ តែដោយសេចក្តីក្លាហានដែលខ្ញុំអាចប្រមែប្រមូល (និងជម្រើសថយក្រោយមកវិញ) ខ្ញុំក៏បានលែងដៃ។ ខ្ញុំបានជិះខ្សែសំរូតកាត់តាមចុងព្រៃព្រឹក្សា ដែលមានដើមឈើបៃតងខ្ចី និងខ្យល់បក់ផាត់សក់ខ្ញុំ ការព្រួយបារម្ភរបស់ខ្ញុំក៏បានរលាយបាត់បន្តិចម្តងៗ។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំផ្លាស់ទីនៅលើអាកាស ដោយអនុញ្ញាតឲ្យទំនាញផែនដីទ្រខ្ញុំ ខ្ញុំក៏មើលឃើញកន្លែងឈប់កាន់តែច្បាស់។ ខ្ញុំក៏បានឈប់តាមសម្រួល ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំនឹងទៅដល់កន្លែងឈប់ដោយសុវត្ថិភាព។ ការចំណាយពេលរបស់ខ្ញុំជាមួយខ្សែសំរូត បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីពេលដែលព្រះទ្រង់ឲ្យយើងធ្វើកិច្ចការថ្មីមួយ ដែលត្រូវមានបញ្ហាប្រឈមជាច្រើន។ ព្រះគម្ពីរបានបង្រៀនយើង ឲ្យពឹងដល់ព្រះអង្គ ឲ្យអស់អំពីចិត្ត “កុំឲ្យពឹងផ្អែកលើយោបល់របស់ខ្លួនឡើយ”(សុភាសិត ៣:៥) ពេលណាយើងមានអារម្មណ៍សង្ស័យ និងមិនច្បាស់លាស់។ ពេលណាគំនិតយើងមានពេញដោយការភ័យខ្លាច និងការសង្ស័យ យើងប្រហែលមើលឃើញផ្លូវមិនច្បាស់។ តែពេលណាយើងសម្រេចចិត្តបោះជំហានទៅមុខ ដោយជំនឿ ដោយទុកដាក់ផ្លូវរបស់យើងនឹងព្រះអង្គ ព្រះអង្គនឹងតម្រង់ផ្លូវយើង(ខ.៦)។ យើងមានទំនុកចិត្តកាន់តែខ្លាំង ក្នុងការហក់ទៅមុខ ដោយជំនឿ ដោយរៀនស្គាល់ព្រះអង្គជានរណា តាមរយៈការចំណាយពេលអធិស្ឋាន និងអានព្រះគម្ពីរ។ យើងអាចរកឃើញសេរីភាព និងភាពស្ងប់ស្ងាត់…
Read article
កន្លែងសុវត្ថិភាពរបស់យើង
ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាព្រះដែលថែរក្សាអ្នក ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាម្លប់នៅខាងស្តាំអ្នក។ ទំនុកដំកើង ១២១:៥ អ្នកគ្រូ ដេប៊ី ស្ទីហ្វិន ប្រោឌ័រ(Debbie Stephens Browder) ជាគ្រូបង្រៀនដែលបានចូលនិវត្ត។ គាត់បានចេញទៅបំពេញបេសកកម្ម ដោយនាំមនុស្សដាំដើមឈើ ឲ្យបានច្រើនបំផុតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ តើហេតុអ្វី? គឺដោយសារការឡើងកម្តៅពិភពលោក។ ការឡើងកម្តៅខ្លាំងជ្រុល នៅសហរដ្ឋអាមេរិក គឺជាកត្តាអាកាសធាតុទី១ ដែលបណ្តាលឲ្យមនុស្សស្លាប់។ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមឆ្លើយតបចំពោះបញ្ហានេះ ដោយការដាំដើមឈើ។ គំរបការពារកម្តៅ ដែលដើមឈើបានផ្តល់ឲ្យ គឺជាមធ្យោបាយដ៏សំខាន់ ដើម្បីការពារសហគមន៍។ គាត់ថា “វាជារឿងស្លាប់រស់។ វាមិនគ្រាន់តែបានជួយកែលម្អសោភណ្ឌភាពសហគមន៍ឲ្យមានភាពស្រស់ស្អាតប៉ុណ្ណោះឡើយ”។ ម្លប់ដើមឈើមិនគ្រាន់តែបានផ្តល់ឲ្យនូវភាពស្រស់ថ្លា តែថែមទាំងបានជួយសង្គ្រោះជីវិតផងដែរ។ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១២១ ប្រាកដជាបានដឹងច្បាស់ អំពីការពិតនេះ ព្រោះនៅតំបន់មជ្ឈិមបូព៌ា ហានិភ័យនៃគ្រោះថ្នាក់ដោយសារពន្លឺថ្ងៃ បានកើតមានជាប្រចាំ។ ហេតុនេះហើយ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើង បានធ្វើការពិពណ៌នា កាន់តែស៊ីជម្រៅថា ព្រះទ្រង់ជាកន្លែងជ្រកកោនដ៏រឹងមាំរបស់យើង ដែលនៅក្នុងការថែរក្សារបស់ព្រះអង្គ “នៅពេលថ្ងៃអ្នកនឹងមិនត្រូវព្រះអាទិត្យធ្វើទុក្ខឡើយ ហើយនៅពេលយប់ក៏មិនត្រូវព្រះចន្ទធ្វើទុក្ខដែរ”(ខ.៦)។ ខគម្ពីរនេះគឺមិនមានន័យថា អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ នឹងមិនរងគ្រោះដោយសារការឈឺជាប់ ឬការបាត់បង់ ក្នុងជីវិតនេះ (ឬកម្តៅថ្ងៃមិនមានគ្រោះថ្នាក់នោះឡើយ!)។ ព្រះគ្រីស្ទបានប្រាប់យើងថា “នៅលោកីយ៍នេះ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីវេទនាមែន…
Read article
កាន់តែរឹងមាំឡើង តាមរយៈទុក្ខលំបាក
ដោយដឹងថា សេចក្តីទុក្ខលំបាកបង្កើតឲ្យមានសេចក្តីទ្រាំទ្រ សេចក្តីទ្រាំទ្របង្កើតឲ្យមានសេចក្តីស៊ាំថ្នឹក សេចក្តីស៊ាំថ្នឹកបង្កើតឲ្យមានសេចក្តីសង្ឃឹម។ រ៉ូម ៥:៣-៤ ខ្ញុំនឹកចាំថា មានពេលមួយខ្ញុំបានបើករកមើលក្នុងស្រោមសំបុត្រមួយដុំ ហើយក៏បានឃើញស្ទីគ័រមួយ ដែលមានអក្សរសរសេរពីលើថា “ខ្ញុំបានធ្វើតេស្តភ្នែករបស់ខ្ញុំហើយ”។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏បាននឹកឃើញកូនប្រុសខ្ញុំ កាលគាត់មានអាយុ៤ឆ្នាំ គាត់បានប្រើស្ទីគ័រនេះ ដោយមោទនភាព បន្ទាប់ពីគាត់បានស៊ូទ្រាំនឹងថ្នាំបន្តក់ភ្នែក ដែលធ្វើឲ្យភ្នែកគាត់ផ្សា។ ដោយសារភ្នែកគាត់ម្ខាងមានសាច់ដុំខ្សោយ គាត់ត្រូវយកបង់មកបិទពីលើភ្នែកម្ខាងទៀតដែលខ្លាំងជាង អស់ជាច្រើនម៉ោង ដើម្បីបង្ខំភ្នែកដែលខ្សោយជាងឲ្យមានការលូតលាស់ ឲ្យបានរឹងមាំឡើង។ គាត់ក៏ត្រូវការការវះកាត់ផងដែរ។ គាត់បានឆ្លងកាត់បញ្ហាប្រឈមទាំងនោះ ម្តងមួយៗ ដោយមើលមកយើង ដែលជាឪពុកម្តាយគាត់ ដើម្បីទទួលការកម្សាន្តចិត្ត ហើយពឹងផ្អែកលើព្រះអម្ចាស់ ដោយជំនឿនៃកូនក្មេង។ គាត់មានភាពរឹងមាំជាងមុន តាមរយៈបញ្ហាប្រឈមទាំងនោះ។ អ្នកដែលស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក និងសេចក្តីវេទនា ច្រើនតែមានការផ្លាស់ប្តូរ ដោយសារបទពិសោធន៍ដ៏ពិបាកនោះ។ សាវ័កប៉ុលមានប្រសាសន៍ថា “យើងនៅតែអួតក្នុងកាលដែលមានទុក្ខលំបាកដែរ” ព្រោះតាមរយៈទុក្ខលំបាក យើងមានសេចក្តីទ្រាំទ្រ។ សេចក្តីទ្រាំទ្របង្កើតឲ្យមានសេចក្តីស៊ាំថ្នឹក សេចក្តីស៊ាំថ្នឹកបង្កើតឲ្យមានសេចក្តីសង្ឃឹម(រ៉ូម ៥:៣-៤)។ សាវ័កប៉ុលពិតជាធ្លាប់ឆ្លងកាត់ទុក្ខលំបាក មិនគ្រាន់តែនៅពេលសំពៅលិច តែក៏ដោយសារគេបានដាក់គុកគាត់ ដោយសារគាត់ជឿព្រះយេស៊ូវផងដែរ។ តែគាត់បានសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំនៅទីក្រុងរ៉ូមថា “សេចក្តីសង្ឃឹមក៏មិនដែលនាំឲ្យយើងមានសេចក្តីខ្មាសឡើយ ពីព្រោះសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ បានផ្សាយមកសព្វក្នុងចិត្តយើងរាល់គ្នា ដោយសារព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលព្រះបានប្រទានមកយើងហើយ”(ខ.៥)។ សាវ័កប៉ុលបានទទួលស្គាល់ថា…
Read article
ការកែតម្រង់ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់
បើបងឬប្អូនធ្វើបាបនឹងអ្នក នោះឲ្យទៅបន្ទោសគាត់ ក្នុងកាលដែលមានតែអ្នកហើយ និងគាត់។ ម៉ាថាយ ១៨:១៥ កាលពីឆ្នាំ២០១០ រលកយក្សស៊ូណាមិបានវាយប្រហារមកលើកោះស៊ូម៉ាត្រា បណ្តាលឲ្យមនុស្សជាង៤០០នាក់ បាត់បង់ជីវិត។ ប៉ុន្តែ គេអាចបញ្ចៀស ឬកាត់បន្ថយចំនួនអ្នកស្លាប់នេះ បើសិនជាប្រព័ន្ធប្រកាសអាសន្នអំពីរលកយក្សស៊ូណាមិ មានដំណើរការត្រឹមត្រូវ។ ឧបករណ៍វាស់ស្ទង់ស៊ូណាមិបានដាច់ខ្សែ ហើយក៏បានរសាត់អណ្ដែតទៅបាត់ មុនពេលគ្រោះមហន្តរាយនេះកើតឡើង។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា សិស្សរបស់ព្រះអង្គមានការទទួលខុសត្រូវ ក្នុងការដាស់តឿនគ្នាទៅវិញទៅមក អំពីការអ្វីដែលអាចធ្វើឲ្យពួកគេរងគ្រោះខាងវិញ្ញាណ ដែលរាប់បញ្ចូលទាំងអំពើបាបដែលមិនបានប្រែចិត្ត។ ព្រះអង្គបានបង្ហាញរបៀបការកែតម្រង់ ពេលណាអ្នកជឿម្នាក់ដែលបានធ្វើអំពើបាបទាស់នឹងអ្នកជឿម្នាក់ទៀត។ គេអាចកែតម្រង់អ្នកប្រព្រឹត្តខុសនោះ ដោយការបន្ទាបខ្លួន ដោយស្ងាត់ៗ និងដោយការអធិស្ឋាន(ម៉ាថាយ ១៨:១៥)។ បើអ្នកនោះប្រែចិត្ត នោះជម្លោះនោះអាចមានដំណោះស្រាយ ហើយទំនាក់ទំនងអាចផ្សះផ្សាឡើងវិញ។ បើគ្រីស្ទបរិស័ទនោះមិនព្រមប្រែចិត្តទេ នោះ “ត្រូវយកម្នាក់ ឬ២នាក់ទៅជាមួយ” ដើម្បីជួយកែតម្រង់គាត់(ខ.១៦)។ បើអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះ នៅតែមិនកែប្រែ គេត្រូវទៅប្រាប់ពួកជំនុំ(ខ.១៧)។ បើគាត់នៅតែមិនប្រែចិត្តទៀត គេត្រូវកាត់គាត់ចេញពីពួកជំនុំ តែគេនៅតែអាចអធិស្ឋានឲ្យគាត់ ហើយបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់ដល់គាត់។ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ចូរយើងអធិស្ឋានសូមប្រាជ្ញា និងសេចក្តីក្លាហាន ដើម្បីដាស់តឿន និងកែតម្រង់គ្នាទៅវិញទៅមក ដោយក្តីស្រឡាញ់ អំពីគ្រោះថ្នាក់នៃអំពើបាបដែលមិនបានប្រែចិត្ត និងអំពីក្តីអំណរនៃការផ្សះផ្សាឡើងវិញ ជាមួយព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ និងអ្នកជឿដទៃទៀត។…
Read article
រូបព្រះនៅក្នុងចិត្តយើង
កុំឲ្យឆ្លាក់ធ្វើរូបណាសំរាប់ឯងឲ្យសោះ។ និក្ខមនំ ២០:៤ សម្រាប់អ្នកដំណើរដែលឆ្លងកាត់តាមទីក្រុងមីតឌលតុន រដ្ឋវីនខុនស៊ីន ពួកគេអាចទៅទស្សនាសារមន្ទីរជាតិទឹកជ្រលក់ម៉ាយ៉ាណេ។ មនុស្សជាច្រើនមានអារម្មណ៍ថា ការមានទឹកជ្រលក់ម៉ាយ៉ាណេមួយដប គឺហាក់ដូចជាច្រើនហើយ តែក្នុងសារមន្ទីរនេះ គេបានដាក់តាំងម៉ាយ៉ាណេ ដែលមានម៉ាក និងប្រភេទខុសៗគ្នា ចំនួន៦០៩០ដប មកពីតំបន់ផ្សេងៗក្នុងពិភពលោក។ នៅទីក្រុងមែកឃ្លីន រដ្ឋតិចសាស់ អ្នកប្រហែលមានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលបានឃើញសារមន្ទីរបន្លាលួស ឬដែលកាន់តែគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទៀតនោះ គឺសារមន្ទីររបង។ រឿងនេះបានបង្ហាញថា មានការជាច្រើនដែលមនុស្សយើងបានចាត់ទុកជារបស់សំខាន់ ក្នុងជីវិត។ សូម្បីតែផ្លែចេកក៏ត្រូវបានគេយកមកដាក់តាំង ក្នុងសារៈមន្ទីរផ្លែចេកផងដែរ។ យើងប្រហែលជាអស់សំណើច ពេលដែលបានដឹងអំពីរឿងនេះ តែយើងក៏ចាំបាច់ត្រូវទទួលស្គាល់ផងដែរថា យើងបានបង្កើតសារៈមន្ទីរផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងចិត្តយើង សម្រាប់ដាក់តាំងរូបព្រះផ្សេងៗ។ ព្រះទ្រង់បង្គាប់យើងថា “កុំឲ្យមានព្រះឯណាទៀតនៅចំពោះអញឲ្យសោះ”(និក្ខមនំ ២០:៣) ហើយ “ក៏កុំឲ្យក្រាបសំពះនៅចំពោះរបស់ទាំងនោះ ឬគោរពប្រតិបត្តិតាមនោះឡើយ”(ខ.៥)។ តែយើងបានបង្កើតរូបព្រះទាំងនោះ ដោយមិនដឹងខ្លួន ក្នុងរូបភាពជាទ្រព្យសម្បត្តិ ឬការត្រេកត្រអាល ឬក៏ជោគជ័យជាដើម ឬអ្វីមួយដែលមានតម្លៃចំពោះយើង ដែលយើងបានថ្វាយបង្គំដោយមិនដឹងខ្លួន។ យើងងាយនឹងមើលរំលងអត្ថន័យរបស់បទគម្ពីរនេះ។ ជាការពិតណាស់ ព្រះទ្រង់ឲ្យយើងមានការទទួលខុសត្រូវ ចំពោះសារមន្ទីរនៃអំពើបាប ដែលយើងបានបង្កើត។ តែព្រះអង្គក៏បានមានបន្ទូលថា ព្រះអង្គប្រទានសេចក្តីសប្បុរស ដល់ទាំងពាន់ដំណ នៃពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ ហើយកាន់តាមបញ្ញត្តរបស់ព្រះអង្គ(ខ.៦)។ ព្រះអង្គជ្រាបថា…
Read article
ចូរឲ្យបានបរិសុទ្ធ ព្រោះព្រះអង្គបរិសុទ្ធ
ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះបានត្រាស់ហៅយើង ឲ្យរស់នៅជាមនុស្ស តាមបំណងព្រះទ័យព្រះ គឺរស់នៅជាមនុស្សដែលឆ្លុះបញ្ចាំង ឲ្យគេស្គាល់ចារិកលក្ខណៈរបស់ព្រះអាទិករ។ នៅថ្ងៃនេះ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល(R.C. Sproul) នឹងធ្វើការបកស្រាយ អំពីទំនាក់ទំនងរវាងរូបភាព និងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គ។ អត្ថបទ ពេលដែលព្រះទ្រង់ប្រមូលផ្តុំរាស្រ្តព្រះអង្គ នៅជើងភ្នំស៊ីណាយ ហើយប្រទានក្រិត្យវិន័យដល់ពួកគេ ហើយក៏បានរាប់ពួកគេជារាស្រ្តជ្រើសតាំង ក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ទាំងឡាយ ក្នុងពិភពលោក។ ពេលនោះ ព្រះអង្គក៏បានប្រាប់ពួកគេថា “ចូរឲ្យឯងរាល់គ្នាបានបរិសុទ្ធ ដ្បិតអញជាបរិសុទ្ធ”។ នេះមិនមែនជាការត្រាស់ហៅថ្មីនោះទេ។ យើងត្រូវទទួលខុសត្រូវក្នុងការរស់នៅដោយសេចក្តីបរិសុទ្ធ ព្រោះព្រះទ្រង់បរិសុទ្ធ គឺបានចាក់ឫស និងមានមូលដ្ឋានគ្រឹះនៅក្នុងការបង្កើតរបស់ព្រះអង្គ។ កាលព្រះអង្គបង្កើត និងរចនាយើងមក ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ចូរយើងធ្វើមនុស្សឲ្យដូចជារូបយើង ឲ្យមានភាពដូចយើង”។ ពេលព្រះអង្គបង្កើតមនុស្សមក ឲ្យមានភាពដូចព្រះអង្គ គឺមានន័យថា ក្នុងនាមយើងជាស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គ ដែលមានភាពដូចព្រះអង្គ ព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើងឲ្យរស់នៅ ដោយឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យគេឃើញចារិកលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គ។ យើងត្រូវឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យគេឃើញសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ ក្នុងការរស់នៅរបស់យើង។
Read article