ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលកិនក្បាលសត្វពស់
បន្ទាប់ពីអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាបានចាញ់ល្បួងរបស់សាតាំង ព្រះទ្រង់មានសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីបំផ្លាញមនុស្សជាតិ។ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបានសន្យាប្រទានព្រះដ៏ប្រោសលោះ ដែលនឹងកិនក្បាលរបស់អារក្ស ហើយរំដោះរាស្រ្តព្រះអង្គ ឲ្យរួចពីការជំនុំជម្រះ។ នៅថ្ងៃនេះដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល នឹងធ្វើការបកស្រាយ អំពីព្រះបន្ទូលសន្យាទីមួយ នៃដំណឹងល្អ ដែលមានចែងក្នុងបទគម្ពីរ លោកុប្បត្ដិ ៣:១៥។ អត្ថបទ សូមចាំថា ជំពូកទី៣ នៃកណ្ឌគម្ពីរលោកុប្បត្ដិ បានពិពណ៌នា អំពីការធ្លាក់ចុះរបស់មនុស្សជាតិ ចូលទៅក្នុងអំពើបាប។ បទគម្ពីរនេះបានពិពណ៌នាអំពីការល្បួង និងអំពើបាប របស់អ័ដាម និងនាងអេវ៉ា។ អ្នកប្រហែលជារំពឹងថា ប្រវត្តិសាស្រ្តក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដែលនិយាយអំពីទំនាក់ទំនងរវាងព្រះ និងមនុស្សជាតិបានចាប់ផ្តើមក្នុងបទគម្ពីរលោកុប្បត្តិ ១:១ ដែលបានចែងថា “កាលដើមដំបូងឡើយ ព្រះបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនិងផែនដី” ហើយទំនាក់ទំនងនោះក៏បានចប់ក្នុងបទគម្ពីរ លោកុប្បត្តិ ៣:១៤ តែបទគម្ពីរនេះមិនបានចែងទេថា “ហើយព្រះទ្រង់ក៏បានបំផ្លាញផ្ទៃមេឃ និងផែនដី និងរបស់សព្វសារពើ ពេលដែលមនុស្សជាតិបានទាស់ប្រឆាំងនឹងអំណាចរបស់ព្រះអង្គជាព្រះ”។ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបានប្រទានព្រះបន្ទូលសន្យាថា ព្រះអង្គនឹងទុកជីវិត សង្គ្រោះ ប្រោសលោះ និងសង្គ្រោះស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គដែលបានធ្លាក់ចូលអំពើបាប។ សូមយើងមើលជំពូក៣ នៃកណ្ឌគម្ពីរលោកុប្បត្ដិ។…
Read article
តើខ្ញុំជានរណា?
ប៉ុន្តែ អស់អ្នកណាដែលទទួលទ្រង់ គឺអស់អ្នកដែលជឿដល់ព្រះនាមទ្រង់ នោះទ្រង់បានប្រទានអំណាច ឲ្យបានត្រឡប់ជាកូនព្រះ។ យ៉ូហាន ១:១២ កាលពីឆ្នាំ១៨៥៩ លោកយ៉ូស្វេ អ័ប្រាហាំ ន័រតុន(Joshua Abraham Norton) បានតាំងខ្លួនជាអធិរាជនៃសហរដ្ឋអាមេរិក។ លោកន័រតុនរកបានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភ នៅក្នុងមុខជំនួញដឹកជញ្ជូន នៅទីក្រុងសាន់ ហ្រ្វាន់ស៊ីស្កូ ហើយក៏បានខាតបង់អស់ទៅវិញ។ ប៉ុន្តែ គាត់ចង់បានអត្តសញ្ញាណថ្មីមួយ ដោយគាត់ចង់ធ្វើជាអធិរាជទីមួយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ ពេលដែលសារព័ត៌មានពេលល្ងាចសាន់ ហ្វ្រាន់ស៊ីស្កូ បានចេញផ្សាយ អំពីការប្រកាសរបស់លោកន័រតុន អ្នកអានកាសែតភាគច្រើនបានអស់សំណើច។ លោកន័រតុនបានធ្វើការប្រកាសនេះ ក្នុងគោលបំណងដើម្បីព្យាបាលជំងឺសង្គមមួយជំនួន ហើយក៏បានបោះពុម្ពរូបិយប័ណ្ណផ្ទាល់ខ្លួន ហើយថែមទាំងសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅក្សត្រីវិចតូរីយ៉ា ដោយសុំព្រះនាងរៀបការ ហើយបង្រួបបង្រួមសហរដ្ឋអាមេរិកជាមួយចក្រភពអង់គ្លេស។ គាត់ក៏បានពាក់ឯកសណ្ឋានទាហានរបស់ស្តេច ដែលជាងកាត់ដេរក្នុងតំបន់រចនា។ អ្នកសង្កេតម្នាក់បាននិយាយថា លោកន័រតុន “មានរូបរាងដូចស្តេចទាំងស្រុង”។ ប៉ុន្តែ ជាការពិតណាស់ គាត់មិនមែនជាស្តេចទេ។ រឿងនេះបានបង្រៀនយើងថា យើងមិនអាចក្លែងបន្លំអត្តសញ្ញាណរបស់យើងបានឡើយ។ មនុស្សជាច្រើនបានចំណាយពេលច្រើនឆ្នាំ ដើម្បីឲ្យដឹងថា ខ្លួនឯងជានរណា ហើយមានតម្លៃអ្វីខ្លះ។ តែយើងអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានហៅយើងថា កូនប្រុសស្រី ពេលណាយើងទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះ ក្នុងព្រះរាជបុត្រាព្រះអង្គ ព្រះនាមយេស៊ូវ។ “អស់អ្នកណាដែលទទួលទ្រង់ គឺអស់អ្នកដែលជឿដល់ព្រះនាមទ្រង់…
Read article
ការរុករកភពផ្កាយ
ចូរងើយភ្នែកឯងមើលទៅលើ ហើយពិចារណាពីអ្នកណាដែលបានបង្កើតរបស់ទាំងនេះ ដែលនាំឲ្យពួកពលបរិវារចេញមកតាមចំនួនដូច្នេះ។ អេសាយ ៤០:២៦ កាលពីឆ្នាំ២០២១ កិច្ចប្រឹងប្រែងចម្រុះជាតិសាសន៍ បាននាំឲ្យមានការបាញ់បង្ហោះកែវយឺតមើលផ្កាយ James Webb Space ស្ថិតនៅចម្ងាយជិត១,៦លានគីឡូម៉ែត្រ ពីផែនដី ដើម្បីជួយដល់ការស្រាវជ្រាវអំពីចក្រវាល ឲ្យកាន់តែមានភាពល្អប្រសើរឡើង។ ផ្កាយរណបដ៏អស្ចារ្យនេះ នឹងហោះហើរចូលទៅក្នុងទីអាវកាសដ៏សែនជ្រៅ ដើម្បីពិនិត្យមើលហ្វូងផ្កាយ និងភាពអស្ចារ្យដទៃទៀត នៅក្រៅភពផែនដី។ បច្ចេកវិទ្យានៃតារាស្រ្តនេះ ពិតជាគួរឲ្យស្ញប់ស្ញែងណាស់ ហើយបើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងមានដំណើរការល្អ វានឹងផ្តល់ឲ្យយើងនូវរូបភាព និងព័ត៌មានដ៏អស្ចារ្យជាច្រើន។ តែការសិក្សាអំពីភពផ្កាយមិនមែនទើបតែមាន ក្នុងសម័យនេះឡើយ។ តាមពិត ហោរាអេសាយបានពិពណ៌នាអំពីផ្កាយយ៉ាងដូចនេះថា “ចូរងើយភ្នែកឯងមើលទៅលើ ហើយពិចារណាពីអ្នកណាដែលបានបង្កើតរបស់ទាំងនេះ ដែលនាំឲ្យពួកពលបរិវារចេញមកតាមចំនួនដូច្នេះ”(អេសាយ ៤០:២៦)។ “យប់១ក៏សំដែងចំណេះដល់យប់១ទៀត” អំពីព្រះអាទិកររបស់យើង ដែលបានបង្កើតចក្រវាលដ៏ធំល្វឹងល្ងើយ និងយើងមិនអាចយល់អស់(ទំនុកដំកើង ១៩:២) ហើយក៏បានបង្កើតដួងផ្កាយរាប់មិនអស់ ដែលបានលម្អផ្ទៃមេឃ យ៉ាងស្ងាត់ស្ងៀម ក្នុងពេលរាត្រី(ខ.៣)។ ហើយព្រះដែលបានកំណត់ចំនួនដួងផ្កាយបញ្ចេញពន្លឺ “ទ្រង់រាប់ចំនួននៃអស់ទាំងផ្កាយ ក៏ហៅបានតាមឈ្មោះទាំងអស់”(ទំនុកដំកើង ១៤៧:៤)។ ពេលណាមនុស្សជាតិបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបដោយបច្ចេកវិទ្យាដ៏គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែង ចូលទៅក្នុងអវកាស ដើម្បីធ្វើការរុករក ក្នុងចក្រវាល យើងអាចអរសប្បាយ នឹងការរកឃើញថ្មី ដែលពួកគេទទួលបាន ព្រោះការសង្កេតមើលភពផ្កាយនីមួយៗ បានចង្អុលបង្ហាញឲ្យយើងងាកទៅរកព្រះមួយអង្គ…
Read article
ការដឹកនាំដោយសេចក្តីស្រឡាញ់
យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តនឹងអ្នករាល់គ្នានីមួយៗ ដូចជាឪពុកនឹងកូន ទាំងទូន្មាន និងកំសាន្តចិត្តផង។ ១ថែស្សាឡូនិច ២:១១ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានមើលវីដេអូដ៏ល្បីល្បាញមួយ ឃើញមេខ្លាឃ្មុំកំពុងព្យាយាមនាំកូនខ្លាឃ្មុំដ៏រពិស៤ក្បាល ឆ្លងថ្នល់ ដែលកំពុងមានយានយន្តបើកកាត់យ៉ាងមមាញឹក។ ទិដ្ឋភាពនេះបាននាំឲ្យខ្ញុំមានទឹកមុខញញឹម យ៉ាងចិត្តរីករាយ ព្រោះខ្ញុំនឹកចាំថា ខ្ញុំក៏ធ្លាប់មានរឿងស្រដៀងនេះផងដែរ។ នៅក្នុងការមើលវាពាំកូនវាម្តងមួយៗ ឆ្លងថ្នល់ តែកូនវាក៏បានរត់មកម្ខាងផ្លូវវិញ។ បន្ទាប់ពីបានព្យាយាមជាច្រើនលើកច្រើនសារ ដោយចិត្តនឿយណាយ ទីបំផុតមេខ្លាឃ្មុំក៏បានឃុំគ្រងកូនខ្លាឃ្មុំទាំង៤ក្បាល ហើយក៏បានឆ្លងថ្នល់ទាំងអស់គ្នា ដោយសុវត្ថិភាព។ ការឃុំគ្រងកូន ដោយមិនគិតពីការនឿយហត់ដែលបានបង្ហាញមក ក្នុងវីដេអូនោះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីការបង្រៀនក្នុងន័យធៀបដែលសាវ័កប៉ុលបានប្រើ ដើម្បីពិពណ៌នា អំពីរបៀបដែលគាត់បានថែរក្សាពួកជំនុំ នៅទីក្រុងថែស្សាឡូនីច។ គាត់មិនបាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់អំពីសិទ្ធិអំណាចរបស់គាត់ជាសាវ័កទេ តែបានប្រៀបធៀបការងារដែលគាត់បានធ្វើក្នុងចំណោមពួកគេ ទៅនឹងភារកិច្ចរបស់ឪពុកម្តាយ ដែលថែរក្សាកូនតូច(១ថែស្សាឡូនិច ២:៧,១១)។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅ ដែលគាត់មានចំពោះពួកជំនុំនៅទីក្រុងថែស្សាឡូនីច(ខ.៨) បានបណ្តាលចិត្តគាត់ ឲ្យបន្តលើកទឹកចិត្ត កម្សាន្តចិត្ត និងជំរុញពួកគេ ឲ្យរស់នៅ ឲ្យសក្តិសមជាកូនព្រះ(ខ.១២)។ ការត្រាស់ហៅឲ្យរស់នៅ ដោយគោរពប្រតិបត្តិព្រះ បានកើតចេញពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលចង់ឲ្យពួកគេថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះអង្គ ក្នុងគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃជីវិតពួកគេ។ យើងអាចយកតម្រាប់តាមគំរូរបស់សាវ័កប៉ុល នៅពេលណាយើងមានឱកាសធ្វើជាអ្នកដឹកនាំ ជាពិសេសនៅពេលដែលយើងមានការហត់នឿយ។ ដោយអំណាចមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ យើងអាចស្រឡាញ់អ្នកដែលយើងកំពុងថែរក្សា ដោយចិត្តសុភាព និងការព្យាយាម…
Read article
ដើម្បីសេចក្តីស្រឡាញ់
ខាងឯសេចក្តីស្រឡាញ់ជាបងជាប្អូន នោះចូរមានចិត្តថ្នមគ្នាទៅវិញទៅមកចុះ ខាងឯសេចក្តីរាប់អាន នោះឲ្យខំរាប់អានគេជាមុន។ រ៉ូម ១២:១០ ការរត់ប្រណាំងម៉ារ៉ាតុន គឺជាការជំរុញខ្លួនឯង ទាំងកម្លាំងកាយ និងកម្លាំងចិត្ត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កីឡាកររត់ប្រណាំងកំរិតវិទ្យាល័យម្នាក់ បានចូលរួមការរត់ប្រណាំងឆ្លងកាត់សណ្ឋានដីខុសៗគ្នា ក្នុងប្រទេស ដោយរុញមនុស្សម្នាក់ពីខាងក្រោយ។ រៀងរាល់ពេលប្រកួត កុមារី ស៊ូហ្សិន បឺកមែន(Susan Bergeman) មានអាយុ១៤ឆ្នាំ និងបងប្រុសនាង ឈ្មោះ ចេហ្វ្រ៊ី(Jeffrey) បានចូលរួមប្រកួតជាមួយគ្នា ដោយចេហ្វ្រ៊ីអង្គុយពីលើរទេះរុញ ហើយនាងរុញគាត់ពីក្រោយ។ កាលចេហ្វ្រ៊ីមានអាយុ២២ខែ គាត់បានគាំងបេះដូង ដែលបណ្តាលឲ្យខូចខួរក្បាលធ្ងន់ធ្ងរ ហើយគាត់ក៏បានក្លាយជាជនពិការខួរក្បាល។ សព្វថ្ងៃនេះ ស៊ូហ្សិនបានលះបង់គោលដៅផ្ទាល់ខ្លួន ក្នុងការរត់ប្រណាំង ដើម្បីឲ្យចេហ្វ្រ៊ីបានចូលរួមប្រកួតជាមួយនាង។ នេះជាទង្វើនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការលះបង់ដ៏ធំធេង។ សាវ័កប៉ុលក៏បានគិតអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការលះបង់ផងដែរ ពេលដែលគាត់លើកទឹកចិត្តអ្នកអានសំបុត្ររបស់គាត់ឲ្យមានចិត្តប្តូរផ្តាច់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក(រ៉ូម ១២:១០)។ គាត់ដឹងថា អ្នកជឿព្រះនៅទីក្រុងរ៉ូមកំពុងមានបញ្ហា នៃការច្រណែនគ្នា កំហឹង និងការឈ្លោះប្រកែកគ្នា(ខ.១៨)។ ដូចនេះ គាត់ក៏បានលើកទឹកចិត្តពួកគេ ឲ្យរស់នៅ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រប់គ្រងចិត្តរបស់ពួកគេ។ សេចក្តីស្រឡាញ់ប្រភេទនេះ បានចាក់ឫសជាប់ក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទ នឹងបណ្តាលចិត្តពួកគេឲ្យគិតប្រយោជន៍អ្នកដទៃ។ សេចក្តីស្រឡាញ់នេះនាំឲ្យមានចិត្តស្មោះត្រង់ និងការចែករំលែកដ៏សប្បុរស(ខ.១៣)។…
Read article
តើការបើកបររបស់ខ្ញុំដូចម្តេចដែរ?
ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាបានឆាប់នឹងស្តាប់ ក្រនឹងនិយាយ ហើយយឺតនឹងខឹងដែរ ដ្បិតសេចក្តីកំហឹងរបស់មនុស្ស មិនដែលសំរេចតាមសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះទេ។ យ៉ាកុប ១:១៩-២០ មានពេលខ្ញុំកំពុងបើកបរតាមផ្លូវ មានឡានសណ្ដោងមួយបើកកាន់ពីមុខឡានខ្ញុំ ធ្វើឲ្យខ្ញុំស្រែកភ្លាត់មាត់។ ពេលខ្ញុំឃើញអក្សរនៅលើចំហៀងឡាន ដែលគេសរសេរថា “តើការបើកបររបស់ខ្ញុំដូចម្តេចដែរ?” និងលេខទូរស័ព្ទមួយខ្សែ ខ្ញុំក៏បានទូរស័ព្ទទៅកាន់លេខនោះ។ មានស្រ្តីម្នាក់បានលើកទូរស័ព្ទ ហើយសួរខ្ញុំអំពីមូលហេតុដែលខ្ញុំទូរស័ព្ទមកគាត់។ ខ្ញុំក៏បានបញ្ចេញអារម្មណ៍មិនពេញចិត្តដាក់គាត់។ គាត់ក៏បានកត់ចំណាំលេខឡាននោះ។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បាននិយាយប្រាប់ខ្ញុំច្បាស់ៗថា “អ្នកដឹងទេ អ្នកអាចទូរស័ព្ទមក ដើម្បីរាយការណ៍អំពីនរណាម្នាក់ ដែលកំពុងបើកបរបានល្អ នៅពេលណាក៏បាន”។ ភ្លាមៗនោះ ពាក្យសម្ដីដ៏ហត់នឿយរបស់នាង ក៏បានចាក់ដោតចិត្តរបស់ខ្ញុំ ដែលតាំងខ្លួនជាអ្នកសុចរិត។ ភាពខ្មាសអៀនបានជន់ជោរក្នុងចិត្តខ្ញុំ។ ក្នុងការស្វែងរក “ខុសត្រូវ” នៅថ្ងៃនោះ ខ្ញុំមិនបានឈប់បង្អង់ទាល់តែសោះ ដើម្បីពិចារណា អំពីផលប៉ះពាល់ដែលពាក្យសម្តីពេញដោយកំហឹងរបស់ខ្ញុំ អាចមានមកលើនាង ក្នុងការងារដ៏ពិបាករបស់នាង។ កំហុសនេះបាននាំឲ្យខ្ញុំមានការសោកស្តាយយ៉ាងខ្លាំង។ គំលាតរវាងការប្រព្រឹត្ត និងហេតុផលរបស់យើង គឺជាប្រធានបទ ដែលកណ្ឌគម្ពីរយ៉ាកុបបានលើកមកនិយាយផងដែរ។ បទគម្ពីរយ៉ាកុប ១:១៩-២០ បានចែងថា “បងប្អូនស្ងួនភ្ងាអើយ ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាបានឆាប់នឹងស្តាប់ ក្រនឹងនិយាយ ហើយយឺតនឹងខឹងដែរ ដ្បិតសេចក្តីកំហឹងរបស់មនុស្ស មិនដែលសំរេចតាមសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះទេ”។ ក្រោយមក សាវ័កយ៉ាកុបមានប្រសាសន៍ថា…
Read article